سازمان ها همواره به حل مسائل و مشكلات پيش روي خودکه دارای دامنه بسيار گسترده ای بوده و طيفي از مواردكوچك تا بسيار بزرگ را شامل مي شوند توجه خاص دارند. چگونگي حل آنها براي ادامه تلاش هاي ثمر بخش به مدد نیروی های دانشی سازمان، از اهميت ويژه اي برخوردار است. ماهيت برخي از آنان به گونه اي است كه گاه موجوديت سازمان را تحت تاثير قرار داده و تهديد مي كند. حل گستره وسيعي از مشکلات پديدآمده، تنها با به کارگيري روش هاي موجود ميسر نيست؛ به همين دليل به کار گيري خلاقيت و استفاده از روش هاي خلاقانه در سازمان ها درخور اهميت ويژه است. به همين دليل ضروري به نظر مي رسد، مديران تدابيري بيانديشند تا نيروي کار دراختيار خويش را با دقت بيشتري با فرآيندحل خلاقانه مسايل و مشکلات که نيازمند سطحي از دانش انساني است همراه سازند. براي تحقق اين مهم و به ميدان آوردن تيم دانش، نقش مدير ارشد دانش موسوم به سي کي او (CKO ) حياتي، بسيار مهم، تاثير گذار و قابل توجه است. مقاله جاري با تکيه بر تجارب اجرايي از ميدان عمل در ايفاي نقش تبادل دانش و نيز عنايت به مستندات انتشاريافته اين حوزه پژوهشي به به بررسي نقش مدير ارشد دانش در به ميدان آوردن تيم دانش و بهره گيري ثمربخش آنان در فرآيند خلاقيت پرداخته است. تفاصيل المقالة

امروزه نقش کسب و کارهاي کوچک و متوسط (SME ها) در پيشرفت و توسعه کشورها نقشي حياتي و غير قابل انکار است. سرمايه‌گذاري بر روي اين نوع کسب و کارها به توسعه اقتصاد دانش محور منجر مي‌شود. در کشور ما نيز اخيرا اين مسئله بيشتر مورد توجه قرار گرفته و نهادهاي حمايتي مورد توجه دولت واقع شده است. با توجه به نقش مهم اين سازمان هاي نوپا، بررسي عوامل کليدي موفقيت آنها، از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. در اين پژوهش، عواملي که از ديدگاه مديران اين شرکت‌ها در موفقيت اين نوع سازمان‌ها موثرند، به ترتيب اهميت اولويت بندي شده است. اين مقاله در دو بخش کلي ارائه شده است؛ بخش اول به بررسي عوامل موفقيت واحدهاي فناوري اختصاص دارد و در بخش دوم پيشنهادات و راهکارهايي براي رفع موانع پيشرفت ارائه شده است. تفاصيل المقالة

سازمان‌ها در دوره‌هاي مختلف عمر خود از ايجاد تا مرگ نيازهاي مديريتي مختلفي دارند. بدين معنا که با توجه به شرايطي که در هر دوره از عمر سازمان بر آن حاکم است مديران نيز بايد سبک‌هاي مديريتي گوناگوني را متناسب با شرايط حاکم اتخاذ کنند. در غير اين صورت چه بسا سازماني پيش از رسيدن به مراحل بلوغ و بالندگي با مرگ مواجه شود. اين مسئله در رابطه با واحدهاي فناور مستقر در مراکز رشد و هسته‌هاي دورة پيش رشد اهميتي مضاعف مي‌يابد، زيرا شرکت‌ها يا هسته‌هاي مستقر در اين مراکز بسيار آسيب پذيرند و سوء مديريت در آنها بسيار سريعتر از ساير دوره‌هاي عمر، سبب شکست شرکت‌ها مي‌شود. اتخاذ سبکهاي مديريتي مناسب در دوره‌هاي پيش رشد و رشد نه تنها از مرگ زودرس جلوگيري مي‌کند، بلکه احتمال موفقيت آنها را در دوره‌هاي بعدي نيز افزايش مي‌دهد، زيرا موفقيت سازمانها منوط به گذار موفقيت آميز آنها از تک تک دوره‌ها، بخصوص دوره‌هاي پيش رشد و رشد است. در اين مقاله انواع سبکهاي مديريت و سوء مديريت مورد بررسي قرار گرفته است و با توجه به مکان هسته‌هاي دوره پيش رشد و واحدهاي فناوري مستقر در مراکز رشد بر روي چرخه عمر سازمان‌ها، انواع سبکهاي مناسب و نامناسبي که ممکن است در مديريت سازمان‌ها در اين دوره‌ها بروز کند، معرفي گرديده است. همچنين براي گذار موفقيت آميز از مرحله پيش رشد به مرحله رشد با توجه به سبک مديريتي سازمان در دورهي پيش رشد، سبکي براي سازمان در مرحله رشد پيشنهاد شده است. تفاصيل المقالة