سازمان ها دريافته اند که حضور در بازارهاي جهاني نيازمند کسب و حفظ استراتژي شايستگي هاي اصلي(مهارت و دانش تخصصي که موجب ايجاد مزاياي رقابتي براي سازمان مي شود) مي باشد. در اين راستا برون سپاري به عنوان يك تصميم استراتژيك و حساس, با توسعه سازمان و ارتقا بهره وري در قالب کوچک سازي, موجب گسترش توانايي هاي سازمانها و دستيابي به استراتژي شايستگي هاي اصلي در محيط کسب و کار جهاني شده است. برون‌سپاري عبارت است از عمليات واگذاري برخي فعاليتهاي داخلي يك سازمان به تامين كننده آن دربيرون از سازمان در قالب يک قرارداد بلند مدت. برون سپاري با كوچك‌سازي و چابك‌كردن سازمان، كاهش و كنترل هزينه‌ها، دسترسي به منابع غيرداخلي، تقسيم ريسك و مديريت وظايف مشكل و گاهي امكان‌ناپذير سبب بهبود عملكرد شركت‌ها و سازمان‌ها مي‌شود. سازمانهاي امروزي به سوي "شبکه محور شدن"يا به بياني رفتار در قالب "هسته کوچک-شبکه بزرگ"حرکت مي کنند. بدين ترتيب سازمانها با تمرکز بر قابليتهاي هسته اي و كوچك سازي, فعاليتهاي محدودي را براي انجام کار خود برمي گزينند و مابقي فعاليتهاي خود را به تامين کنندگان خارج از سازمان واگذار مي کنند. اين مقاله به بررسي موضوع برون سپاري، تعريف و بيان زيرساختهاي موثر برآن مي پرازد. همچنين مزايا و مشكلات برون سپاري بررسي شده و در انتها چارچوبي جهت برون سپاري خدمات ارائه مي شود. اين مدل بــر مشخصه هاي خدمت تاکيد داشته و در ضمن سادگي نگاهي فراگير به موضوع دارد. تفاصيل المقالة