رقابت پذيري از جمله مباحثي است که طي چند دهه اخير توجه بسياري از محققان و سياستگذاران را به سمت خود معطوف کرده است. در دنياي امروز و با گسترش پديده جهاني شدن، کشورها تمامي تلاش خود را به کار مي گيرند و از همه ظرفيت هاي خود استفاده مي کنند تا بتوانند با ارتقاء توان رقابت پذيري به کسب سهم بيشتر از بازارهاي بين المللي نائل آيند. در ميان عواملي که موجب افزايش قدرت رقابت پذيري کشورها مي شود، مي توان به شاخص هاي نيازهاي اساسي، کارايي محور و نوآوري محور اشاره نمود که همگي در گزارش رقابت پذيري جهاني مجمع جهاني اقتصاد مورد توجه قرار گرفته اند. در اين مطالعه به بررسي وضعيت شاخص کلي رقابت پذيري و همچنين مؤلفه هاي نيازهاي اساسي و نوآوري محور اثرگذار بر رقابت پذيري در بين کشورهاي عضو اوپک براساس گزارش رقابت پذيري جهاني 2011-2010 پرداخته مي شود. نتايج نشان مي دهند وضعيت رقابت پذيري در بين کشورهاي مورد بررسي چندان نامناسب نيست، اما بايد خاطر نشان ساخت توان رقابتي آنان وابستگي زيادي به زيرساخت ها و محيط کلان اقتصادي که خود تابع صادرات نفت و درآمدهاي ارزي حاصل از آن مي باشد، دارد. در عين حال، وضعيت رقابت پذيري آنان از منظر مؤلفه هاي نوآوري نامناسب است. بنابراين به تصميم گيران اقتصادي اين کشورها پيشنهاد مي شود توان رقابتي شان را به سمت اتکاء بر مؤلفه هاي نوآوري محور که قدرت انعطاف بيشتري داشته و ارزش افزوده بالاتري به دنبال دارد، سوق دهند. تفاصيل المقالة