پارک‌های علم و فناوری سازمان‌هایی هستند که باعث ایجاد ارتباط میان دانشگاه و صنعت می‌شوند و هدف آنها ترویج فرهنگ نوآوری در شرکت‌های وابسته و مؤسسات دانش‌بنیان است. با توجه به افزایش تعداد پارک‌هاي علمي در کشورهای صنعتی و در حال توسعه موضوع اندازه‌گیری عملکرد پارک‌های علم در اولویت کاری دست‌اندرکاران و دانشگاهیان قرار گرفته است. در این پژوهش، به ارزیابی عملکرد پارک‌های ایرانی عضو IASP بر اساس معیار پیامدهای حضور پارک در منطقه می‌پردازیم. معیارهای عملکردی مورد استفاده شامل شبکه‌سازی، قراردادها و همکاری‌های منعقد شده بین آزمایشگاه‌های پارک و شرکت‌های ناحیه، محصولات و فرایندهای جدید به کارگرفته شده در شرکت‌های ناحیه که از طریق پارک ایجاد شده‌اند، تعداد شرکت‌های ایجاد شده از طریق همکاری با پارک در برنامه‌های صنعتی‌سازی مجدد نواحی صنعتی متروک، تعداد کارکنان استخدام شده در شرکت‌های ایجاد شده از طریق همکاری با پارک، بهبودهای محیطی انجام شده از طریق همکاری با آزمایشگاه‌های پارک می‌باشد. در این پژوهش، این معیارها با توجه به شرایط پارک‌های ایرانی بومی‌سازی می‌شوند. فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی برای تعیین وزن نسبی معیارهای ارزیابی و تاپسیس فازی برای رتبه‌بندی پارک‌ها استفاده می‌شود. رتبه عملکرد پارک‌های علم و فناوری 13 گانه به شکل زیر به دست آمد: پارک علم و فناوری اصفهان> فارس> خراسان> دانشگاه تهران> اراک> خلیج فارس> پردیس> آذربایجان شرقی> یزد> گیلان> کرمان> همدان >کرمانشاه. تفاصيل المقالة