در محيط پويا و رقابتي امروز، سازمان‌ها به‌ شدت به افزايش توانمندي‌هاي نوآوري خود نياز دارند و اين مهم تنها در سايه توجه به منبع ارزشمند دانش و قابليت خلق و به‌كارگيري آن حاصل مي‌گردد. نوآوري سازماني بدون وجود مديريت دانش مشاركتي و پويا ظهور پيدا نخواهد كرد و به همين دليل نفس وجود مديريت دانش، اهميت خيلي زيادي براي سازمان‌ها پيدا كرده است. سيستم‌هاي مديريت دانش سنتي، عمدتاً در پي تسخير دانش صريح و آشكار به ‌صورت رسمي و نظام‌مند بوده و در بازكردن قفل‌هاي دانش ضمني و پنهان موجود در ذهن افراد، موفق نبوده‌اند. امروزه، سيستم مديريت دانش 2 نشأت گرفته از فناوري‌هاي وب 2، با رويكرد اجتماعي‌سازي، همكاري، مشاركت، تشريك مساعي و تعامل بين افراد، سعي در تسخير بزرگ‌ترين و ارزشمندترين پايگاه دانش توزيع‌ شده سازماني داشته كه همانا دانش ضمني و نهان موجود در ذهن و ضمير كاركنان سازمان مي‌باشد. به چنين سازمان‌هايي كه بر پايه مديريت دانش 2 و سرمايه اجتماعي شكل مي‌گيرد، سازمان 2 گفته مي‌شود. تمركز چنين سازمان‌هايي به‌ جاي سلسله ‌مراتب و كنترل‌هاي رسمي، به سمت مشاركت اجتماعي و همكاري انبوه كاركنان براي ايجاد خلاقيت و نوآوري سازماني از طريق ظهور شبكه‌هاي اجتماعي، معطوف است. اين مقاله سعي در ارائه تأثير فناوري‌هاي وب 2 در دگرگوني سازماني ناشي از ايجاد سيستم مديريت دانش 2 در سازمان‌ 2 داشته و به درك درست مديران از نقش اهرمي دانش اجتماعي براي توسعه نوآوري سازماني كمك مي‌كند. تفاصيل المقالة