پژوهش حاضر، به مطالعه هویت حرفه‌‌ای از منظر تجارب مشترک بین دانشجویان تحصیلات تکمیلی آموزش و بهسازی منابع انسانی دانشگاه تبریز پرداخته است. در این پژوهش از روش تحقیق کیفی و از نوع پدیدارشناسی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل رشته آموزش و بهسازی منابع انسانی دانشگاه تبریز هستند که با رشته آموزش و بهسازی منابع انسانی آشنایی دارند. بر اساس روش نمونه‌گیری هدفمند، مصاحبه‌های نیمه‌سازمان یافته با 21 نفر از دانشجویان این رشته انجام شد و جهت اطمینان از اعتبار، دقت و صحت داده‌ها ضمن بررسی و تائید سوالات مصاحبه توسط اساتید صاحب‌نظر از روش مطالعه مکرر، مقایسه مستمر داده‌ها، خلاصه‌سازی و دسته بندی اطلاعات استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش پیشنهادی اسمیت تجزیه و تحلیل شدند. پنج مضمون اصلی از یافته‌ها شامل نقش رشته، علل گرایش به رشته، ماهیت رشته، محدودیت‌های رشته، ارتقاء جایگاه این رشته به دست آمد که هرکدام نیز دارای چندین مضمون فرعی می‌باشند. یافته ها نشان داد که از طریق معرفی رشته، ارتقاء جایگاه آن، فراهم کردن منابع لازم و تخصصی‌تر و هم چنین مشخص شدن حدود و ثغور رشته می‌توان گام‌های مفیدی در کسب هویت حرفه‌ای دانشجویان آموزش و بهسازی منابع انسانی در مقطع تحصیلات تکمیلی برداشت. تفاصيل المقالة