انجام پاک‎سازی در زخم‏های باز یکی از مهم‏ترین مراحل درمانی است زیرا شرایط زخم از نظر میزان حضور بافت‏های نکروتیک و آلودگی‏های میکروبی و مواد خارجی پس از انجام پاک‏سازی بهبود بخشیده شده و روند التیام زخم تسریع و تسهیل می‏شود. روش‏های مختلفی جهت انجام این مراحل وجود دارند که در آن‏ها میتوان از ابزار و مواد مختلف و حتی ترشحات اندوژن بدن بهره برد. هر یک از این روش‏ها واجد مزایا و معایبی بوده و انتخاب یک روش ایده‏آل، ارزیابی درست از شرایط زخم و امکانات و تجربه فرد درمان‏گر را می‏طلبد. نکته مهم انتخاب روشی است که با توجه به این موارد بیشترین اثر مثبت و کمترین آثار سوء را بر فرایند التیام زخم داشته باشد. تفاصيل المقالة