شهر ایرانی اسلامی مفهومی براي معرفی شهرهایی متأثر از فرهنگ و آموزه هاي دینی و ارزش هاي اسلامی است. بنابراین، پژوهش حاضر باهدف سنجش و تحلیل شاخص های شهر آرام در شهرهای ایرانی اسلامی (مطالعه موردی: شهر چابهار) تنطیم شده است. روش پژوهش از نوع توصيفي- تحليلي و ازلحاظ هدف، جزو تحقيقات كاربردي است. اطلاعات موردنياز از منابع كتابخانه اي و مطالعات ميداني و پرسشنامه گردآوری‌شده است. جامعه آماری، شهروندان ساکن در شهر چابهار است که در سال 1395 تعداد 106739 نفر در شهر ساکن بوده اند. نمونه های انتخاب‌شده با استفاده از روش کوکران 305 نفر است. شاخص های شهر آرام از شش معيار اصلي (حفاظت از محیط زیست، آگاهی و اطلاع رسانی، مدیریت شهری، حمایت از تولیدات داخلی، کیفیت شهر و مهمان نوازی) تشکیل‌شده است. نتایج آزمون T بیانگر این است که وضعیت شاخص های حفاظت از محیط زیست و مهمان نوازی از سطح میانگین نرمال یا متوسط بالاتر بوده و برای شاخص های مدیریت شهری و آگاهی و اطلاع رسانی در وضعیت نامناسب قرار دارد. وضعیت شاخص حمایت از تولیدات محلی نسبتاً نامناسب و شاخص کیفیت شهر در وضعیت نسبتاً مناسب قرارگرفته است. همچنین، بر اساس نتایج آزمون ضریب همخوانی کندال مشخص شد، شاخص مهمان نوازی با دارا بودن میانگین رتبه 39/4 بیشترین میانگین و بهترین رتبه، سپس حفاظت از محیط‌زیست با میانگین رتبه 92/3 و کیفیت شهر با میانگین رتبه 07/3 رتبه های بعدی را به خود اختصاص دادند. در این زمینه، شاخص آگاهی و اطلاع رسانی با میانگین رتبه 95/2 کمترین رتبه را در بین شاخص های پژوهش درزمینه شهر آرام در شهر چابهار به خود اختصاص داده است. در انتها، بر اساس نتایج تحلیل عاملی، بیشترین بار عاملی به ترتیب رتبه برای شاخص کیفیت شهر با میزان 897/0، حفاظت از محیط‌زیست با میزان 893/0 و حمایت از تولیدات محلی با میزان 873/0 به دست آمد. تفاصيل المقالة