افیولیت نیریز واقع در استان فارس که در کرتاسه پایانی و در اثر بسته شدن اقیانوس نئوتتیس و برخورد صفحه عربستان با صفحه ایران زمین تشکیل شده است، دارای پتانسیل‌های فراوان معدنی بخصوص کرومیت می‌باشد. پیروکسنیت ‌‌‌یکی از واحدهای اصلی تشکیل دهنده‌ این افيوليت‌ بوده و تجزیه ريز‌كاوش الکتروني (EMP) نشان مي‌دهد کلینوپیروکسن (دیوپسید)، ارتوپیروکسن (انستاتیت) و الیوین (کریزولیت) غالبترین کانی‌های آن می‌باشند. فراوانی Cr2O3، Al2O3، Fe2O3، MgO و TiO2 در کرومیت‌های موجود در پیروکسنیت‌های نیریز تطابق خوبي با کرومیت‌های تیپ انبانی دارند و از ماگمایی با ترکیب بونینیتی دارای (100 Cr/(Cr+Al)) Cr# بالا و TiO2 پائین منشا گرفته‌اند. نتایج داده‌های حاصل از تجزیه طیف‌سنج جر‌‌می- پلاسماي جفت‌شده القايي (ICP-MS) به روش آماده‌سازی آذرمحک نشانگر غنی‌شدگی عناصر گروه پلاتین در توده افیولیتی نیریز نسبت به گوشته اولیه است. به‌علاوه تمرکز پلاتینیوم و پالادیوم در کرومیت‌های موجود در پیروکسنیت‌ها نسبت به کانی‌های پیروکسن بالاتر ‌‌می‌باشد. به‌طور کلی میزان این عناصر در پیروکسنیت‌های نیریز بسیار کمتر از حد اقتصادی (ppm 5) است. تفاصيل المقالة