<p>حضور در مطب دندان&zwnj;پزشكي و قرار گرفتن بر روي يونيت براي معاينه، چندان آسان و توأم با آرامش نيست. یکی از مشکلاتی که باعث عدم مراجعه به&zwnj;موقع افراد به دندان&zwnj;پزشکی می شود، ترس و اضطراب است. این پژوهش با هدف ارزیابی معیارها&zwnj;ی مؤثر بر کاهش اضطراب در طراحی کلینیک&zwnj;ها&zwnj;ی دندان&zwnj;پزشکی، انجام شده است. ازین رو برای انجام پژوهش از روش مقایسه ای - تطبیقی استفاده شده و اطلاعات مورد نیاز نیز با استفاده از روش کتابخانه ای و اسنادی جمع آوری شده است تا مؤلفه ها&zwnj;ی تاثیر&zwnj;گذار بر کاهش اضطراب در کلینیک&zwnj;ها&zwnj;ی دندان&zwnj;پزشکی مشخص و دسته بندی شود و پس از آن با توجه به این مؤلفه&zwnj;ها به بررسی چند نمونه از کلینیک&zwnj;ها&zwnj;ی دندان&zwnj;پزشکی پرداخته شده و در قالب جدول و نمودار در مقاله تحلیل گردیده&zwnj;اند و به&zwnj;طور مجزا در هر یک از نمونه موردی&zwnj;ها مطالعه و بررسی صورت گرفته است تا هدف پژوهش محقق گردد. نتایج حاصل از داده&zwnj;ها نشان می&zwnj;دهد که عوامل محیطی مانند نور، رنگ&zwnj;، فرم و مبلمان دارای تأثیر بیشتری نسبت به عوامل انسانی همچون طراحی مناسب ورودی، خوانایی و دسترسی و ایجاد یکپارچگی بین فضای داخلی و خارجی، بر کاهش اضطراب در طراحی کلینیک&zwnj;های دندان&zwnj;پزشکی بوده و میزان این اثرگذاری در عوامل طبیعی مانند وجود آتریم و فضای سبز، طراحی حیاط متناسب با اقلیم، کنترل سروصدا با استفاده از موسیقی ملایم و تعامل با طبیعت به کمترین سطح خود نسبت به سایر عوامل می&zwnj;رسد.</p> تفاصيل المقالة

<p>امروزه بناهایی که دیگر قابلیت ماندگاری در نقش اولیه&zwnj;ی خود را ندارند به یکی از بحران&zwnj;های حائز اهمیت برای جوامع مختلف تبدیل شده است. یکی از راهکارهای حفاظت از بناهای بدون استفاده با هدف بهره&zwnj;برداری بهینه از منابع، توسعه پایدار، اقتصادی بودن و محافظت از میراث فرهنگی، تغییرکاربری و استفاده مجدد از آنها با رویکرد باززنده&zwnj;سازی است. هدف از این پژوهش شناسایی عواملی است که از طریق آنها با ایجاد نیرویی محرک در تغییر کاربری&zwnj;های فضایی بتوان به باززنده&zwnj;سازی فضاها در آن دست یافت. روش تحقیق پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و روش مقایسه&zwnj;ای - تطبیقی و به&zwnj;منظور دسترسی به ادبیات موضوع، مفاهیم پایه از روش کتابخانه&zwnj;ای و پیمایشی جمع&zwnj;آوری شده&zwnj;اند. در این پژوهش نحوه مداخله و تغییر کاربری فضاها با تأکید بر باززنده&zwnj;سازی جمع&zwnj;آوری شده است و در ادامه مؤلفه&zwnj;های استخراج&zwnj;شده در 6 نمونه موردی در قالب جداول و نمودار مورد تحلیل قرار گرفته است. نتیجه پژوهش حاکی از آن است که توجه به کیفیت فضایی، اجزاء و عناصر و توجه به کاربری پیشین رابطه متقابلی با تغییر کاربری بنا با تأکید بر رویکرد باززنده&zwnj;سازی دارد و در نتیجه اثری ماندگار به دست می&zwnj;آوریم و با بررسی معیارها و زیرمعیارها در نمونه&zwnj;های موردی چنین استنباط گردید که موزه آب در آب&zwnj;انبار وکیل، موزه نساجی شیراز و هاستل روبرو در تهران با معیار&zwnj;های باززنده&zwnj;سازی تطابق بیشتری دارند.</p> تفاصيل المقالة