پايان جنگ جهاني دوم آغاز دوره‌اي براي نوسازي و دستيابي به توسعه در كشورهاي مختلف بوده است و كشورهاي اروپايي و آسيايي بسياري به فراخور شرايط‌شان راهكارها و رويكردهاي مختلفي را براي اقدام به توسعه به كار گرفته‌اند. کره‌جنوبی یکی از این کشورهاست. کشوری که با تاریخی کهن یکی از یکپارچه‌ترین و با ثبات‌ترین کشورهای جهان به شمار می‌رود. توسعه این کشور که بعد از پایان جنگ جهانی دوم و استعمار ژاپن آغاز می¬شود، نمونه¬ای غیر معمول و سریع از توسعه در بازه¬ی زمانی بسیار کوتاه است. کره¬جنوبی کشور علی¬رغم از سر گذراندن تجربه¬ی تلخ مستعمره بودن، اتفاقاتی که پس از جنگ جهانی رخ داد و تقسیم شبه جزیره به دو بخش شمالی و جنوبی و جنگ داخلی¬ای که پیامد آن بود و همچنین فقر شدید و نیاز مبرم به کمک¬های بین¬المللی هم اکنون در کنار تايوان، سنگاپور و هنگ¬كنگ یکی از چهار ببر آسیا به شمار می¬رود. داشتن دولت¬های اقتدارگرا و در عین حال توسعه¬گرا، حس ناسیونالیسم قوی در برابر بیگانگان، فرهنگ كنفسيونيستی، تمرکز بر استراتژی توسعه صادرات، گسترش سیستم آموزشی همگام با نیازها و تحولات اقتصادی کشور از عوامل تأثيرگذاری هستند که در در راستای پرسش اصلی این مقاله به آنها پرداخته شده است. در انتها نیز مدل توسعه کره¬جنوبی ارائه می¬گردد. تفاصيل المقالة