تحليل ساختاري ناوديس بالاآمده سبزكوه در زاگرس مرتفع
الموضوعات :
یاسر نریمانی
1
(مدرس)
اصغر ضرابی
2
(دانشگاه اصفهان)
الهام اسدی مهماندوستی
3
(دانشگاه خوارزمی)
الکلمات المفتاحية: كمربند زاگرس مرتفع ناوديس سبزكوه فروافتادگي چغاخور پهنه سه¬, گوش گوه¬, های پهلویی افق جدایشی,
ملخص المقالة :
كمربند زاگرس مرتفع بخش شمال خاوري كمربند چين خورده-رانده زاگرس است و عمدتا ازگسلهای راندگي باراستاي شمال باختر-جنوب خاور تشکیل شده است.در ناحيه سبزكوه گسترش گسل های راندگي به صورت پيش راندگي ها و پس راندگي هابا توسعه پهنه هاي سه گوش منفی و مثبتهمراه شده و موجب بالاآمدگی ناوديس سبزكوه در فراديواره گسل های دوپلان و آوردگان-سولقان و فروافتادگي چغاخور در فروديواره گسل-های اصلي زاگرس و آوردگان-سولقان گردیده است. افقی بودن سازند های ایلام-سروک در فروديواره گسل-های اصلي زاگرس و آوردگان-سولقان شاهدی بر توسعه چنین ساختارهایی است. بالا آمدگی ناودیس سبزکوه با توسعه راندگی های همراه با چین به صورت راندگی گوه ای پهلویی همراه بوده است. توسعه چنین ساختارهایی مبین منشا گرفتن گسل های یادشده از افق هایجدایشی پالئوزوئیکسازند هرمز است.
