بررسی جایگاه مفهوم زیست پذیری شهری در طرح توسعه شهری(نمونه مطالعاتی: طرح جامع شهر زنجان
الموضوعات :
وحید یاری قلی
1
(دانشگاه زنجان)
محسن احدنژاد روشتی
2
(دانشگاه زنجان)
ژیلا سجادی
3
(دانشگاه شهید بهشتی تهران)
الکلمات المفتاحية: زیست پذیری, توسعه شهری, طرح جامع شهری, شهر زنجان,
ملخص المقالة :
امروزه زیست پذیری شهری گفتمانی نیرومند را در توسعه ی شهری و طراحی شهری بازتاب می دهد که در پیشینه ی برنامه ریزی شهری رواج پیدا کرده است. اجرای طرح های توسعه شهری، یکی از اقدامات اساسی در برنامه ریزی و مدیریت شهری جهت زیست پذیر نمودن شهر برای ساکنین و تضمین کننده ادامه حیات شهر برای مدت طولانی می باشد. بنابرین هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت موجود شهر زنجان از نظر شاخص های زیست پذیری و نحوه عملکرد طرح های توسعه شهری در زیست پذیر کردن شهر زنجان می باشد. روش تحقیق پژوهش حاضر کمی توصیفی-تحلیلی و از نظر هدف، کاربردی است. نتایج پژوهش بیانگر این امر می باشد که یافته های حاصل از تحلیل شاخص های ذهنی براساس توزیع پرسشنامه بین جامعه آماری نشان داد که، وضعیت زیست پذیری عینی وذهنی تقریبا منطبق بر هم نیستند. طبق نتایج بدست آمده از تحلیل رگرسیونی، میزان ارتباط و همبستگی زیست پذیری با طرح های توسعه شهری 0.622 است. با توجه به سطح معنی داری0.000 و پایین بودن آن از 0.05< Pفرضیه صفر رد می شود و می توان گفت که رابطه دو متغیر زیست پذیری با طرح های توسعه شهری معنادار است. به عبارتی، اجرای طرح های توسعه شهری 37 درصد از زیست پذیری شهر زنجان را تبیین می کند. علاوه براین، بیشترین مقدار همبستگی اجرای طرح های توسعه شهری با شاخص اجتماعی 0.369 و کمترین مقدار نیز متعلق به اقتصادی با 0.167 است.
1. بندرآباد، علیرضا و فرشته احمدی نژاد(1393)، ارزیابی شاخص های کیفیت زندگی با تاکید بر اصول شهر زیست پذیر در منطقه 22 تهران، مجله پژوهش و برنامه ریزی شهری، سال پنجم، شماره شانزدهم، بهار
2. جمعه پور، محمود و شهرزاد طهماسبی تهرانی(1392)، تبین میزان زیست پذیری و کیفیت زندگی در روستاهای پیرامون شهری مطالعه موردی بخش مرکزی شهرستان شهریار، فصلنامه برنامه ریزی کالبدی – فضایی، سال اول، شماره سوم، تابستان.
3. حیدری، تقی(1395) تحلیل زیست پذیری بافتهای فرسوده شهری(مورد پژوهی: بافت فرسوده بخش مرکزی شهر زنجان)، رساله دکتری، استاد راهنما: علی شماعی و فرزانه ساسان پور، دانشگاه خوارزمی، دانشکده علوم جغرافیایی.
4. خطیبی، محمد( 1392) تأثیر متقابل الگوهای رفتاری در احیای هویت محیط شهر: مطالعه موردی محدوده ورودی سنندج، نشریه هویت شهر، شماره 13، 73-63.
5. رهنما، محمد رحیم(1387)، پژوهشی پیرامون طرحهای تفصیلی شهری با تاکید برکاربری‌های آموزشی و بهداشتی، درمانی، مشهد، جهاد دانشگاهی
6. زیاری، کرات الله و جانبابا نژاد، محمدحسین (1388) ديدگاه ها و نظريات شهر سالم، ماهنامه برنامه ريزي و مديريت شهري، سال نهم، شماره 95، صص 23-14.
7. ساسانپور فرزانه، سيمين تولايي و حمزه جعفري اسدآبادي ( 1393) قابليت زيست پذيري شهرها در راستاي توسعه پايدار شهري مورد مطالعه كلانشهر تهران، فصلنامه علمي – پژوهشي و بين المللي انجمن جغرافياي ايران، دوره جديد، سال دوازدهم، شماره 42 ،پاييز
8. شيعه، اسماعيل(1379) با شهر و منطقه در ايران، انتشارات دانشگاه علم و صنعت، تهران.
9. محمّدی، عباس؛ ( 1391 )، تکامل اجتماعی در نظریه ساختی - کارکردی تالکت پارسنز، تهران: نشر جامعه شناسان، چاپ اول
10. مرصوصی، نفیسه و پورمحمدی، محمدرضا و نصیری، اسماعیل و محمدزاده، یوسف (1392) ارزیابی توسعه پایدار کلان‌شهر تبریز، دوفصلنامه علمی ـ پژوهشی پژوهش های بوم شناسی شهری، دوره 4، شماره 8، صص 45-66 .
11. مهندسین مشاور شارمند(1388). شیوه‌های تحقق طرحهای توسعة شهری، بررسی تجارب تهیه و اجرایی طرح های توسعة شهری در ایران، انتشارات سازمان شهرداریهای کشور، جلد دوّم.
12. نقي زاده، محمد(1390)،توسعه پايدار شهر ي و مسكن ،فصلنامه مسكن و انقلاب، شماره 95 و 96
13. Andrews, C. J., (2001), "Analyzing quality of place, environment and planning", Planning and Design, 23:201-217.
14. Clinton-Gore Administration, (2000), Building Livable Communities: Sustaining Prosperity, Improving Quality of Life, Building a Sense of Community, available at: www.livablecommunities.gov
15. Evans, P., (ed.), (2012): Livable Cities? “Urban Struggles for Livelihood and Sustainability University of California Press Ltd”: USA, pp.: 2-30.
16. Gomes Et al. (2013), nde1 deletion improves mitochondrial DNA maintenance in Saccharomyces cerevisiae coenzyme Q mutants, Biochem J 449 (3):595-603.
17. Hankins, K. B., (2009), "The disappearance of the state from Livable" Urban Spaces, Antipode, 41 (5): 845–866.
18. Lennard, SH and HL Lennard (1995), livable communities ties observed Carmel: Gondolier press.
19. Lynch, K. (1981) A Theory of Good City Form, Cambridge, MA, MIT Press.
20. Ministry for the Environment (2002) Creating great places to livable urban environments: process, strategy, action, PO Box 10-362, Wellington, New Zealand, ISBN: 0-478-24070-8.
21. Ministry for the Environment (2002), Creating great places to livable urban environments: process, strategy, action, PO Box 10-362, Wellington, New Zealand, ISBN: 0-478-24070-8.
22. Minuchin, L., (2012), a lineal city in the Pampas: politics, materialization and revolution in Wladimiro Acosta’s vision for Buenos Aires. Antipode 44.4, 911–31.
23. Rassia, Stamatina Th. & Pardalos, Panos M. (2015), Future City Architecture for Optimal Living, Publisher of Springer.
24. Shamsuddin et al ,Shuhana (2012), Walkable Environment in Increasing the Livability of a City, Procedia - Social and Behavioral Sciences, Vol.50 , Pp. 167 – 178.
25. Timmer, Vanessa and Nola-Kate Seymoar, 2004, the WORLD URBAN FORUM: the livable city, International Centre for Sustainable Cities.
26. Teng Chey,khoo (2012), The CLC framework for livable and sustainable cities, Urban solutions Journal, 1 :54-70.
27. vanzerrr, M & Seskin, S. (2011), Recommendations Memo #2 Livability and Quality of Life Indicators, Memorandum.
