آسيب شناسي تحقق پذيري طرح هاي شهري در ايران : نمونه موردي منطقه 22 شهر تهران
الموضوعات :
لطيف پنداريان
1
(دانشگاه عدالت)
جمال الدين درياباري
2
(دانشگاه ازاد تهران شمال)
عباس بخشنده نصرت
3
(دانشگاه عدالت)
الکلمات المفتاحية: استراتژی, جاری سازی, برنامه ریزی و مدیریت شهری, آینده نگاری, منطقه22 تهران.,
ملخص المقالة :
سطح پایین تحقق‌پذیری طرح‌های شهری رایج در کشور مسئله‌ای انکار ناپذیر است. این امر را می توان از دو منظر تدوین استراتژی های کارآمد و اجرای درست استراتژی بررسی نمود. تدوین استراتژی خوب مربوط به برنامه است و اجرای خوب استراتژی مربوط به مدیریت است. بنابراین باید در فرایند برنامه‌ریزی و مدیریت شهری، از یک سو گام‌های تدوین برنامه و استخراج راهبردها را بازتعریف نمود و از سوئی دیگر، بحث جاری‌سازی استراتژی‌ها را به عنوان بعد مغفول در فرایند برنامه‌ریزی شهری تبیین نمود. در این تحقیق تلاش می‌شود دلایل عدم موفقیتطرح های شهری در فاز اجرا مورد بررسی قرار گیرد. شیوه های مورد استفاده برای گردآوری و تفسیر داده ها به صورت کتاب خانه ای، تحليل اسناد و ديدگاه هاي صاحب نظران است.. در نهایت مدلی با تاکید بر آینده پژوهی در برنامه ریزی شهری ارائه شده است. در این مدل تلاش شده، عوامل موثر بر شکست برنامه ها لحاظ شود و مواردی که به عنوان موانع تحقق طرح ها شناخته شد پاسخ داده شود.
1. کاپلان رابرت: نورتون دیوید. ترجمه: بختیاری پرویز. سازمان استراتژی محور: چگونه شرکتها و سازمان‌های معروف جهان توانسته‌اند به کمک روش ارزیابی متوازن (Balanced scorecard) استراتژیهای خود را پیاده کرده ... ، سازمان مدیریت صنعتی، 1395.
2. لشكربلوكى، مجتبى؛ حسينى، سيدحميد خداداد. تحليل تطبيقى- ِ انتقادى ِ فنون طراحى استراتژى پابرجادر شرايط عدم قطعيت. فصلنامه مطالعات مديريت انتظامى،1390.
3. مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران. خلاصه گزارش ارزیابی آتلیه شهرسازی پاریس (APUR) ازطرح جامع شهرتهران، 1388.
4. منصوری سید امیر. درس هایی از گزارش APUR درباره طرح جامع جدید تهران، شماره 2، 1388.
5. مهدیزاده, جواد.برنامه‌ریزی راهبردی توسعه شهری. مرکز تحقیقات شهرسازی و معماری ایران، 1382.
6. مهندسین مشاور زیستا. طرح تحقیقاتی ارزیابی طرح‌های جامع شهری در ایران. ناشر: سازمان برنامه و بودجه، 1372.
7. مهندسین مشاور شارمند. طرح تحقیقاتی شیوه‌های تحقق طرح‌های توسعه شهری. مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهری وزارت کشور، 1374.
8. Batra Lalit, A Review of Urbanisation and urban policy in post-independent india, Centre for the Study of Law and Governance, Jawaharlal Nehru University, New Delhi, 2009.
9. Bourgeois Isabelle, ” Funnell, S. C., and Rogers, P. J. (2011). Purposeful Program Theory. San Francisco, CA: Jossey-Bass.”.The Canadian Journal of Program Evaluation Vol. 27 No. 2 Pages 106–108, 2013.
10. CITY OF VICTORIA,OFFICIAL COMMUNITY PLAN, Implementation Strategy,2012.
11. Inland Press, DETROIT FUTURE CITY,2012 Detroit Strategic Framework Plan, 2013
12. Kirkland Comprehensive Plan, IMPLEMENTATION STRATEGY: Charting a Future Course. Kirkland,WA. 2004.
13. Ministry of Housing and Urban Poverty Alleviation, Government of India, Report of the Working Group on Urban Strategic Planning 12th Five-year plan, Steering committee on Urban Development & Management, 2011.
14. UN-HABITAT, United Nations Human Settlements Programme, INCLUSIVE AND SUSTAINABLE URBAN PLANNING: A GUIDE FOR MUNICIPALITIES: Volume 1: An Introduction to Urban Strategic Planning,2007.
15. United Cities and Local Governments, Policy paper on urban strategic planning: Local leaders preparing for the future of our cities,2010
