استفاده از میکروارگانیسمها در پاکسازی زیستی فلزات سنگین موجود در خاک
الموضوعات :جینا تن زاده 1 , محمد پناهنده 2
1 - کارشناس پژوهشی
2 - عضو هیات علمی جهاددانشگاهی
الکلمات المفتاحية: آلوده, میکروارگانیسم, زیست پالایی, فلزات, خاك,
ملخص المقالة :
زیست پالایی یک فناوری نوآورانه و امیدبخش در دسترس جهت حذف فلزات سنگین و بازیابی فلزات سنگین در زمین ها و آب های آلوده شده است. از آن جا که میکروارگانیسم ها استراتژی های مختلفی برای خود زیستگاه های آلوده شده به فلزات سنگین را توسعه داده اند، این موجودات زنده به توسعه و اتخاذ سازوکار های پالایش های مختلف از جمله جذب، تجمع، زیست دگرگونی و كانی‌سازی زیستی شناخته شده اند. جذب فلزات سنگین توسط سلول های میکروبی در نتیجه مکانیسم‌های جذب زیستی و تجمع زیستی است. آب و غذایی که مصرف می کنیم اغلب به فلزات شیمیایی و سنگین از قبیل مس، نیکل، روی، سرب، کادمیوم، آرسنیک، کرم و جیوه آلوده شده‌اند که عامل ایجاد بیماری‌های بسیاری هستند. بسیاری از مطالعات اثبات کرده است که میکروب ها توانایی حذف فلزات سنگین از خاک‌های آلوده شده را دارند. در بین باقی آن ها تعدادی از میکروارگانیسم هایی که نقش بزرگی در زیست پالایی فلزات سنگین بازی می کنند عبارتند از: گونه های پسودوموناس ((Pseudomonas spp کورینه باکتریوم (Corynebacterium spp)، باسیلوس (Bacillus spp) ارتروباکتر، Arthrobacter spp)) آلکالیجنس (Alcaligenes spp)، ردوکوکوس ((Rhodococcus spp، فلاووباکتریوم (Flavobacterium)، متانوجنس، نوکاردیا (Nocardia spp (، ازتوباکتر (Azetobacter spp)، آسپرژیلوس نیجر Aspergilusniger) (، متوسینوس,( Methosinus فورمییومووالدریوم (Phormidiumvalderium) و ..., هستند.
1.Adhikari T. , Manna M. C., Singh M. V. and Wanjari ,2004, Bioremediation measure tominimizeheavy metals accumulation in soils and crops irrigated with city effluent. Food, agriculture and environment, :266-270.2
2. Ajmal M., Rafaqat A. K. and Bilquees A. S., 1996. Studies on removal and recovery of Cr (VI) from electroplatingwastes. Water Res., 30:1478-1482.
3.Ames B. N., 1971. Chemical mutagens, principles and methods for their detection. Plenum, New York, 267-282.
4.Asha L. P. and Sandeep R. S., 2013. Review on Bioremediation- Potential Tool for Removing Environmental Pollution, International Journal of Basic and Applied Chemical Sciences ISSN : 2277-2073.
5.Bahi J. S., Radziah O., Samsuri A. W., Aminudin H. and Fardin S., 2012. Bioleaching of Heavy Metals from Mine Tailings by Aspergillus fumigatus. BioremediationJournal,16:57-65.
6.Colberg P. J. S. and Young L. Y., 1995. Anaerobic degradation of non-halogenated homocyclic aromatic compounds coupled with nitrate, Iron, or Sulfate reduction. In: Microbial transformation and degradation of toxic organic Chemicals. Wiley-Liss,NewYork,307-330.
7.CostaC.A.andDutaF.P.,2001.Bioaccumulatonofcopper, zinc, cadmium and lead by Bacillus SP., Bacillus cereus Bacillus speaerecusand Bacillus subtillus,. Braz.J.Microbiol.,32:365-375.
8.Cunningham C. J., Philip J. C., 2000. Comparison of Bioaugmentation and Biostimulation in ex situ Treatment of Diesel Contaminated Soil, Land Contamination and Reclamation, University of Edinburgh,Scotland.
9.Cybulski Z., Dzuirla E., Kaczorek E. and Olszanowski A., 2003. The influence of emulsifiersonhydrocarbon biodegradation by Pseudomonadacea and Bacillaceastrains. Spill Science and Technology Bulletin,8:503-507.
10. Damodaran D. and Suresh G., 2011. Bioremediation of soil by removing heavy metals using Saccharomyces cerevisiae. Contaminatedland.,45:198-207.
11. DeanRoss D., Moody J., Cerniglia C. E., 2002. Utilization of mixtures of polycyclic aromatic hydrocarbons by bacteria isolated from contaminated sediment. Microbiology Ecology., 41:17.
12.Dilek F. B., Gokcay C. F. and Yetis U., 1998. Combined effects of Ni(II) and Cr (VI) on activated sludge. WaterRes.,32:303-312.
13. Doelman P., Jansen E., Michels M. and Van Til M., 1994. Effects of heavy metals in soil on microbial diversity and activity as shown by the sensitivityresistance index, an ecologically relevant parameter.Biol.Fertil.Soils,17:1771-784.
14.Dubey R. C., 2004. A text book of Biotechnology, 3rd Edition, Chand and Company Ltd. New Delhi, India,365-375
15.EPA, 2001. Remediation Case Studies.Federal Remediation Technology Roundtable. Report No.542-F-01-032.
16.EPA., 2002. Handbook on In Situ Treatment of Hazardous WasteContaminatedSoils.
17.EPA., 2006. Engineering Issue: In Situ and Ex Situ Biodegradation Technologies for Remediation of ContaminatedSites,62:6-15.
18.Favero N., Costa P., Massimino M. L., 1991. In vitro uptake ofcadmiumbybasidiomycete Pleurotusostreatus. Biotechnology Letters, 10:701-704.
19.Gabriel J., Kofronova O., Rychlovsky P. and Krenzelok M., 1996. Accumulation and effect of cadmium in the wood rotting basidiomycete, Daedaleaquercina. Bulletin of Environmental Contamination and Toxicology,57:383-390.
20.Gabriel J., Mokrejs M., Bily J. and Rychlovsky P., 1994. Accumulation of heavy metal by some Wood rooting fungi. Folia Microbiologica, 39:115118.
21.Gadd,G.M.(2000).SciTotalEnviron.,258:119-227. Garbisu C. and Alkorta I., 2003. Review basic concepts on heavy metal soil bioremediation. The European Journal of Mineral Processing and Environmental Protection., 3:58-66.
22. Glazer A. N. And NikaidoH., 2007. Microbial biotechnology: Fundamentals of applied Microbiology, 2nd Edition, Cambridge University Press,Cambridge,NewYork,510-528.
23.Glick B. R., 2003. Phytoremediation: synergistic use of plants and bacteria to clean up the Environment. Biotechnol.,21:383-93.
24.Goblenz A., Wolf K. and Bauda P., 1994. The role of glutathione biosynthesis in heavy metal resistance in the fission yeast Schizosaccharo mycespombe. FEMS Microbiol. Rev.,14:303-308.
25. Gunasekaran P., Muthukrishnan J. and Rajendran P., 2003. Microbes in Heavy Metal Remediation. Indian Journal of Experimental Biology, 41:935-944.
26.Hatsu M., Ohta J. and Takamizawa K., 2002. Can J Microbiol.,48:848-852.
27. Hussein H., Farag S., Moawad H., 2004. Isolation and characterization of Pseudomonas resistant to heavy metals contaminants. Arab. J. Biotechnol, 7 : 1322.
28. Hussein H., Krull R.,Abou El-Ela S.I., Hempel D.C., 2001. Interaction of the different heavy metal ions with immobilized bacterial culture degrading xenobiotic wastewater compounds. In Proceedings of the Second International Water Association World Water Conference, Berlin, Germany,1519October;pp.1519.
29. Ijah U. J. J. and Antai S. P., 1988. Degradation and mineralization of crude oil by bacteria.Nigerian JournalofBiotechnology,5:79-87.
30. Jin H. P., Dane L., Periyasamy P., Girish C., Nanthi B. and J WooC., 2011. Roleoforganicamendmentson enhanced bioremediation of heavy metal (loid) contaminated soils, Journal of Hazardous Materials,185:549-574.
31.Jogdand S. N., 1995. Environmental biotechnology, 1st Edition, Himalaya Publishing House, Bombay, India,104-120.
32.Li F. and Tan T. C., 1994. Monitoring BOD in the presence ofheavymetalionsusingapoly(4-vinylpyr-idine) coated microbial sensor. Biosen. Bioelectron., 9 : 445-455.
33.Salem H. M., Eweida E. A. and Farag A., 2000. Heavy metals in drinking water and their environmental impact on human health. In ICEHM 2000; Cairo University: Giza, Egypt, pp.542-556.
34.Sharma and Rehman M. B., 2009. Laboratory scale approach, Indian Journal of Microbiology, 48: 142-146.
35.Suranjana R. and Manas K. R., 2009. Bioremediation of Heavy metals Toxicity with special Reference to Chromium,special:57-63,ISSN0974-1143.
36.Wood J. M. and Wang H. K., 1983. Microbiol resistance to heavy metals. Environ. Sci. Technol.,17,582-590
37.Vidali M., 2001. Bioremediation: An overview. Pure AppliedChemistry,73:1163-1172.
