ارائۀ روشی بهینه در اعزام آمبولانس مبتنی برشبکههای پیچیده و هوش مصنوعی
الموضوعات :مهدی زرکش زاده 1 , زینب الهدی حشمتی 2 , هادی زارع 3 , مهدی تیموری 4
1 - .دانشگاه تهران
2 - استاد دانشگاه
3 - دانشگاه تهران
4 - عضو هیأت علمی
الکلمات المفتاحية: اعزام آمبولانس, زمان پاسخ, تحلیل شبکه های پیچیده, مرکزیت, جستجو, هوش مصنوعی,
ملخص المقالة :
هدف سرویسهای اورژانس پزشکی کاهش مرگ و میر و عوارض ناشی از بیماریها و صدمات میباشد. اعزام سریع سرویسهای اورژانس و کاهش زمان پاسخ، منجر به افزایش نرخ بقاء میشود. زمان پاسخ یکی از معیارهای مهم سنجش کارایی سرویسهای اورژانس پزشکی میباشد. روش معمول در اعزام آمبولانسها، فرستادن نزدیکترین واحد در دسترس میباشد که این روش به کارایی در کوتاه مدت توجه میکند. یکی از روشهایی که اخیرا در زمینه اعزام آمبولانس بیان شده است، مبتنی بر تحلیل شبکههای پیچیده است. هدف این روش، اعزام آمبولانس مد نظر به تماسی میباشد که مرکزیت بیشتری نسبت به دیگر تماسها دارد، که منجر به کارایی بهتر در دراز مدت میشود. دیگر روشها در اعزام آمبولانس مبتنی بر پیدا کردن بهترین مسیر مناسب برای ماشینهای سرویسدهنده میباشد که پیچیدگی زمانی این روشها بسیار بالا میباشد. در این مقاله با استفاده از رویکردی ترکیبی و به کارگیری معیارهای مرکزیت از تحلیل شبکههای پیچیده و روشهای جستجو مبتنی بر هوش مصنوعی، روشی بهینه و نوین را برای کاهش زمان پاسخ سرویسهای اورژانسی ارائه شده است. علاوه بر این در روش پیشنهادی، اولویت اورژانسی تماسها نیز درنظر گرفته شده است، که متغیری مهم در تصمیم گیری ها می باشد. روش پیشنهادی نسبت به روشهای قبلی از محدودیتهای کمتری برخوردار بوده و نتایج شبیه سازی گسترده نیز بهبود معنیدار این روش را در مقایسه با روش های قبلی مانند روش مرکزیت و نزدیکترین همسایه، مورد تایید قرار میدهد.
1.T. Andersson and P. Värbrand, “Decision support tools for ambulance dispatch and relocation,” J. Oper. Res. Soc., vol. 58, no. 2, pp. 195–201, 2007.
2.M. Gendreau, G. Laporte, and F. Semet, “A dynamic model and parallel tabu search heuristic for real-time ambulance relocation,” Parallel Comput., vol. 27, no. 12, pp. 1641–1653, 2001.
3.E. T. Wilde, “Do Emergency Medical System Response Times Matter for Health Outcomes?,” Health Econ., vol. 22, no. 7, pp. 790–806, 2013.
4.S. Lee, “Centrality-based ambulance dispatching for demanding emergency situations,” J. Oper. Res. Soc., vol. 64, no. 4, pp. 611–618, Jul. 2012.
5.R. P. Gonzalez, G. R. Cummings, H. a Phelan, M. S. Mulekar, and C. B. Rodning, “Does increased emergency medical services prehospital time affect patient mortality in rural motor vehicle crashes? A statewide analysis.,” Am. J. Surg., vol. 197, no. 1, pp. 30–4, Jan. 2009.
6.J. D. Mayer, “Emergency medical service: delays, response time and survival,” Med. Care, vol. 17, no. 8, pp. 818–827, 1979.
7.E. T. Wilde, “Do emergency medical system response times matter for health outcomes?,” Health Econ., vol. 22, no. 7, pp. 790–806, 2013.
8.S. Lee, “The role of preparedness in ambulance dispatching,” J. Oper. Res. Soc., vol. 62, no. 10, pp. 1888–1897, 2011.
9.K. Peleg and J. S. Pliskin, “A geographic information system simulation model of EMS: reducing ambulance response time,” Am. J. Emerg. Med., vol. 22, no. 3, pp. 164–170, 2004.
10. “Police improve heart attack survival rates,” 21-Dec-2013. [Online]. Available: http://news.bbc.co.uk/2/hi/health/2188852.stm.
11.C. O’Keeffe, J. Nicholl, J. Turner, and S. Goodacre, “Role of ambulance response times in the survival of patients with out-of-hospital cardiac arrest,” Emerg. Med. J., vol. 28, no. 8, pp. 703–706, 2011.
12.D. of Health, “Healthcare output and productivity: Accounting for quality change,” 07-Dec-2005. [Online]. Available: http://webarchive.nationalarchives.gov.uk/20081105143757/dh.gov.uk/en/Publicationsandstatistics/Publications/PublicationsPolicyAndGuidance/DH_4124266. [Accessed: 12-Nov-2014].
13.J. F. Repede and J. J. Bernardo, “Developing and validating a decision support system for locating emergency medical vehicles in Louisville, Kentucky,” Eur. J. Oper. Res., vol. 75, no. 3, pp. 567–581, 1994.
14.S. Lee, “Centrality-based ambulance dispatching for demanding emergency situations,” J. Oper. Res. Soc., vol. 64, no. 4, pp. 611–618, 2012.
15.S. Lee, “The role of centrality in ambulance dispatching,” Decis. Support Syst., vol. 54, no. 1, pp. 282–291, 2012.
16.M. Hoard, J. Homer, W. Manley, P. Furbee, A. Haque, and J. Helmkamp, “Systems modeling in support of evidence-based disaster planning for rural areas,” Int. J. Hyg. Environ. Health, vol. 208, no. 1, pp. 117–125, 2005.
17.D. Guha-Sapir, F. Vos, R. Below, and S. Ponserre, “Annual Disaster Statistical Review 2011: The Numbers and Trends, published by the Centre for Research on the Epidemiology of Disasters (CRED) Brussels,” 2012.
18.L. V. Green and P. J. Kolesar, “Anniversary article: Improving emergency responsiveness with management science,” Manag. Sci., vol. 50, no. 8, pp. 1001–1014, 2004.
19.J. D. Mayer, “Emergency medical service: delays, response time and survival,” Med. Care, pp. 818–827, 1979.
20.M. S. Maxwell, M. Restrepo, S. G. Henderson, and H. Topaloglu, “Approximate dynamic programming for ambulance redeployment,” Inf. J. Comput., vol. 22, no. 2, pp. 266–281, 2010.
21.S. F. Dean, “Why the closest ambulance cannot be dispatched in an urban emergency medical services system,” Prehospital Disaster Med., vol. 23, no. 02, pp. 161–165, 2008.
22.J. Hayes, A. Moore, G. Benwell, and B. W. Wong, “Ambulance dispatch complexity and dispatcher decision strategies: implications for interface design,” in Computer Human Interaction, 2004, pp. 589–593.
23.C. S. Lim, R. Mamat, and T. Braunl, “Impact of ambulance dispatch policies on performance of emergency medical services,” Intell. Transp. Syst. IEEE Trans. On, vol. 12, no. 2, pp. 624–632, 2011.
24.A. Garcia, P. Jodrá, and J. Tejel, “A note on the traveling repairman problem,” Networks, vol. 40, no. 1, pp. 27–31, 2002.
25.M. Gendreau, A. Hertz, and G. Laporte, “New insertion and postoptimization procedures for the traveling salesman problem,” Oper. Res., vol. 40, no. 6, pp. 1086–1094, 1992.
26.S. Arora and G. Karakostas, “Approximation schemes for minimum latency problems,” SIAM J. Comput., vol. 32, no. 5, pp. 1317–1337, 2003.
27.A. Weintraub, J. Aboud, C. Fernandez, G. Laporte, and E. Ramirez, “An emergency vehicle dispatching system for an electric utility in Chile,” J. Oper. Res. Soc., pp. 690–696, 1999.
28.J. Nicholl, P. Coleman, G. Parry, J. Turner, and S. Dixon, “Emergency priority dispatch systems—a new era in the provision of ambulance services in the UK,” Pre-Hosp. Immed. Care, vol. 3, pp. 71–5, 1999.
29.M. Castrén, R. Karlsten, F. Lippert, E. F. Christensen, E. Bovim, A. M. Kvam, I. Robertson-Steel, J. Overton, T. Kraft, L. Engerstrom, and others, “Recommended guidelines for reporting on emergency medical dispatch when conducting research in emergency medicine: the Utstein style,” Resuscitation, vol. 79, no. 2, pp. 193–197, 2008.
30.M. S. Andersen, S. P. Johnsen, J. N. Sørensen, S. B. Jepsen, J. B. Hansen, and E. F. Christensen, “Implementing a nationwide criteria-based emergency medical dispatch system: A register-based follow-up study.,” Scand. J. Trauma Resusc. Emerg. Med., vol. 21, no. 1, pp. 1–8, Jul. 2013.