الگوی خط مشیگذاری پارکهای علم و فناوری و شرکتهای دانش بنیان در نظام نوآوری
الموضوعات :
محبوبه کریمی طرارانی
1
(مدیریت دولتی،دانشکده مدیریت و حسابداری،پردیس دانشگاه علامه طباطبایی )
فتاح شریف زاده
2
( دانشکده مدیریت دولتی و حسابداری، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه علامه طباطبایی )
میرعلی سیدنقوی
3
(دانشکده مدیریت دولتی و حسابداری، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه علامه طباطبایی)
داود حسین پور
4
( دانشکده مدیریت دولتی و حسابداری، گروه مدیریت دولتی،دانشگاه علامه طباطبایی)
الکلمات المفتاحية: خط مشی¬گذاری علم و فناوری, پارک¬های علم و فناوری, شرکت¬های دانش بنیان,
ملخص المقالة :
الگوی خط مشی پارک های علم و فناوری مشابه هر خط مشی دولتی، باید به دقت طراحی شود تا منجر به توسعه نوآوری شود. نوآوری همواره نقشی حساس در توسعه ی اقتصادی و اجتماعی کشورها ایفا می نماید به طوری که از آن به عنوان منبع اصلی رشد اقتصادی، بهبود تولید، مبنای رقابت و ارتقا دهنده سطح رفاه یاد می شود. جهت ارائه الگویی خط مشیگذاری پارکهای علم و فناوری و شرکتهای دانش بنیان از روش تحقیق کیفی در این مطالعه استفاده شد. جامعه آماری مشتمل بر مصاحبه اکتشافی با خبرگان (سیاستگذاران، برنامهریزان و مدیران مرتبط با حوزه پارکهای علم و فناوری و مدیران شرکتهای دانش بنیان) است. در این تحقیق با استفاده از روش های کیفی گردآوری داده ها و مصاحبه با خبرگان درباره وضعیت موجود اطلاعات جمع آوری و سپس با استفاده از روش های کدگذاری باز و محوری و نرم افزارmax qda الگوی تحقیق جمع بندی و ارائه شد. نتیجه تحقیق شامل شناسایی ابعاد شبکه خارجی، سازمانی، نهادی، برون سازمانی موثر بر خط مشی گذاری پارک های علم و فناوری و شرکت های دانش بنیان است. بر اساس تجمیع نظرات خبرگان پیشنهاد می شود موضوع مورد بررسی این پژوهش در سایر محیط های سازمانی (اعم از سازمان های بزرگ و یا کوچک و متوسط) یا در صنایع مختلف مورد بررسی و مقایسه ی تطبیقی قرار گیرد.
1) احمدي، علی و حاجی نژاد، علی. (1389). تخریب محیط زیست مانعی در برابر توسعه پایدار. چهارمین کنگره بین المللی جغرافی دانان جهان اسلام.
2) اکرامی، محمود و قلمکاري، مهان. (1395). ارائه مدل توسعه کارآفرینی بر پایه مدیریت دانش. مجله مدیریت توسعه و تحول، 24، صص 43 -33
3) باقری، محمدرضا و پورعزت، علی اصغر. (1392). ارائه الگوی ترکیبی برای خط مشی گذاری در عرصه دانشگاه. فصلنامه مجلس و راهبرد، سال بیستم، شماره 74، صص 165-199
4) باقريزاده، سيد محمد. (1390). سياستگذاري علم و فناوري عنصر بي همتاي ارزش آفريني. فصلنامه توسعه تكنولوژي صنعتي شماره 17، صص 5-14.
5) پورسليمانيان، فريده. (1385). نقش پارك هاي علم و فناوري براي توسعه فناوري در صنايع كشور (مطالعه موردي: صنعت آب و برق). رشد فناوري، دوره 3 ، شماره 9 ، صص 49-57
6) سلیمی، قاسم و حیدری، الهام و کشاورزی فهیمه. (1394). شایستگیهای اعضای هیاتعلمی جهت تحقق رسالت دانشگاهی؛ تامّلی بر ادراکات و انتظارات دانشجویان دکتری. فصلنامة نوآوری و ارزش آفرینی، دوره 3، شماره هفتم، صص،.۵-۱۰۴
7) خوارزمی، امیدعلی و ندایی، امین. (1393). تحلیل سیستمی تاثیر ریسک پذیری بر نوآوری در پارک علمی و فناوری پردیس. دوفصلنامه نوآوری و ارزش آفرینی، سال دوم، شماره پنجم، صص 57- 72.
8) خیاطیان، محمدصادق و همکاران. (1393). تحلیلی بر عوامل مؤثر بر رشد و پایداری شرکت های دانش بنیان در ایران. فصلنامة نوآوری و ارزش آفرینی، سال سوم، شماره ششم، صص 57-74
9) دانایی فرد، حسن. (1381)..نقش دولت در ارتقای کارآفرینی. رویکرد تطبیقی، مدیریت و توسعه، شماره 13 ،ص 90
10) داوری، علي. (1390). ارائة مدل نظام خط مشي گذاری توسعة کارآفريني. چشم انداز مدیریت دولتی، شماره 11، صص 33-50.
11) داوري، علی و رضایی، حمیدرضا. (1385). نقش دولت و خط مشی هاي دولتی در توسعه کارآفرینی. فصلنامه علوم مدیریت ایران، دوره ي اول، شماره 2، ص 109-129.
12) ربیعی، علی و همکاران. (1390). رتبه بندی چالش های توسعه محصول جدید در شرکت های دانش بنیان، دومین همایش ملی مدیریت پژوهش و فناوری، تهران، پژوهشکده سیاستگذاری علم، فناوری و صنعت،
13) رضوانی، مهران و همکاران. (1390). شناسایی مؤلفه هاي بازاریابی نوآورانه در شرکتهاي کوچک و متوسط فناوري محور. مطالعات مدیریت راهبردي، شماره 7 ، صص 83-98.
14) ریاحی، پریسا و فرجادی، غلامعلی. (1387). خط مشی های توسعه پارک های علمی در مناطق دارای نوآوری کمتر از حد انتظار. فصلنامه علمی – پژوهشی سیاست علم و فناوری، سال اول، شماره 3، صص 25-41.
15) سلامی، سیدرضا و همکاران. (1389). شناسایی عوامل مؤثر بر سیاست گذاری علم و فناوری (مطالعه موردی: شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران). فصلنامه علمی- پژوهشی مدیریت و منابع انسانی در صنعت نفت، سال چهارم، شماره 13، صص 43-59
16) سیدی و تقی خانی، امیر. (1390). موانع توسعه کارآفرینی و نقش دولت در تسهیل توسعه کارآفرینی. کار و جامعه، شماره 135، صص 76-80.
17) شريف، سيد مصطفي و همکاران.(1390). تحليل وضعيت آموزش كارآفريني در آموزش عالي ايران. توسعه كارآفريني، سال سوم، شماره يازدهم، صص 87-106
18) شريف زاده، فتاح و معدني، جواد. (1394). نقش واسط فناوري اطلاعات در محتواي خط مشي گذاري عمومي. فصلنامه رسالت مديريت دولتي، سال چهارم/ شماره نهم و دهم، صص 77-92.
19) شفیعی، مهرداد. (1392). تعهد سازمانی در شرکت های نوپای دانش بنیان؛ عامل انسجام تیم و بقای کسب وکار در محیط رقابتی. فصلنامه تخصصی پارک ها و مراکز رشد، سال نهم، شماره 34، صص 44-52.
20) قلی پور، رحمت ا.... (1389). فرآیند سیاستگذاری عمومی در ایران. تهران، مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی 21) كردنائيج، اسدا... و همکاران (1389). شناسايي و اولويت بندي فرصت هاي كارآفرينانه در شركت قطارهاي مسافري رجا. توسعه كارآفريني، سال دوم، شماره هفتم، صص 117-140
22) مقیمی، محمد و همکاران (1390). ارزیابی پیش برندگی سیاست های کلان و خرد توسعه کارآفرینی کشور. نشریه مدیریت بازرگانی، شماره 8 ، صص 133-148
23) موسوي، سيدعبدالرضا و همکاران. (1392). شناسایی عوامل علّی مؤثّر بر ارزیابی عملکرد پارکهای علم و فناوری. دوفصلنامه نوآوري و ارزش آفريني، سال دوم، شمارۀ 4، صص 59-69
24) نعمتی، محمدعلی.(1395). بهینه‌کاوی تجارب موفق جهانی دانشگاه پژوهی و تبیین جایگاه این واحد در دانشگاه ها (مطالعه موردی دانشگاه علامه طباطبایی). فصلنامة نوآوری و ارزش آفرینی، دوره 5، شماره نهم، صص۱-۱۶
25) Baker, J. (2000). Development of Technology Incubators, Parks and Precincts in Queensland: a review and start-up guide for proponents. White paper. Queensland Innovation Council.
26) Birang M. (2008). A review about science &technology parks in East Asia, First conference on science parks in Iran
27) Cagnin, C.& Keenan, M. (2008). Positioning Future-Oriented Technology Analysis, in M. Cristiano Cagnin, “In Future- Oriented Technology Analysis: Strategic Intelligence for an an Innovation Economy”, Eds. Heidelberg, Springer.
28) Candler, G. (2014). Public policy theory: Public policy of the week. Master of public administration program, Civic groups & public policy
29) Du, C., &et al. (2014).Performance evaluation of the science and technology policy in Chongqing. Journal of Science and Technology Policy Management, Vol. 5, Iss 2 pp. 122 – 135
30) Feinson, S. (2003).National Innovation Systems Overview and Country Cases. Center for Science, Policy, and Outcomes
31) Godinho, M.M. Mendonça, S. Pereira, T.S. (2003). Mapping Innovation Systems: a Framework Based on Innovation Surveys Data. The First Globelics Conference ‘Innovation Systems and Development Strategies for the Third Millennium, Rio de Janeiro.
32) Hackett, E. J.; Amsterdamska, O.; Lynch, M.; Wajcman, J. (2007). The Handbook Of Science & Technology Studies., London, England, MIT Press
33) Hall, J. C., & Sobel, R. S..(2006). PUBLIC POLICY AND ENTREPRENEURSHIP. The University of Kansas, TECHNICAL REPORT 06-0717
34) Hart, P., & Kleiboer, M. (1995). Policy Controversies in the Negotiatory State, Knowledge and Policy. The International Journal of Knowledge and Utilization , Vol.15, pp. 5-25.
35) Hove, M., & Zinyama, T. (2012). The Challenges of Zimbabwe Science and Technology Policy Formulation from 1980 to 2002. International Journal of Humanities and Social Science ,Vol. 2 No. 2, pp. 284-291.
36) Jack, S. & Rose, M. (2010). Tracing the historical foundations of social networks in entrepreneurship research. Available at: www.isbe.org.uk/content/assets/BP09-Sarah Jack.pdf
37) Karlsson, M. (2007). Commercialization of Research Results in United States: An Overview of Federal and Academic Technology Transfer. ITPS,Swedish Institute for Growth Policy Studies
38) Kuhlmann.s, shapira. P, & Smits.RE. (2010). a systemic perspective: the innovation policy dance., Edward Elgar publishing. Cheltenham
39) Lall, S. (2000). Export Performance and Competitiveness in the Philippines. QEH Working p. 49
40) Lundvall. (2002). Towards a Learning Society, In H. M.Conceicao P., “Innovation, Competence Building and SocialCohesion in Europe: Towards a Learning Society”, UK, Edward Elgar Publishing.
41) Lundvall, B.A., & Borrás, S. (2004). Science, Technology andInnovation Policy. In D. C. J. Fagerberg, “The Oxford Hand Book of Innovation”, London, Oxford Press, pp. 599-631
42) Markman, G. D., Gianiodis, P. T. & Phan, P. H. (2008). Full-time faculty or part-time entrepreneurs. IEEE Transactions on Engineering Management, Vol, 55. pp: 29-36.
43) Meier .Kenneth. J., & Bothe John (2008). Politics and the Bureaucracy, 5th ed. Belmont, CA: Thomson/Wadsworth, p.4. 44) Moreno, J. D. (2006). An empirical analysis of Entrepreneurial opportunity identification and their decisive factors: The case of new spanish firms Plaza de la Victoria, University of Alcala, Vol.2, pp.1- 43
45) Padilla-Pérez, Y. Gaudin.(2013). Science, technology and innovation policies in small and developingeconomies: The case of Central America. Research Policy
46) Schon, D., & Rein, M. (1994). Frame Reflection: Toward the Resolution of Intractable Policy Controversies, New York, Basic Books
47) Slotte-Kock, S. & Coviello, N. (2010). Entrepreneurship research on network processes: A review and ways forward, Entrepreneurship Theory and Practice, Vol.34, No.1, pp. 31–57
48) Soenarso, W.S., & et al. (2013). Development of Science and Technology Park (STP) in Indonesia to Support Innovation-Based Regional Economy: Concept and Early Stage Development. WTR, Vol.2, pp.32-42
49) Stephens, J., Wilson, C., & Peterson, T. R. (2008). Socio-Political Evaluation of Energy Deployment (SPEED): An Integrated Resear Framework Analyzing Energy Technology Deployment. Technological Forecasting and Social Change, pp.1224-1246.
50) Thorbecke, E. (2006). The Evolution of the Development Doctrine”, 1950-2005, Helsinki, Finland, World Institute for Development Economics Research 51) Umer Wasim, M. (2014). Factors for Science Park Planning. WTR, Vol.3, pp.97-108
