بررسی مشروعیت جبران خسارت معنوی از منظر فقه امامیه و حقوق ایران
الموضوعات : Private lawخدیجه گنجخانلو 1 , علی اشرف سبحانی 2
1 - گروه حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، زنجان، ایران
2 - استادیار گروه حقوق، دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، زنجان، ایران
الکلمات المفتاحية: خسارت معنوی, جبران خسارت, حقوق ایران, دیه, حقوق بینالملل, ارزیابی خسارت,
ملخص المقالة :
خسارتهای معنوی به دلایل پیچیدگیهای ماهوی و عدم قابلیت سنجش دقیق، یکی از چالشهای اساسی در سیستمهای حقوقی هستند. در حقوق ایران، جبران خسارت معنوی میتواند از طرق مختلفی همچون عذرخواهی، پرداخت غرامت مالی یا اقدامات نمادین صورت گیرد. در این راستا، روشهای گوناگونی برای ارزیابی خسارت معنوی مطرح شدهاند که شامل معادلسازی مالی، استفاده از تعرفههای قانونی و ارزیابیهای قضائی با توجه به شرایط خاص هر پرونده میشود. در بسیاری از کشورها، مانند فرانسه، روشهایی مشابه با سیستمهای حقوقی ایران برای جبران این نوع خسارتها وجود دارد، با این تفاوت که در برخی موارد، سیستمهای غربی از جبرانهای غیرمالی و حتی جریمههای کیفری برای اعمال عدالت استفاده میکنند. در حقوق اسلامی نیز، خسارت معنوی بهویژه در موارد لطمه به حیثیت و اعتبار فرد از طریق تعزیرات مالی و اقدامات جبرانی همچون دیه یا ارش قابل جبران است. این مقاله به بررسی روشهای مختلف جبران خسارت معنوی در حقوق ایران و مقایسه آن با سیستمهای حقوقی دیگر میپردازد.
