تاثیر بیماریهای مسری خطرناک والدین بر سرپرستی و حضانت کودکان
الموضوعات : فقه و حقوق اسلامی
1 - گروه حقوق، دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: بیماری مسری خطرناک, والدین, حضانت, سرپرستی, کودک,
ملخص المقالة :
جایگاه خانواده در سرپرستی و حضانت کودکان غیر قابل انکار می¬باشد. گاهی بنیان خانواده به عللی روبه سستی می¬گراید و بنای آن درهم می¬ریزد و سبب می¬شود خانواده کارآمدی خود را از دست بدهد. در این وضعیت حضانت فرزندان یکی از مهم¬ترین مسائلی می¬باشد که جلوه می¬کند. به طور کلی با توجه به غبطه و مصلحت کودک و سلامت جامعه و همچنین نگاه تکلیف مدارانه به حضانت، وجوب حضانت کودک در فرض ابتلای والدین به چنین بیماری¬هایی به دلیل حکومت قاعده لاضرر برداشته می¬شود لیکن به لحاظ ماهیت حق مدارانه حضانت و اطلاقات ایثار امکان دارد نتوان حکم به حرمت نگهداری از کودک داد بلکه حضانت را موقتاً از آن¬ها سلب نمود و به شخص دیگری که شایستگی نگهداری و تربیت کودک را دارد بدهیم. در پژوهش حاضر مهم¬ترین سوال مطرح شده این است که تاثیر این بیماری¬های مسری خطرناک، بر سرپرستی و حضانت کودکان چگونه است؟ در پاسخ به این سوال با شیوه توصیفی- تحلیلی و به روش کتابخانه¬ای این فرضیه را مطرح می¬کند که بر مبنای قانون بیماری مسری مانع حضانت می¬شود و در نهایت به این نتیجه می¬رسد که حضانت نیازمند ارتباط مستقیم و ملاقات و همنشینی با طفل است که بی شک در وضعیت بیماری¬های مسری خطرناک این مسأله با مانع مواجهه می¬شود و در مواردی می¬توان سلب حضانت را موجهه دانست لیکن در خصوص سرپرستی، بی¬گمان وضعیت ارتباط مستقیم طفل کمتر است و بیماری¬های مسری خطرناک غالباً تاثیری بر سلب ولایت و سرپرستی ندارد..
