نقش سیاست‌های هویتی - هنجاری اتحادیه اروپا در روابط با ایران
الموضوعات :مهدی اسکندریان 1 , آرمین امینی 2 , رضا شیرزادی 3
1 - گروه روابط بین الملل، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
2 - گروه روابط بین الملل، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
3 - گروه روابط بین الملل، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
الکلمات المفتاحية: سیاست, هویت, قدرت هنجاری, اتحادیه اروپا, ج. ا. ایران, روابط,
ملخص المقالة :
اتحادیه اروپا برای اعمال نفوذ و قدرت خود در عرصه بین‌المللی در کنار قدرت اقتصادی خود تأکید بر هنجارها و ارزشهایی مینماید که در روابط خارجی خود با سایر بازیگران از جمله روابط با ایران تأثیر مستقیم میگذارد و این بازیگر گسترش این هنجارها و نفوذ ایدئولوژیک را در بیرون از مرز‌های خود دنبال میکند. بر این اساس سؤال اصلی این است که، شاخصه‌‌های سیاست‌های هویتی - هنجاری اتحادیه اروپا چه تأثیری بر روابط با جمهوری اسلامی ایران بین سال‌های 2002 تا 2020 دارد؟ پاسخ موقت این میباشد که، سیاست‌های هویتی - هنجاری اتحادیه اروپا مبتنی بر اصولی مانند حقوق بشر و دموکراسی میباشد که بر اساس معیار‌های خود به روابط با جمهوری اسلامی ایران مینگرد که موجب کاهش سطح روابط دو واحد سیاسی طی سال‌های 2002 تا 2020 گردیده است. ج. ا. ایران نیز در روابط با اتحادیه اروپا خود را به عنوان یک قدرت منطقهای بزرگ می‌بیند و انتظار دارند جهان نیز این قدرت را به رسمیت بشناسد. این بخشی از هویت شخصی ایران در منطقه محسوب میشود که اهمیت آن را در دوره‌های مختلف گوشزد مینماید. به عبارتی، هویت سرزمینی و ژئوپلیتیکی ایران بخشی از قدرت ذاتی آن به حساب میآید که باید اتحادیه اروپا به آن توجه نماید
استویانف، استویان، (1387)، «سیاست خارجی و امنیتی مشترک اتحادیه اروپا: فرصت یا تهدید؟»، ترجمه شانی هرمزی، در: محمود واعظی (تدوین) و پیروز ایزدی (گردآورنده)؛ سیاست خارجی و امنیتی مشترک اتحادیه اروپا، تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام.
ثمودی پیله رود، علیرضا، (1398)، «جایگاه حقوق بشر در سیاست خارجی اتحادیه اروپا در قبال ج. ا. ایران»، دوقصلنامه بین‌المللی حقوق بشر، سال چهاردهم، شماره 1.
خالوزاده، سعید، (1389)، «سیاست خارجی مشترک اتحادیه اروپایی»، در سید عبدالعلی قوام و داوود کیانی، اتّحادیه اروپا؛ هویت، امنیت و سیاست، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات راهبردی.
سجودی، فرزان، شاهمیری، آزاده، (1389)، نظریه و نقد پسااستعماری، تهران: علم.
قوام، سید عبدالعلی، (1385)، اصول سیاست خارجی و سیاست بین‌الملل، چاپ دوازدهم، تهران: سازمان مطالعه و تدوین مکتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت).
کریستیانسن، توماس، (1383)، «وحدت اروپایی و منطقهای»، در جان بیلیس و استیو اسمیت، جهانی شدن سیاست: روابط بین الملل در عصر نوین (موضوعات بین‌المللی، جهانی شدن در آینده)، ترجمه ابوالقاسم راه چمنی.... [و دیگران]، تهران: موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر تهران، ج2.
کیانی، داوود، (1389)، «اتحادیه اروپا: هویت، امنیت و مشروعیت»، در سید عبدالعلی قوام و داوود کیانی، اتّحادیه اروپا؛ هویت، امنیت و سیاست، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات راهبردی.
نصری، قدیر، (1385)، «فهم کانستراکتیویستی امر سیاسی»، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال نهم، شماره 4.
نقیبزاده، احمد، (1382)، «مسائل اجتماعی اتحادیه اروپا»، فصلنامه سیاست خارجی، سال هفدهم، شماره 2.
ونت، الکساندر، (1385)، «اقتدارگرايي چيزي است که دولتها خودشان میفهمند: ساخت‌های اجتماعی سیاست قدرت»، در: اندرو لينکليتر (ویراستار)، جامعه و همکاري در روابط بينالملل، ترجمه بهرام مستقيمي، تهران: انتشارات وزارت امور خارجه.
Backstrom, Charles, Samuel Krislov and Leonard Robins, (2006), “Desperately Seeking Standards: The Court's Frustrating Attempts to Limit Political Gerrymandering”, Political Science and Politics, Vol. 39, No. 3.
Bogdandy, Armin von, (2008), “The European Union as Situation, Executive, and Promoter of the International Law of Cultural Diversity - Elements of a Beautiful Friendship”, The European Journal of International Law, Vol. 19, No. 2.
Bouris, Dimitris, (2011), “The Limits of Normative Power Europe: Evaluating the Third Pillar of the Euro-Mediterranean Partnership”, Political Perspectives, Vol. 5, No. 2.
Checkel, Jeffrey T., (January 1998), “The Constructivist Turn in International Relations Theory”, World Politics, Vol.50, No.2.
Gordon, Philip H., (1997/98), “Europe’s Uncommon Foreign Policy”, International Security, Vol. 22, No. 3.
Hopf, Ted, (1998), “The Promise of Constructivism in International Relations Theory”, International Security, Vol. 23, No. 1.
Howorth, Jolyon, (2010), “The EU as a Global Actor: Grand Strategy for a Global Grand Bargain?”, Journal of Common Market Studies, Vol. 48, No. 3.
International Atomic Energy Agency, (2003), “Implementation of the NPT Safeguards Agreement in the Islamic Republic of Iran”, Board of Governors (IAEA), GOV/2003/81, Available at:http://www.iaea.org/Publications/Documents/Board/2003/gov2003-81.pdf
Manners, Ian, (2002), “Normative Power Europe: A Contradiction in Terms?”, Journal of Common Market Studies, Vol. 40, No. 2, pp. 235-258.
Manners, Ian, (2006), “European Union, normative power and ethical foreign policy”, In: David Chandler and Volker Heins (Eds.), Rethinking Ethical Foreign Policy: Pitfalls, possibilities and Paradoxes, New York: Routledge, pp. 116-136.
Manners, Ian, (2008), “The normative ethics of the European Union”, International Affairs, Vol. 84, No. 1.
Onuf, Nicholas G., (1994), “The Constitution of International Society”, European Journal of International Law, Vol. 5, No. 1.
Rosato, Sebastian, (2011), “Europe’s Troubles: Power Politics and the State of the European Project”, International Security, Vol. 35, No. 4.
Sjursen, Helene, (2006), “The EU as a “Normative” Power: How Can This Be?”, Journal of European Public Policy, Vol. 13, No. 2.
Thorhallsson, Baldur and Anders Wivel, (2006), “Small States in the European Union: What Do We Know and What Would We Like to Know?”, Cambridge Review of International Affairs, Vol. 19, No. 4.
43 |
نوع مقاله: پژوهشی
صفحات 61 - 43
نقش سیاست‌های هویتی - هنجاری
اتحادیه اروپا در روابط با ایران
مهدی اسکندریان 1
آرمین امینی 2
رضا شیرزادی 3
چکیده
اتحادیه اروپا برای اعمال نفوذ و قدرت خود در عرصه بین‌المللی در کنار قدرت اقتصادی خود تأکید بر هنجارها و ارزشهایی مینماید که در روابط خارجی خود با سایر بازیگران از جمله روابط با ایران تأثیر مستقیم میگذارد و این بازیگر گسترش این هنجارها و نفوذ ایدئولوژیک را در بیرون از مرز‌های خود دنبال میکند.
بر این اساس سؤال اصلی این است که، شاخصه‌‌های سیاست‌های هویتی - هنجاری اتحادیه اروپا چه تأثیری بر روابط با جمهوری اسلامی ایران بین سال‌های 2002 تا 2020 دارد؟
پاسخ موقت این میباشد که، سیاست‌های هویتی - هنجاری اتحادیه اروپا مبتنی بر اصولی مانند حقوق بشر و دموکراسی میباشد که بر اساس معیار‌های خود به روابط با جمهوری اسلامی ایران مینگرد که موجب کاهش سطح روابط دو واحد سیاسی طی سال‌های 2002 تا 2020 گردیده است.
ج. ا. ایران نیز در روابط با اتحادیه اروپا خود را به عنوان یک قدرت منطقهای بزرگ می‌بیند و انتظار دارند جهان نیز این قدرت را به رسمیت بشناسد. این بخشی از هویت شخصی ایران در منطقه محسوب میشود که اهمیت آن را در دوره‌های مختلف گوشزد مینماید. به عبارتی، هویت سرزمینی و ژئوپلیتیکی ایران بخشی از قدرت ذاتی آن به حساب میآید که باید اتحادیه اروپا به آن توجه نماید
واژگان كليدي
سیاست، هویت، قدرت هنجاری، اتحادیه اروپا، ج. ا. ایران، روابط.
[1] . گروه روابط بین الملل، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
Email: Meesk57@yahoo.com
[2] . گروه روابط بین الملل، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران. (نویسنده مسئول)
Email: arminamini8@gmail.com
[3] . گروه روابط بین الملل، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
Email: shirzadi2020@yahoo.com
تاریخ دریافت: 22/7/1402 پذیرش نهایی: 24/10/1402
