اثربخشی پارادوکسدرمانی بر نشانههای اضطراب در بيماران ديابتی
الموضوعات : Psychology
بهار رفیع زاده
1
,
محمدعلی بشارت
2
,
حجت الله فراهانی
3
1 - گروه روان شناسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران؛
2 - گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3 - گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران؛
الکلمات المفتاحية: پارادوکس درمانی, نشانه های اضطراب, دیابت,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی پارادوکس درمانی بر نشانههای اضطراب در بیماران دیابتی بود. روش پژوهش، شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و دوره پیگیری یک ماهه و سه ماهه بود. بدین منظور 36 بیمار دیابتی مضطرب با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. شرکتکنندگان در پژوهش پرسشنامه اضطراب بک (BAI) را تکمیل کردند. پارادوکس درمانی طی 6 جلسه، هر دو هفته یک بار برای کلیه شرکتکنندگان اجرا شد. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتههای پژوهش نشان دادند که پارادوکس درمانی موجب کاهش معنادار نشانههای در افراد دیابتی میشود. (001/0P<، 38/263F=). همچنین، در پیگیریهای یکماه و سهماه بعد نیز شواهدی دال بر بازگشت نشانهها مشاهده نشد. براساس یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که پارادوکس درمانی میتواند بهعنوان روشی مؤثر در کاهش اضطراب بیماران دیابتی مورد استفاده قرار گیرد.
