زمینههای تکوین سلفیگری و پیامدهای آن
الموضوعات : Islamic theology
محمد باقر احسانی
1
,
محمد کلهر
2
,
سینا فروزش
3
1 - دانشجوی دکتری گروه تاریخ اسلام،واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استادیار گروه تاریخ،واحد یادگار امام خمینی(ره)،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران
3 - دانشیار گروه تاریخ اسلام، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: سلفی گری, ابن تیمیه, محمد بن عبدالوهاب, نوسلفی گری.,
ملخص المقالة :
سلفی گری نوعی قرائت خاص از دین اسلام می باشد که برای فهم دین بر اساس تفسیر به قران، سنت و سیره مسلمانان صدر اسلام عمل می کنند . نتایج ویافته های این تحقیق نشان می دهد که ریشه سلفی گری تکفیری اززمان حیات پیامبر اکرم (ص)شکل گرفته است .تفکر این گروه سبب تحولات مهم سیاسی و فکری در تاریخ اسلام است. در حقیقت ظهور این گروه، نماد گرایش افراطی جهان اسلام در عرصه سیاست و اندیشه می باشد. فرقه ای که طی دو تا سه قرن با به کارگیری دیدگاههای افراطی خود کوشید تا جایی در حوزه سیاست به دست اورد، اما درست به دلیل همین افراط گرایی خود، نتوانست راه به جایی بیابد.ادامه این جریان چند قرن بعد، با تکیه بر آموزه هاى احمد بن حنبل شروع و روش تندی را اغاز کرد. بسیارى از مباحث اعتقادى سلفیان از مکتب او فاصله دارد. پس از احمد بن حنبل، یکى از پیروان او به نام ابن تیمیه، نگرش متفاوتى در امر دین به واسطه اموزه هاى او عرضه داشت که نقش بسیار و تاثیر عمیقی بر تفکر سلفیه داشت .هرچند ابن تیمیه نظریه پرداز پروژه تکفیر درجهان اسلام است، اما در روزگار او، دیدگاه تکفیرى وى از مرز نظریه جلوتر نرفت و در حوزه عمل، به حلال شمردن خون و مال مسلمانان نینجامید.
