نهشته های میو-پلیوسن در جزیره قشم (حوضه زاگرس) و منطقه میناب (حوضه مکران)
الموضوعات : stratigraphyفرشته مهدی پور حسکوئی 1 , علی بهرامی 2 , مهدی یزدی 3
1 - گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان
2 - دانشگاه اصفهان
3 - استاد دانشگاه
الکلمات المفتاحية: سازند میشان, آثار تافونومیک, مکران, میناب, جزیره قشم.,
ملخص المقالة :
در این پژوهش رسوبات دریایی میو-پلیوسن در دو منطقه قشم و میناب، به لحاظ شرایط دیرینه محیطی، حدود سنی و آثار تافونومی مورد مطالعه قرار گرفته اند. رخنمون های دیرستان و کندالو در جزیره قشم و دو رخنمون بمانی و سیریک در منطقه میناب (بخش بالایی سازند میشان) دارای شباهتهای رسوبی و زیستی هستند. در هر چهار رخنمون تجمع حجم عظیمی از اویسترها در رسوبات مارنی و آهکی به همراه دیگر موجودات مانند بالانوئیدها، مرجانها، بریوزوئرها، استراکودا، فرامینیفرها وغیره رخنمون دارند. حضور فرامینیفر Bolivina spathulata در نهشنه های رخنمون بمانی بیانگر سنی در حدود اواخر مسینین (اواخر میوسن) در محیط دریایی کم اکسیژن در محدوده لبه شلف و بالای اسلوپ، برای رخنمون بمانی میباشد، اما بر اساس فرامینیفرهای لایههای رخنمون سیریک، محدوده سنی آن احتمالاً متعلق به لانژین تا مسینین و قدیمیتر از لایههای رخنمون بمانی میباشند. فراوانی موجودات پوشاننده (انکراسترهایی مانند بریوزوئرها) در رخنمون دیرستان و بمانی بیانگر محیطهای دریایی کم عمق و مغذی، با انرژی کم و سرعت رسوبگذاری پایین هستند. از سوی دیگر، حضور مرجانها و اویستریدها (خصوصاً گونهHyotissa hyotis )، به همراه فرامینیفرهایی مانند Textularia agglutinans، Elphidium و میلیولیدها در رخنمون دیرستان میتواند نشان دهنده محیط شلف داخلی ویا محیط پلاتفرم کربناته مرجانی با اکسیژن بالا متصل به آبهای آزاد باشد که در محدوده سنی پس از لانژین تا پیش از عقب نشینی کامل دریا در زمان کوهزایی پاسادانین در منطقه دیرستان جزیره قشم باشد. حضور اویستریدهای با فرمهای کشیده و پوستههای ستبر، مانند گونه Crassostrea gryphoides با آثار فرسایش زیستی از نوع تریپانیتس بیانگر محیط رسوبی پرانرژی با نرخ رسوبگذاری بالا، از جمله محیطهای مصب رودخانهای تحت تأثیر جزر و مد دریا در محدوده سنی معادل با رسوبات دیرستان میباشند.
