مطالعۀ جامعهشناختی رابطۀ احساس محروميت نسبي و بزهكاري در بین نوجوانان شهر قدس
الموضوعات :
1 - استادیار گروه جامعهشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی، قزوین، ایران
الکلمات المفتاحية: محرومیت نسبی, مقایسه اجتماعی, فقر, بزهکاری و نوجوان.,
ملخص المقالة :
یکی از معضلات اجتماعی که پیامدهای زیادی را برای فرد و خانواده به همراه دارد، مسئله بزهکاری در میان نوجوانان است. در سطح کلان نیز بزهکاری نوجوانان علاوه بر تحمیل هزینه‌های گزاف اقتصادی و اجتماعی، مانع توسعه و پویایی هر جامعهای است. در این راستا، این تحقیق با هدف بررسی جامعهشناختی رابطه احساس محرومیت نسبی و بزهکاری در بین نوجوانان شهر قدس انجام پذیرفته است. روش تحقیق پژوهش از نوع پیماشی است. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان زیر هجده سال شهر قدس به تعداد 19190 نفر است که از این تعداد، 377 نفر از طریق فرمول آماری کوکران به عنوان حجم نمونه و به شیوه نمونهگیری تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محققساخته استفاده شده است. برای سنجش پایایی ابزار از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد که نتایج برای تمامی متغیرهای بالای 7/0 بوده است. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرمفزار SPSS استفاده شده است. چارچوب نظری پژوهش مبتنی بر آرای متفکران اجتماعی چون «رابرت مرتون»، «آلبرت کوهن» و «رابرت گار» است. نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون بیانگر آن است که همبستگی بین تمامی مؤلفههای احساس محرومیت نسبی شامل احساس محرومیت اجتماعی، احساس محرومیت اقتصادی، احساس محرومیت فرهنگی و احساس محرومیت پزشکی، با بزهکاری نوجوانان معنادار بوده است و نوع رابطه نیز مثبت و مستقیم است. نتایج تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد که متغيرهاي احساس محرومیت اقتصادی، احساس محرومیت فرهنگی، احساس محرومیت اجتماعی و احساس محرومیت پزشکی به ترتیب بیشترین تأثیر را بر متغیر بزهکاری داشتهاند. همچنین متغیرهای یادشده، 36 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین و پیشبینی نمودهاند.
- ابراهیمی، قربانعلی ،میرزایی، سمیه (1395)، «عوامل موثر در بزهکاری انحرافات اجتماعی نوجوانان: فراتحلیل مطالعات موجود»، چهارمین کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم تربیتی و روانشناسی، مطالعات اجتماعی و فرهنگی، تهران.
- ابراهیمی، نیر، محسنی، رضا علی، علمی، محمودی (1403). «تحلیل نقش احساس محرومیت نسبی و پیوندهای محله ای در گرایش جوانان به خشونت شهری در شهر رشت»، مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی، شماره 2(پیاپی 67)، دوره 19.
- احمدی، حبیب (1394)، جامعه شناسیی انحرافات، تهران: انتشارات سمت.
احمدی، حبیب (1378)، رهیافت نظری ترکیبی در تبیین انحرافات اجتماعی، فصلنامه علمی-پژوهشی علوم انسانی دانشگاه الزهرا(س)، شماره 32، سال نهم، صص:6_4.
- ازکیا، مصطفی، غفاری، غلامرضا (1388)، جامعه شناسی توسعه، تهران: انتشارات کیهان.
- اسکندری چراتی، آذر (1396)، بررسی عوامل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی موثر بر بزهکاری نوجوانان پسر 13 تا 19 سال شهر آزاد شهر، فصلنامه حقوق خصوصی و کیفری، شماره سی و چهار، صص: 206_.189.
- اصغری نیاری، یعقوب، محموداوغلی، رضا (1397)، «احساس محرومیت نسبی در میان قوم بلوچ و تاثیر آن بر خشونت سیاسی»، دو فصلنامه علمی- پژوهشی «پژوهش های سیاست نظری» شماره بیست و سه، صص: 336_305.
- امینی، سعیده، عزتی، نوید، (1396) ، بررسی جامعه شناختی احساس محرومیت نسبی جوانان مناطق توسعه یافته و کمتر توسعه یافته شهر تهران، فصلنامه توسعه محلی روستایی_شهری، شماره یک؛ صص:101_120.
- پناهی، محمد حسین (1397)، «نظریه های انقلاب: وقوع، فرایند و پیامد ها»، تهران: انتشارات سمت.
- تقوی، سید مهدی، خادمیان، طلیعه، متقی، ابراهیم، شیرازد، هادی (1399)، « تبیین جامعه شناختی اثر محرومیت اقتصادی و اجتماعی (محرومیت نسبی) بر گرایش به خشونت سیاسی شهروندان تهرانی»، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات امنیت اجتماعی، شماره شصت و سوم، صص : 77_51.
- زارع شاه آبادی، اکبر، بلگوریان، مستانه (1393)، بررسی رابطه طرد اجتماعی و بزهکاری در میان دانشجویان دختر دانشگاه یزد ، فصلنامه بررسی مسائل اجتماعی ایران ، شماره 2، صص: 286-265.
- سام دلیری ،کاظم (1382)، «سنجش محرومیت نسبی در نظریه تد رابرت گر» ، فصلنامه مطالعات راهبردی، شماره چهارم ،صص : 827_813.
- شکربیگی، علیرضا، یاسمی نژاد، پریسا (1391)، مقایسه سبکهای فرزندپروری خانواده، عزت نفس و سلامت عمومی نوجوانان پسر بزهکار و عادی در کرمانشاه، فصلنامه مشاوره و روان درانی خانواده، سال دوم، شماره دوم، صص:192-178.
- صفایی، مریم، علوی، زهرا (1399) ، بررسی تاثیر محرومیت نسبی در بروز جرائم در مناطق حاشیه نشین شهر بوشهر ، فصلنامه دانش انتظامی بوشهر ، شماره چهل ، صص: 59-27.
- عباسی، الهام، سعادتی، موسی (1395) ، بررسی جامعه شناختی رابطه بین محرومیت نسبی و بزهکاری نوجوانان ، فصلنامه علمی پژوهش علوم تربیتی و روانشناسی آسیب های اجتماعی و فرهنگی ایران ، شماره چهارم، صص:56-78.
- عابدینی، صمد، جعفری، حمیرا (1396)، بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با گرایش به نابهنجاری اجتماعی در بین دانشآموزان متوسطه دوره اول شهر خلخال در سال تحصیلی 93-94، پژوهشهای راهبردی مسائل اجتماعي ايران، سال هفتم، شماره پياپي 21 ،شماره دوم، صص: 37-52.
- قیس، طالعه، (1388)، «بررسی جامعه شناختی تاثیر محرومیت نسبی ( اقتصادی ، اجتماعی ، خدماتی ، بر گرایش (15_25 سال) به رفتار های وندالیستی»، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه الزهرا، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی ، گروه جامعه شناسی.
- کردعلیوند، سهیلا، مبارکی، علی (1397)، بررسی رابطه احساسی محرومیت نسبی و بزهکاری نوجوانان ، مطالعه تطبیقی دانش آموزان مقطع متوسط شهر خرم آباد و یزد، فصلنامه پژوهش های جامعه شناسی معاصر، شماره سیزده، صص: 36-1.
- کوه بنایی، حمید‌رضا، تیموریان، رویا، تیرآبادی، هادی، یزدانی، محمدرضا (1394)، «بررسی عوامل موثر بر احساس محرومیت نسبی» (مطالعه موردی شهرک شهید بهشتی)، فصلنامه جغرافیا و برنامه ریزی شهری چشم انداز زاگرس، شماره سی و یک، صص: 125_105 .
- گیدنز،آنتونی، (1389)، جامعه شناسی، ترجمه محسن چاوشیان ، تهران: نشر نی.
- لهسایی زاده، عبدالعلی (1391)، نقش محرومیت نسبی در افزایش خشونت نشین های شهری مناطق حاشیه مورد مطالعه: شهر کرمانشاه، فصلنامه مطالعات شهری، سال دوم، شماره سوم، صص: 21-64.
- مشکانی، محمدرضا، مشکانی، زهراسادات (1381)، سنجش تاثیر عوامل درونی و بیرونی خانواده بر بزهکاری نوجوانان، مجله ی جامعه شناسی ایران، دوره ی چهارم، شماره دوم، صص:25-3.
- مرادی، گلمراد، سعیدی پور، بهمن (1390). بررسی نقش محرومیت نسبی در ایجاد رفتار جمعی جوانان شهر کرمانشاه براساس نظریه تعامل گرائی بلومر، دوفصلنامه علوم اجتماعی فردوسی مشهد، شماره 2(پیاپی 16)، سال نهم، صص: 191-163.
- نوری، مهناز (1396)، بررسی بزهکاری کودکان و نوجوانان در استان های خراسان جنوبی، خراسان رضوی، سیستان بلوچستان، کردستان و تهران در ایران و مقایسه با بزهکاری کودکان و نوجوانان در ایالات متحده، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود، دانشکده علوم انسانی، واحد حقوق، صص: 111-1.
- Bernburg, J.G., Thorlindsson, T., Sigfusdottir, I. D. (2009). Relative Deprivation and Adolescent Outcomes in Iceland: A Multilevel Test, Social Forces, 87(3)1223-1250.
- Napoletano. A. (2015). Neighborhood crime, relative deprivation, and school violence in Canadian adolescents. A thesis submitted to McGill University in partial fulfillment of the requirements of the degree of MSc, Department of Psychiatry, Montreal.
- Villa, E., Salazar, A. (2013). Poverty traps, economic inequality and incentives for delinquency. Cuadernos de Economía, 32(61), 753- 786.
- Vogel, M., Evelien, M., Hoeben, B., Wim, B. ( 2021).Nearby Neighborhood Influences on Adolescent Offending. British Journal Criminology, 61(1), 228-250.
-Shahriar Keshavarz, Kenny R. Coventry, Piers Fleming (2021). Relative Deprivation and Hope: Predictors of Risk Behavior, Journal of Gambling Studies, (2021) 37:817–835.
-Starks, M. C. (2000). An empirical test of the theory of relative deprivation among military reservists. The University of Texas at Arlington، A Dissertation for the Degree of MasterofArtsin Sociology.
فصلنامه علمي «پژوهش انحرافات و مسائل اجتماعی»
شماره دهم، زمستان 1402: 118-93
تاريخ دريافت: 23/06/1403
تاريخ پذيرش: 09/08/1403
نوع مقاله: پژوهشی
مطالعۀ جامعهشناختی رابطۀ احساس محروميت نسبي
و بزهكاري در بین نوجوانان شهر قدس
موسی سعادتی1
چکیده
یکی از معضلات اجتماعی که پیامدهای زیادی را برای فرد و خانواده به همراه دارد، مسئله بزهکاری در میان نوجوانان است. در سطح کلان نیز بزهکاری نوجوانان علاوه بر تحمیل هزینه‌های گزاف اقتصادی و اجتماعی، مانع توسعه و پویایی هر جامعهای است. در این راستا، این تحقیق با هدف بررسی جامعهشناختی رابطه احساس محرومیت نسبی و بزهکاری در بین نوجوانان شهر قدس انجام پذیرفته است. روش تحقیق پژوهش از نوع پیماشی است. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان زیر هجده سال شهر قدس به تعداد 19190 نفر است که از این تعداد، 377 نفر از طریق فرمول آماری کوکران به عنوان حجم نمونه و به شیوه نمونهگیری تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محققساخته استفاده شده است. برای سنجش پایایی ابزار از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد که نتایج برای تمامی متغیرهای بالای 7/0 بوده است. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرمفزار SPSS استفاده شده است. چارچوب نظری پژوهش مبتنی بر آرای متفکران اجتماعی چون «رابرت مرتون»، «آلبرت کوهن» و «رابرت گار» است. نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون بیانگر آن است که همبستگی بین تمامی مؤلفههای احساس محرومیت نسبی شامل احساس محرومیت اجتماعی، احساس محرومیت اقتصادی، احساس محرومیت فرهنگی و احساس محرومیت پزشکی، با بزهکاری نوجوانان معنادار بوده است و نوع رابطه نیز مثبت و مستقیم است. نتایج تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد که متغيرهاي احساس محرومیت اقتصادی، احساس محرومیت فرهنگی، احساس محرومیت اجتماعی و احساس محرومیت پزشکی به ترتیب بیشترین تأثیر را بر متغیر بزهکاری داشتهاند. همچنین متغیرهای یادشده، 36 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین و پیشبینی نمودهاند.
واژه‌های کلیدی: محرومیت نسبی، مقایسه اجتماعی، فقر، بزهکاری و نوجوان.
مقدمه و بیان مسئله
مراحل رشد انسان از تولد تا لحظه مرگ به دوران مختلفی تقسیم میشود که در کنترل و شکل‌دهی به شخصیت اجتماعی فرد، کمک‌رسان است. دوران نوجوانی2، یکی از مهم‌ترین مراحل رشد است که به آن تولد دوم نیز می‌گویند؛ زیرا فرد به‌تدریج از وابستگی و ناتوانی‌های کودکی خود فاصله می‌گیرد و به سمت استقلال‌یابی پیش میرود. نوجوان در این دوره با قدم گذاشتن به مرحله بلوغ با تحولات جسمی، روحی- روانی و اجتماعی فراوانی دست و پنجه نرم میکند که همین امر باعث شده نوجوانی در نزد متخصصان علوم رفتاری به دوران طوفان و فشار و زندگی تشنج‌آمیز معروف شود (اسکندری چراتی، 1396: 86). حال اگر عوامل مؤثر بر شخصیت شكل‌یافته به گونه‌ای باشد كه نوجوان را در هویت‌یابی یاری رساند، مسائل حاد بروز نخواهد كرد. اما اگر این عوامل بحران را تشدید نماید، نوجوان مستعد و آسیب‌پذیر به سوی ناهنجاری و یا بزهكاری3 سوق مییابد (شکربیگی و یاسمی‌نژاد، 1391: 179). به طور کلی رفتار انحرافی افرادی که هنوز به سن قانونی نرسیدهاند، بزهکاری نامیده میشود و جوانان مرتکب این رفتار را بزهکار می‌نامند (احمدی، 1394: 8).
بزهکاری نوجوانان از چند جهت حائز اهمیت بوده، جزء مسائل مهم اجتماعی محسوب میشود؛ زیرا از یک طرف به دلیل قرارگیری در سن بلوغ، امکان اصلاح و تربیت نوجوانان وجود دارد و از طرفی دیگر، شخصیت و هویت فرد در مرحله نوجوانی شکل می‌گیرد و اگر تکوین و تکامل شخصیت همراه با اعمال مجرمانه و بزهکارانه باشد، این رفتار در فرد نهادینه شده، در آینده نیز به همین منوال به رفتارها و کنش‌های مجرمانه خود به صورت حرفه‌ای‌تر ادامه خواهد داد (عباسی و سعادتی، 1395: 2). در نهایت اینکه نوجوانانی که در منجلاب بزهکاری گرفتار می‌شوند، در اکثر موارد، فرصت‌های جبران‌ناپذیری را از نظر تحصیل و شغل مناسب از دست می‌دهند. این سابقه نامطلوب در زندگی حال و آینده آنها، تأثیرات مخربی برجای می‌گذارد؛ زیرا با پذیرفته نشدن آنان در گروه‌های درسی و کاری آبرومند و آینده‌ساز، به‌تدریج از جامعه طرد می‌شوند و این امر سبب انتقال مسئله به فرزندان و نسل بعدیشان میشود و تباهی کودکان و نوجوانان بیشتری را رقم می‌زند. از طرفی دیگر رنج و ناراحتی خانواده‌های کودکان و نوجوانان بزهکار نیز سلامت اجتماع را به خطر میاندازد و ممکن است موجب تنش و درگیری‌های بین خانواده‌ها، همسایگان و دیگران شود (مشکانی و مشکانی، 1381: 4). دلیل دیگری که مسئلهمند بودن بزهکاری نوجوانان در جوامع در حال توسعه و حتی توسعه‌یافته را مشخص می‌سازد این است که این انحراف، قشر نوجوان و جوان جامعه را مورد هدف قرار می‌دهد که آینده‌سازان جامعه هستند (زارع شاه‌آبادی و بلگوریان، 1393: 269).
یکی از مهم‌ترین عوامل گرایش نوجوانان به رفتار بزهکارانه، مسئله فقر، فشار مالی و محرومیت نسبی4 است. انسان‌ها به عنوان کنشگرانی مطالبه‌‌گر، دارای سرشت سیری‌ناپذیر در دستیابی به خواست‌‌ها و آرزوهای خود هستند، به طوری که با رسیدن به یک خواسته، از پای نمی‌نشینند و به سوی برطرف کردن نیازها و خواسته‌های جدیدتر گام برمی‌دارند. حال اگر این نیازها رفع نشود یا به تأخیر بیفتد، این احساس در نوجوانان شکل خواهد گرفت که از آن چیزی که مستحق آن هستند، محروم مانده‌‌اند. از سوی دیگر ایران در حال حاضر در مرحله گذر از سنت به سمت مدرنیته قرار دارد و همین اتفاق سبب بروز شکاف میان سنت و مدرنیته و قرارگیری در وضعیت آنومی و آشفتگی اجتماعی میشود. شرایط آنومیک باعث ناامیدی نسبت به برآورده شدن نیازها میشود و هرچه میزان برخورداری افراد جامعه از سرمایه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نامتعادل و نامناسب باشد، سبب عمیق‌تر شدن این شکاف میشود. در این شرایط، افرادی که سرمایه کمتری دارند، به مقایسه زندگی خود با گروه مرجعی که در آن زندگی میکنند، دست می‌زنند و اگر در این مقایسه، وضعیت خود را ناعادلانه درک کنند، دچار محرومیت نسبی می‌شوند (امینی و عزتی، 1396: 102-103).
در واقع احساس محرومیت نسبی، وضعیتی است که منجر به احساس بیعدالتی و نارضایتی می‌گردد و نوجوان را به این باور می‌رساند که از راه مشروع نمی‌تواند به موقعیت‌های دلخواه دست یابد و همین امر باعث خشم و ناراحتی و گرایش نوجوان به سمت رفتارهای نامشروع و بزهکارانه برای دستیابی به خواسته‌های خود میشود (کرد علیوند و مبارکی، 1397: 2).
طبق مطالعات صورتگرفته در مرکز مطالعات بینالمللی زندان‌های جهان در سال 2017، آمار جرایم زیر بیست سال 125 کشور بررسی شد که کشور ایران با نرخ 90/50، رتبه 43 را داشته است (همان: 3). بر اساس آمار سایت نیروی انتظامی در شهر تهران که بزرگ‌ترین شهر و پایتخت ایران شناخته میشود، وجود بزهکاری در میان نوجوانان بیشتر به شکل سازمانیافته است. این وضعیت در مناطق حاشیه‌ای شهر نظیر شهر قدس حادتر بوده و به دلیل افزایش خشونت، میانگین سن جرائمی مانند چاقوکشی کاهش یافته است و بر اساس آمار سرقت با 44 درصد، رتبه اول و تکدی‌گری با 27 درصد، رتبه دوم جرائم را در نوجوانان شهر قدس تهران دارد (نوری، 1396: 110).
از آنجایی که رشد و توسعه هر جامعهای از سطح خرد شروع میشود و نوجوانان، سرمایه‌های بالقوه جامعه به شمار می‌روند، از اینرو شناخت و بررسی بزهكاري نوجوانان در شهر قدس ضروری است؛ زیرا یکی از شهرهای مهمی است که دارای موقعیت مناسب جغرافیایی از لحاظ نزدیکی به دو کلانشهر تهران و کرج و قیمت پایین مسکن است و این امر موجب شده که افرادی از هر قشر به این شهر مهاجرت کنند و از طرفی وجود خرده‌فرهنگ‌های انحرافی زمینهساز بزهکاری بوده است.
شهر قدس که با هسته اولیه قلعه حسن‌خان میرشکار شکل گرفته، در سال‌های بعد با استقرار صنایع بزرگی نظیر گروه صنایع کفش ملی و نفت پارس به یکی از مکان‌های مهاجرپذیر و جمعیت جویای اشتغال در اینگونه صنایع تبدیل شده است. تحولات این شهر در دو سه دهه اخیر تحت تأثیر مزیت‌های مکانی و فعالیتی آن به گونه‌ای شتابزده و نابسامان بوده، به نحوی که در فاصله سال‌های 1345-1355 نرخ رشد جمعیت 6/11 درصد و در سال‌های 1355-1365 نرخ رشد 3/12 درصد را تجربه کرده است. در حال حاضر شهر قدس، جمعیتی معادل 147/230 نفر را در مساحتی حدود 649/2 هکتار در خود جای داده است. بر این اساس با توجه به میزان مساحت بافت پر در این شهر، تراکم ناخالص و خالص جمعیتی به ترتیب برابر با 86 نفر و 489 نفر در هکتار است. از آنجا که فضاهای شهری امروزی، مؤلفه‌ای برای وقوع نابهنجاری‌های شهری است، بنابراین بررسی آن از لحاظ اجتماعی، امری ضروری است؛ زیرا شرایط تحقق جرایم شهری، یعنی شرایطی که فقدان برخی از آنها یا دقت در مدیریت فعالیت مشروع شهری، در کاهش جرایم و پیشگیری از آنها مؤثر خواهد بود. این شرایط گاه با شخص بزه‌دیده و نحوة زندگی و فعالیت‌های روزمرة او مرتبط است و گاه به شخص بزهکار و موقعیت‌های مجرمانه مربوط میشود. به علاوه ممکن است نبود برخی از شرایط و معیارها، زمینة تحقق جرایم شهری را فراهم ساخته یا ارتکاب آنها را تسهیل کند
(رضوانی بفروئی و دیگران، 1395: 576).
در نهایت اینکه بزهكاري امروز نوجوانان مي‌تواند زمینهساز بسیاری از رفتارهای دوره بزرگسالی آنان شود، مگر آنكه براي پيشگيري از آن، مطالعات و پژوهشهای علمی در این حوزه صورت پذیرد. بر این اساس پژوهش حاضر نیز با هدف پاسخگویی به پرسشهای زیر انجام شده است:
- میزان بزهکاری در بین نوجوانان شهر قدس تا چه اندازه‌ای است؟
- میزان احساس محرومیت نسبی در بین نوجوانان شهر قدس در چه حدی است؟
- چه رابطه‌ای بین احساس محرومیت نسبی و بزهکاری نوجوانان شهر قدس وجود دارد؟
پیشینۀ تجربی
نتایج پژوهش ابراهیمی و همکاران (1403) با عنوان «تحلیل نقش احساس محرومیت نسبی و پیوندهای محله‌ای در گرایش جوانان به خشونت شهری شهر رشت» نشان داد که میان پیوندها و تعلقات محله‌ای و گرایش به خشونت شهری، همبستگی معنادار معکوس ضعیفی وجود دارد؛ اما میان احساس محرومیت نسبی و گرایش به خشونت شهری، همبستگی معنادار مستقیمی وجود دارد.
بخشی از نتایج پژوهش صفایی و علوی (1399) با عنوان «بررسی تأثیر محرومیت نسبی در بروز جرائم مناطق حاشیه‌نشین شهر بوشهر» بیانگر آن است که رابطه مثبت و معناداری میان محرومیت نسبی با بروز جرائم در مناطق حاشیه‌نشین شهر بوشهر وجود دارد.
یافتههای پژوهش اسکندری چراتی (1396) با عنوان «بررسی عوامل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مؤثر بر بزهکاری نوجوانان» بیانگر رابطه مثبت و معنادار میان فقر اقتصادی خانواده و بزهکاری نوجوانان پسر 13-19 سال شهر آزادشهر است.
نتایج پژوهش عباسی و سعادتی (1395) با عنوان «بررسی جامعهشناختی رابطه بین محرومیت نسبی و بزهکاری نوجوانان» بیانگر رابطه مثبت و معنادار بین محرومیت نسبی و بزهکاری است و بین این دو متغیر با 99 درصد اطمینان، رابطه وجود دارد؛ به نوعی که هرچه نوجوانان، محرومیت نسبی بیشتری را احساس کنند، بزهکاری آنان در سطح ضعیفی افزایش مییابد.
نتایج پژوهش زارع شاه‌آبادی و بلگوریان (1393) با عنوان «بررسی رابطه طرد اجتماعی و بزهکاری در میان دانشجویان دختر دانشگاه یزد» عبارت است از اینکه بین طرد اجتماعی و بزهکاری، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. هر اندازه طرد اجتماعی بیشتر باشد، میزان بزهکاری نیز افزایش مییابد.
لهسایی‌زاده (1391) در پژوهشی با عنوان «نقش محرومیت نسبی در افزایش خشونت‌های شهری مناطق حاشیه‌نشین» نشان داد که هرچه احساس محرومیت نسبی در افراد ساکن در مناطق حاشیه‌نشین بیشتر باشد، افراد برای جبران این وضعیت به هر ابزار و وسیله‌ای دست خواهند زد. یکی از راه‌ها، خشونت در مناطق حاشیه‌نشین شهر است.
مرادی و سعیدی‌پور (1390)، پژوهشی را با عنوان «بررسی نقش محرومیت نسبی در ایجاد رفتار جمعی جوانان شهر کرمانشاه بر اساس نظریه تعامل‌گرایی بلومر» انجام دادند که نتایج آن نشان داد که آزمون همبستگی متغیر بزهکاری نوجوانان با تعاریف خنثی از عمل بزهکارانه، بزهکاری دوستان، افسردگی و روابط منفی با والدین مثبت بوده است. از بین ابعاد یادگیری اجتماعی، بعد بزهکاری دوستان، بیشترین تأثیر را بر بزهکاری نوجوانان داشته است و متغیرهای ساختاری (آنومی و بیسازمانی اجتماعی) به عنوان علل دور، باعث فضاسازی روی یادگیری اجتماعی بزهکاری می‌شوند.
کشاورز5 و همکاران (2021) در پژوهشی با عنوان «محرومیت نسبی و امید: پیش‌بینی‌کننده‌های رفتار مخاطره‌آمیز» نشان دادند زمانی که افراد، درگیر احساس محرومیت نسبی می‌شوند، امکان بروز رفتارهای ناسازگار و خطرناک و انحرافی در آنها افزایش مییابد و میتوان با افزایش امید در میان جمعیتی که دچار این محرومیت می‌شوند، رفتارهای ریسکی و پرخطر آنان را کاهش داد.
وُگل6 و همکاران (2021)، پژوهشی با عنوان «تأثیرات محله مجاور بر تخلفات نوجوانان» انجام دادند. نتایج بیانگر آن بود که جوانان وقتی در محلههای محرومی زندگی میکنند که محرومیت نسبی حاکم است، در بالاترین سطوح تخلف قرار می‌گیرند. این مطالعه اهمیت فرصت‌های جرم‌زا و نظارت والدین را برای درک پویایی فضایی آسیب‌پذیری محله در مورد بزهکاری نیز نشان می‌دهد.
پژوهش ناپلتانو7 (2015) با عنوان «جنایت محله، محرومیت نسبی و خشونت مدرسه در نوجوانان کانادایی» نشان داد که بین احساس محرومیت نسبی و بیسازمانی اجتماعی و بزهکاری، رابطه مثبت وجود دارد. همچنین بر اساس نتایج، نیاز به گسترش استراتژی‌های مداخله فراتر از کلاس درس و در سطوح وسیع‌تر محله برای کمک به کاهش تفاوت‌های اجتماعی- اقتصادی در ثروت و جنایت محله مورد تأکید است.
ویلا و سالازار8 (2013) در پژوهشی با عنوان «تله‌های فقر، نابرابری اقتصادی و مشوق‌های بزهکاری» دریافتند که وجود یک تله فقر تحت شرایط نابرابری اقتصادی اولیه کافی و سرمایه‌گذاری سرمایه انسانی غیر قابل تقسیم پرهزینه در درازمدت، به‌وجودآورنده بزهکاری است.
برنبورگ9 و همکاران (2009) در تحقیقی با عنوان «محرومیت نسبی و پیامدهای نوجوانی در ایسلند: آزمون چند‌سطحی» دریافتند که یکی از کاربردهای مهم نظریه محرومیت نسبی، این است که این محرومیت ناشی از مقایسه‌های نامطلوب اجتماعی است و می‌تواند منجر به خشم و افزایش احتمال رفتار انحرافی شود. اثرات محرومیت اقتصادی بر پیامدهای فردی به دلیل مقایسه با گروه‌های مرجع است. اثرات محرومیت اقتصادی بر خشم نوجوانان، بزهکاری، خشونت و وضعیت خانوادگی نسبی ذهنی در جوامع مدرسه‌ای بیشتر یافت شده است.
استاکز10 (2000) در اثر خود با عنوان «آزمون تجربی نظریه محرومیت نسبی در میان کارکنان نظامی»، ضمن شناسایی عوامل مؤثر بر محرومیت نسبی، دریافتند که کارکنان با سنین بالا و دارای تحصیلات عالی، درصد بالاتری از محرومیت دارند.
در یک جمع‌بندی کلی میتوان اذعان نمود که پژوهشهای خارجی و داخلی، نشان از رابطه مستقیم و نقش تأثیرگذار محرومیت نسبی بر بزهکاری و رفتارهای مجرمانه در میان نوجوانان دارد. ولی نقطه افتراق پژوهش حاضر در این امر نهفته است که مطالعۀ رابطه احساس محرومیت نسبی و بزهکاری در شهر قدس به عنوان شهر همجوار کلانشهر تهران، شهری مهم تلقی میشود. همچنین این پژوهش با نگاهی جامعهشناختی به احساس محرومیت نسبی و مسئله بزهکاری در میان نوجوانان میپردازد که در پژوهشهای انجامیافته، این مهم کمرنگ است.
مبانی نظری
در ادامه به آرای مهم‌ترین متفکران حوزه بزهکاری و احساس محرومیت نسبی پرداخته شده است.
بزهکاری
اصطلاح بزهکاری رسماً در سال 1899، وقتی اولین قانون بزهکاری جوانان در آلینوس شیکاگو تصویب شد، متداول گشت. تا سال 1899، جوانان و بزرگسالان در یک مجموعه قرار می‌گرفتند و هر نوع مجازات یا برنامه اصلاح و بازپروری که برای منحرفان بزرگسال اعمال می‌شد، برای جوانان منحرف نیز قابل اجرا بود. بر اساس مطالعات تجربی صورتگرفته در آن دوران، اندیشمندان اجتماعی دریافتند که رفتار و برخورد یکسان با بزهکاران نوجوان و بزرگسال نهتنها جرم و بزهکاری را کاهش نمی‌دهد، که باعث ازدیاد آن در جامعه نیز میشود. به همین دلیل از آن پس در بیشتر کشورهای جهان، نظام قضایی و نظام کنترل نوجوانان از بزرگسالان متمایز شد و برخورد با نوجوانان بیشتر جنبه بازپروری، توانبخشی، حمایتی و ارشادی دارد (احمدی، 1394: 9).
در جامعهشناسی انحرافات نیز به عنوان یکی از حوزه‌های جامعهشناسی، انحراف اجتماعی برحسب سن افرادی که مرتکب رفتار انحرافی می‌شوند، در دو مقوله بزهکاری و جرم طبقه‌بندی میشود؛ به این معنا که تقسیم انحراف اجتماعی به بزهکاری و جرم بر اساس نوع و شدت رفتار انحرافی نیست، بلکه بر اساس سن فرد هنگام ارتکاب رفتار یادشده انجام می‌گیرد. بر این اساس رفتار انحرافی جوانانی که هنوز به سن قانونی (در اغلب کشورها به هجده سال) نرسیدهاند، بزهکاری نامیده میشود و جوانان مرتکب این رفتارها را بزهکار می‌نامند (همان: 8). بزهکاری نوجوانان رفتارهای مختلفی را شامل میشود و مواردی چون فرار کردن از خانه، نقض مقررات حکومت، فرار از مدرسه و مصرف الکل و تا بزهکاری خشن و رفتارهای جنایی مثل مصرف یا توزیع مواد غیر قانونی، تخریب و ورود غیر قانونی به حریم دیگران، دزدی و تجاوز و قتل ادامه دارد (نوری، 1396: 13).
از نظر رابرت مرتون11 و بر اساس نظریۀ فشار، جرم عمدتاً ناشی از قرار گرفتن افراد «بهنجار» در موقعیت‌های «نابهنجار» است. به نظر مرتون، ساخت‌های اجتماعی، تولید‌کننده و جهت‌دهنده الگوهای رفتاری هستند. به عقیده او، جرم و بزهکاری از ساختار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه نشأت می‌گیرد. همه اعضای جامعه، ارزش‌های مشترکی دارند، ولی به لحاظ ساختارهای اجتماعی در موقعیت‌های مختلف قرار می‌گیرند و به همین دلیل، فرصت‌های نابرابری برای درک ارزش‌ها در دسترس دارند که موجب انحرافات اجتماعی میشود (احمدی، 1394: 50-51). در واقع مرتون، علت کجروی مردم را شکاف میان اهداف و ابزار مقبول اجتماعی میداند که معتقد است واکنش مردم نسبت به فشارهای اجتماعی در مقابل عدم دستیابی به اهداف مشروع، مشابه نیست. بنابراین بعضی از افرادی که نتوانسته‌اند از راه مشروع به اهداف خود برسند، ممکن است به بزهکاری متوسل شوند (ابراهیمی و میرزایی، 1395: 3).
نظریه بر چسب‌زنی نیز به این نکته اشاره دارد که از طریق برچسب زدن یک عمل با عنوان بزهکاری، زنجیره‌ای از حوادث به حرکت درآورده میشود که فرد را به سوی انحرافات بزرگ‌تری سوق می‌دهد (اسکندری چراتی، 1396: 7). قواعدی که کجروی بر اساس آن تعریف میشود، کم‌وبیش از طرف ثروتمندان برای فقرا و از طرف بزرگترها برای جوانان وضع میشود. برای مثال بسیاری از کودکان از دیوار باغ‌ها بالا می‌روند و میوه می‌دزدند یا از مدرسه می‌گریزند. این رفتار در یک محله ثروتمند ممکن است بازیگوشی و در دیگر محله فقیرنشین، بزهکاری تلقی شود (گیدنز، 1395: 305). نظریه برچسب‌زنی بر این فرض استوار است که از سویی هیچ فردی ذاتاً و از ابتدا مجرم و بزهکار نبوده و از سویی دیگر هیچ عملی ذاتاً مجرمانه نیست و تعریف تبهکاری و کجروی از سوی قدرتمندان، پلیس و مؤسسات اصلاح و تربیت شکل می‌گیرد (همان: 350).
گابریل تارد12، تئوری تقلید را برای توضیح انحراف مطرح میکند. وی در کتاب خود با عنوان «بزهکاری تطبیقی» می‌نویسد که رفتار و اعمال افراد در اجتماع ناشی از تقلید است. به باور او، انسان‌ها ذاتاً بزهکار نیستند و رفتارها و روابط اجتماعی خود را از طریق تقلید و تکرار عادات و رفتار دیگران برقرار می‌نمایند. در این راستا مککی13 نیز اصطلاح «منطقه بزهکاری» را مطرح میکند و می‌گوید که در محلههای فقیرنشین، رفتار بزهکارانه، الگویی عادی است و جوانان در چنین محلههایی از طریق تماس نزدیک و دوستی با افراد بزهکار، این رفتارهای انحرافی را که مورد تشویق نیز واقع میشود، از آنها می‌آموزند و در نتیجه بزهکار می‌شوند (اسکندری چراتی، 1396: 8).
بر اساس نظریه‌ی فرهنگ کجرو، ناکامی‌های طبقه پایین جامعه، خردهفرهنگ خاصی را به وجود می‌آورد که تأکید بر قلدری و بی‌پروایی دارند و رفتارهای مجرمانه را تشویق میکنند. بر اساس این نظریه، ساکنان محلههای فقیرنشین یا محروم به صورت اجباری از قانون تخطی میکنند، زیرا از خردهفرهنگ کجروی اطاعت میکنند که در تضاد با قوانین و مقررات جامعه است. آلبرت کوهن14 استدلال میکند که پسران قشرهای پایین که از موفقیت خویش در زندگی مأیوس و ناکام شده‌اند، به صورت خردهفرهنگ بزهکار مثل دار و دسته‌های بزهکاران، دست به دست هم می‌دهند و به بزهکاری متوسل می‌شوند و زمانی که نوجوانان نمی‌توانند به اهداف خود برسند، به فعالیت‌های بزهکارانه گرایش مییابند (گیدنز، 1395: 303).
نظریههای خرده‌فرهنگی به الگوهای فرهنگی رفتار که در ساختار طبقاتی جامعه موجود است، توجه نموده، اذعان میدارند که جوانان طبقات پایین جامعه در مراکز آموزشی با ناسازگاری بین ارزش‌های خرده‌فرهنگی خود و ارزش‌های خرده‌فرهنگی طبقه متوسط مواجه شده، مرتکب رفتار انحرافی می‌شوند (احمدی، 1378: 4). پیشفرض اساسی نظریه کنترل قدرت نیز بر این امر استوار است که تمایزهای جنسی میان طبقات اجتماعی مختلف بیشتر در میزان آزادی و قدرت جوانان در خانواده نشو و نما میکند. این نظریه بحث میکند که جرایم دختران در خانواده‌های پدر- مادرسالاری و خانواده‌هایی که زنان و شوهران، هر دو شاغل هستند، افزایش خواهد یافت؛ زیرا دختران در این خانواده‌ها به دلیل فقدان توزیع قدرت میان والدین برای ارتکاب رفتار انحرافی، آزادتر خواهند بود (همان: 6).
محرومیت نسبی
محرومیـت بـه نیازهـاي بـرآوردهنشده و مشکلات ایجادشده به وسیله کمبود منابع و فرصت‌ها اشـاره دارد که می‌تواند مربوط به تمام نارسایی‌های حاصل از شرایط فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و محیطی باشد. محرومیت، آسیبی اجتماعی و مادی است که زندگی فردی و خانوادگی افراد محروم را تحت تأثیر قرار می‌دهد و مشکلات عدیده‌ای بر آنها تحمیل میکند (کوهبنایی و دیگران، 1394: 110). محرومیت، انواع متفاوتی دارد که یکی از آنها محرومیت نسبی است. استوفر15 برای اولینبار در سال 1949، مفهوم محرومیت نسبی را مطرح میکند. وی دیدگاه روانشناسی اجتماعی داشت و در تلاش بود که نگرش سربازان آمریکایی را در طول جنگ جهانی دوم مقایسه کند. بعد از استوفر، رابرت کی مرتون از این مفهوم استفاده میکند و معتقد است که مردم، زمانی احساس محرومیت نسبی میکنند که موقعیت خود را با موقعیت افراد گروه‌های دیگر، از جنبه منفی مقایسه میکنند (قیس، 1388: 4).
پیتر تاونزند16 نیز معتقد است که محرومیت نسبی را باید از دو منظر مادی و اجتماعی بررسی کرد و تأکید فراوانی بر نیاز به مشارکت در عادات روزانه، نحوه گذران اوقات فراغت و فرهنگ سیاسی مردم دارد و می‌گوید اگر مقتضیات زندگی مردم با این نوع مشارکت‌ها هماهنگ نباشد، اینگونه افراد دچار محرومیت نسبی شده‌اند (ازکیا و غفاری، 1388: 66).
دیویس17، محرومیت نسبی را محدود به مقایسه با اعضای درون گروه میداند، به طوری که از نظر او باید مقایسه با اعضای درون گروه مشابه صورت گیرد تا محرومیت نسبی حاصل شود و به این نتیجه برسد که اعضای گروهی دارای برخی مزیت‌هایی است که وی فاقد آنهاست. اگر در دوره‌ای طولانی رفاه ایجاد شود که طی آن، سطح انتظارات مردم افزایش یابد و بعد از دوره‌ای رفاه اجتماعی افول یابد، شکاف عمیقی بین آنچه مردم می‌خواهند و آنچه به دست می‌آورند شکل می‌گیرد که این شکاف باعث بروز سرخوردگی و یأس خواهد شد (تقوی و دیگران، 1399: 11).
به نظر تد رابرت گار18، محرومیت نسبی به معنی درک تفاوت میان انتظارات ارزشی (خواسته و بایدهای افراد، شرایطی که افراد معتقدند حقیقتاً حق آنهاست) و توانایی‌های ارزشی (داشت‌ها و هست‌های افراد، وسایل و شرایطی که افراد احساس میکنند توانایی و استعداد به دست آوردن آن را دارند) است. احساس محرومیت نسبی ممکن است بر اساس مقایسه وضعیت فعلی فرد با گذشته خود، آرمان‌های انتزاعی یا معیارهایی که یک رهبر یا یک گروه مرجع طراحی کرده (ایدئولوژی) و ارجاع به گروه‌های دیگر شکل گیرد (سام دلیری، 1382: 815). توانایی ارزشی بیشتر در محیط فیزیکی و اجتماعی یافت میشود و مربوط به امور اجتماعی مانند تحصیل و حفظ ارزش‌هایی است که مردم انتظار به دست آوردن آنها را دارند و انتظارات ارزشی کالا و شرایط زندگی است که مردم خود را مستحق آن می‌بینند (اصغری نیازی و محمود اوغلو، 1397: 321).
به عبارتی دیگر به نظر تد رابرت گار، هرچه فاصله و شکاف بین خواسته‌ها و انتظارات انسان با داشته‌هایش بیشتر شود، میزان محرومیت نسبی بیشتری را هم احساس میکند. محرومیت نسبی می‌تواند موجب بروز نارضایتی در افراد گردد و این نارضایتی به عنوان محرکی کلی برای اقداماتی علیه منبع محرومیت عمل میکند. در واقع پاسخ‌های پرخاشجویانه و یا کنش‌های بزهکارانه، زمانی شکل می‌گیرند که سرنخی از بیرون، آنها را تحریک کند و گرایش نوجوانان به بزهکاری در زمان احساس محرومیت نسبی در واقع جزء تمایلات زیست‌شناختی و ذاتی انسان برای حمله به عامل سرخوردگی است (سام دلیری، 1382: 816).
بر اساس این نظریه، علت بزهکاری و خشونت در ذات انسان نيسـت، بلكـه علت بسياري از پرخاشگري و بزهکاریهای نوجوانان در انواع محروميت‌هاي اقتصادي، سياسـي، اجتماعي و حقوقی است. انسان، موجودی است که به صورت ذاتی اگر تحت فشار باشد، از خود واكنش نشان می‌دهد و نوع و سطح واكنش آنها بستگي به ميزان فشار و محروميت دارد (اصغری نیازی و محموداوغلو، 1397: 319). گار، محرومیت نسبی را در بخشهای زیر خلاصه نموده است:
- ارزش‌های رفاهی (ارزش‌های اقتصادی) که شامل غذا، مسکن و آسایش مادی است.
- ارزش‌های مربوط به قدرت، در واقع ارزش‌های سیاسی است که شامل اموری مانند مشارکت سیاسی، تعیین حق سرنوشت و امنیت است.
- ارزش‌های بین اشخاص، همان ارزش‌های احتمالی شامل روابط عاطفی و احترام و اعتماد است (پناهی، 1397: 280).
گار، سه نوع وضعیت محرومیت نسبی را با عنوان «الگوی محرومیت نسبی» مطرح میکند:
- محرومیت نزولی: زمانی اتفاق می‌افتد که انتظارات افراد ثابت است، اما توانایی‌های آنها به طور مداوم کاهش مییابد. این محرومیت بیشتر ناشی از مقایسه فرد نسبت به وضعیت گذشته خود است.
- محرومیت ناشی از بلندپروازی: یعنی در حالی که توانایی‌های افراد ثابت است، انتظارات
ارزشی آنها، رشد صعودی مییابد. در این حالت، افراد احساس ميكنند که فاقد ابـزاری بـراي رسیدن بـه توقعـات جديـد يـا تشديديافته هستند.
- محرومیت صعودی: پس از یک دوره که انتظارات ارزشی و توانایی ارزشی به مدت هم‌زمان و طولانی رشد میکنند، ساختار جامعه اجازه رشد بیشتر به توانایی‌های ارزشی را نمی‌دهد (کوهبنایی و دیگران، 1394: 113).
با توجه به پیشینههای تجربی و مباحث نظری طرحشده، مدل نظری پژوهش حاضر به شکل زیر قابل تدوین است.
شکل 1- مدل نظری تحقیق
فرضیههای پژوهش
- بین احساس محرومیت اجتماعی و بزهكاري در میان نوجوانان شهر قدس، رابطه وجود دارد.
- بین احساس محرومیت اقتصادی و بزهكاري در میان نوجوانان شهر قدس، رابطه وجود دارد.
- بین احساس محرومیت فرهنگی و بزهكاري در میان نوجوانان شهر قدس، رابطه وجود دارد.
- بین احساس محرومیت پزشکی و بزهكاري در میان نوجوانان شهر قدس، رابطه وجود دارد.
روش پژوهش
روش تحقیق مورد استفاده در پژوهش حاضر بر اساس هدف تحقیق از نوع کاربردی و بر اساس شیوه گردآوری داده‌ها، پیمایشی است. همچنین از نظر زمانی، جزء تحقیقات مقطعی به شمار میرود. در پژوهش حاضر، جامعه آماری، کل نوجوانان زیر هجده سال شهر قدس استان تهران به تعداد 19190 نفر است (سرشماری نفوس و مسکن، 1395). روش نمونهگیری در این پژوهش از نوع نمونهگیری طبقه‌ای تصادفی است، بدین معنا که پس از برآورد حجم نمونه کل، نمونه اختصاصی برای هر کدام از مناطق شهری شهر قدس به تناسب جمعیتشان محاسبه شده است. حجم نمونه پژوهش با استفاده از فرمول کوکران، 377 نفر برآورد شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محققساخته بوده است و نرمافزار مورد نیاز برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، نرم افزار SPSS است.
متغیر مستقل احساس محرومیت نسبی با چهار مؤلفه احساس محرومیت اجتماعی، محرومیت اقتصادی، محرومیت فرهنگی و محرومیت پزشکی با پرسشهایی در سطح سنجش رتبه‌ای و در قالب طیف لیکرت سنجیده شده است.
برای سنجش متغیر وابسته بزهکاری نیز از پنج مؤلفه شامل وندالیسم، خشونت، سرقت، جرائم رایانه‌ای و مصرف مواد اعتیادآور و با گویه‌هایی در سطح سنجش رتبه‌ای و در قالب طیف لیکرت استفاده شده است. برای برآورد اعتبار ابزار از اعتبار صوری و برای سنجش پایایی پرسشنامه، از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شده است. جدول شماره (1)، نتایج ضریب پایایی متغیرهای پژوهش را نشان می‌دهد که ضریب یادشده برای تمامی متغیرها، بالاتر از 7/0 بوده که نشان از پایایی مناسب ابزار اندازهگیری است.
جدول ۱- ضرایب پایایی متغیرهای پژوهش
متغیر | مؤلفه | تعداد گویه | ضریب پایایی به تفکیک مؤلفه | ضریب پایایی کل |
احساس محرومیت نسبی | محرومیت اجتماعی | 6 | 852/0 | 932/0
|
محرومیت اقتصادی | 6 | 941/0 | ||
محرومیت فرهنگی | 5 | 866/0 | ||
محرومیت پزشکی | 4 | 975/0 | ||
بزهکاری | وندالیسم | 4 | 782/0 | 771/0 |
سرقت | 5 | 720/0 | ||
جرائم اینترنتی | 6 | 764/0 | ||
خشونت | 5 | 801/0 | ||
مصرف مواد اعتیادآور | 4 | 763/0 |
تحلیل داده‌ها
اطلاعات حاصل در پژوهش حاضر در دو بخش یافتههای توصیفی و یافتههای استنباطی تجزیه و تحلیل شده است.
یافتههای توصیفی
بر اساس یافتههای پژوهش، 214 نفر (7/56 درصد) از نمونه مورد مطالعه شامل مردان و 163 نفر معادل 3/43 درصد از نمونه آماری شامل زنان نوجوان است. از مجموع افراد مورد مطالعه، 320 نفر معادل 85 درصد از کل نمونه آماری، مجرد و 57 نفر یعنی 15 درصد متأهل هستند. میانگین سن پاسخگویان برابر با 18/16 است و انحراف معیار 01/2 ماکزیمم سن پاسخگویان 18 و مینیمم سن پاسخگویان 13 و دامنه تغییرات برابر 5 است. 66 درصد پاسخگویان دارای مدرک دیپلم، 24 درصد مدرک راهنمایی و 10 درصد مدرک ابتدایی بودهاند.
مطابق نتایج، شغل 46 درصد از والدین (پدر) پاسخگویان آزاد، 35 درصد کارمند و 19 درصد کارگر گزارش شده است. درآمد 31 درصد از خانواده‌های پاسخگویان، کمتر از 10 میلیون تومان، 36 درصد بین 10 تا 20 میلیون تومان، 25 درصد بین 20 تا 30 میلیون تومان و 8 درصد بالای 30 میلیون تومان بوده است.
میانگین احساس محرومیت اجتماعی با انحراف معیار 14/11 برابر با 85/18 بوده است. میانگین احساس محرومیت فرهنگی برابر با 13/14 گزارش شده است. میانگین احساس محرومیت اقتصادی با انحراف معیار 58/13 و ماکزیمم 24 و مینیمم 6 برابر با 81/19 بوده است. میانگین احساس محرومیت پزشکی برابر با 45/12 گزارش شده است. میانگین احساس محرومیت نسبی پاسخگویان برابر با 73/68 و انحراف معیار 92/28 ماکزیمم 84 و مینیمم 21 و دامنه تغییرات برابر با 63 بوده است.
با توجه به نتایج یادشده، میزان مؤلفههای احساس محرومیت اجتماعی، احساس محرومیت اقتصادی، احساس محرومیت پزشکی و سازه احساس محرومیت نسبی، بالاتر از حد متوسط برآورد شده است (جدول 2).
جدول ۲- آمارههای توصیفی متغیر مستقل به تفکیک مؤلفه
دامنه تغییرات | مینیمم | ماکزیمم | انحراف معیار | میانگین | متغیر |
18 | 6 | 24 | 14/11 | 85/18 | احساس محرومیت اجتماعی |
15 | 5 | 20 | 62/10 | 13/14 | احساس محرومیت فرهنگی |
18 | 6 | 24 | 58/13 | 81/19 | احساس محرومیت اقتصادی |
12 | 4 | 16 | 49/12 | 45/12 | احساس محرومیت پزشکی |
63 | 21 | 84 | 92/28 | 73/68 | احساس محرومیت نسبی |
بر اساس نتایج، میانگین متغیر وندالیسم با انحراف معیار 62/9 برابر با 63/12 بوده است. میانگین متغیر سرقت برابر با 15/13 گزارش شده است. میانگین جرایم اینترنتی 83/12 و میانگین خشونت، 69/17 برآورد شده است. میانگین مصرف مواد اعتیادآور نیز 57/13 بوده است. میانگین حاصل برای سازه بزهکاری با انحراف معیار 48/32، ماکزیمم 96 و مینیمم 24 برابر با 69/54 است. با توجه به نتایج یادشده، میزان مؤلفههای وندالیسم، خشونت، مصرف مواد اعتیادآور بالاتر از حد متوسط برآورد شده است. همچنین میزان بزهکاری در بین نمونه مورد مطالعه در حد متوسطی بوده است (جدول 3).
جدول ۳- آمارههای توصیفی متغیر وابسته به تفکیک مؤلفه
دامنه تغییرات | مینیمم | ماکزیمم | انحراف معیار | میانگین | متغیر |
11 | 4 | 15 | 62/9 | 63/12 | وندالیسم |
15 | 5 | 20 | 71/12 | 15/13 | سرقت |
17 | 6 | 23 | 85/11 | 83/12 | جرایم اینترنتی |
14 | 5 | 19 | 41/13 | 69/17 | خشونت |
12 | 4 | 16 | 91/11 | 57/13 | مصرف مواد اعتیادآور |
72 | 24 | 96 | 48/32 | 69/71 | بزهکاری |
یافتههای استنباطی
با توجه به سطح سنجش متغیرهای تحقیق حاضر، از آزمون همبستگی r پیرسون، برای سنجش رابطه میان متغیرهای مستقل و وابسته تحقیق استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که رابطۀ خطی بین تمامی مؤلفههای احساس محرومیت نسبی شامل احساس محرومیت اجتماعی، احساس محرومیت اقتصادی، احساس محرومیت فرهنگی و احساس محرومیت پزشکی در سطح معناداری کوچکتر از 01/0 و 05/0 با اطمینان 99 و 95 درصد از نظر آماری مورد تأیید بوده است. نوع روابط یادشده نیز مثبت و مستقیم است. به این معنا که با افزایش میزان احساس محرومیت نسبی و مؤلفههای مربوطه در میان نوجوانان، میزان بزهکاری در میان آنان، روند صعودی خواهد داشت. همچنین با کاهش احساس محرومیت نسبی در میان نمونه مورد بررسی، میزان بزهکاری رو به کاهش می‌گذارد (جدول 4).
جدول ۴- آزمون همبستگی بین متغیرهای تحقیق
متغیر | احساس محرومیت اقتصادی | احساس محرومیت فرهنگی | احساس محرومیت پزشکی | احساس محرومیت اجتماعی | احساس محرومیت نسبی | |||||
ضریب | Sig | ضریب | Sig | ضریب | Sig | ضریب | Sig | ضریب | Sig | |
وندالیسم | | 000/0 | 289/0** | 000/0 | 210/0** | 000/0 | 143/0** | 000/0 | 438/0** | 000/0 |
سرقت | 393/0** | 000/0 | 115/0* | 009/0 | 189/0** | 000/0 | 212/0** | 000/0 | 421/** | 000/0 |
خشونت | 315/0** | 000/0 | 384/0** | 000/0 | 298/**0 | 000/0 | 242/0** | 000/0 | 441/0** | 000/0 |
جرائم اینترنتی | 383/0** | 000/0 | 109/0* | 011/0 | 114/0* | 008/0 | 153/0** | 000/0 | 399/0** | 000/0 |
مصرف مواد اعتیادآور | 458/**0 | 000/0 | 347/0** | 000/0 | 315/0** | 000/0 | 229/0** | 000/0 | 451/0** | 000/0 |
بزهکاری | 442/0** | 000/0 | 321/0** | 000/0 | 282/0** | 000/0 | 221/0** | 000/0 | 429/0** | 000/0 |
**: معناداری در سطح 1/0 ، *: معناداری در سطح 5/0
در این پژوهش از تحلیل رگرسیونی چندمتغیره برای سنجش تأثیرات متغیرهای مستقل بر متغیر بزهکاری استفاده شده است. بر اساس یافتهها، متغيرهاي مستقل حاضر در مدل رگرسیونی، شامل احساس محرومیت اقتصادی، احساس محرومیت فرهنگی، احساس محرومیت اجتماعی و احساس محرومیت پزشکی به ترتیب بیشترین تأثیر را بر متغیر بزهکاری نوجوانان داشتهاند. همچنین متغیرهای مستقل یادشده در مدل رگرسيوني، مطابق ضريب تبيين اصلاح‌شده، 36 درصد از تغييرات متغير بزهکاری را تبيين نمودهاند (جدول 5).
جدول 5-آمارههای تحلیل رگرسیونی چند متغیره بزهکاری
متغیر | ضریب (Beta) | آمارۀ t | P-Value | بررسی همخطی | ||||||
تولرانس | شاخص تورم واریانس | |||||||||
احساس محرومیت اقتصادی | 301/0 | 62/4 | 000/0 | 912/0 | 22/1 | |||||
احساس محرومیت فرهنگی | 288/0 | 29/4 | 000/0 | 932/0 | 37/1 | |||||
احساس محرومیت اجتماعی | 265/0 | 80/3 | 000/0 | 973/0 | 12/1 | |||||
احساس محرومیت پزشکی | 232/0 | 42/3 | 000/0 | 960/0 | 19/1 | |||||
کل مدل رگرسیونی | آمارۀ F | P-Value | آمارۀ دوربین- واتسون | ضریب تعیین و ضریب تعیین تعدیلشده | ||||||
54/23 | 000/0 | 96/1 | R = 611/0 R Square = 373/0 Adjusted R Square = 362/0 | |||||||
بحث و نتیجه‌گیری
پژوهش حاضر با هدف بررسی جامعهشناختی رابطه احساس محرومیت نسبی و بزهکاری در بین نوجوانان شهر قدس انجام شده است. مطابق نظریه تبیین‌های خرده‌فرهنگی نیز ناکامی‌های طبقات پایین جامعه، نوعی خردهفرهنگ بزهکاری را به وجود می‌آورد که زمانی که نمی‌توانند به اهداف و خواسته‌های خود برسند، به فعالیت‌های بزهکارانه گرایش مییابند. در واقع در میان افرادی که احساس محرومیت نسبی پیدا کرده‌اند و راه‌های مشروع رسیدن به اهداف و خواسته‌های خود را بسته و بن‌بست می‌بینند، خردهفرهنگ بزهکاری را به وجود می‌آورند و در تلاش برای رسیدن به خواسته‌های خود از طریق این خردهفرهنگ می‌شوند.
طبق نظریه برچسب‌زنی، هیچ عملی ذاتاً مجرمانه و رفتار انحرافی نیست و هیچ انسانی از ابتدا، بزهکار و مجرم متولد نمی‌شود؛ بلکه تعریف بزهکاری از سوی قدرتمندان و مؤسسات شکل می‌گیرد. بر اساس این تعاریف و برچسبی که روی افراد بزهکار زده میشود و آنها را انگشت‌نما میکند، باعث میشود که این رفتارهای کجروانه و انحرافی در آنها نهادینه و ادامه‌دار شود. گابریل تارد نیز بر اساس نظریه تقلید معتقد است که انسان‌ها ذاتاً بزهکار نیستند، بلکه فقط شیوۀ رفتار افرادی را که ملاقات نمودهاند، تقلید میکنند و در محلههای فقرنشین (محلههای محروم) نیز رفتار بزهکارانه، یک الگو است و افراد بزهکار، رفتارهای انحرافی را از دیگران می‌آموزند. آلبرت کوهن نیز معتقد است که وقتی قشرهای پایین به اهداف خود نمی‌رسند، به صورت دار و دسته‌های بزهکاران دست به دست هم به بزهکاری روی می‌آورند.
نظریههای مربوط به احساس فشار نیز اظهار میدارند که جوانان طبقه پایین چه‌بسا خواهان اهداف قانونی باشند، اما دست نیافتن به این اهداف، سبب ایجاد خشم، سرخوردگی و جایگزینی بزهکاری میشود. رابرت مرتون، احساس فشار را با هنجارگسیختگی مرتبط میداند. به عقیده وی، جرم و بزهکاری ناشی از تفاوت در موقعیت‌های مختلف قرارگیری افراد در ساختارهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه است؛ در وضعیتی که هنگام وجود گسست میان اهداف و امکانات ایجاد میشود. به عبارتی مرتون، علت کجروی مردم را شکاف میان اهداف و ابزار مقبول اجتماعی میداند و معتقد است که انسان‌ها در زمان فشار، رفتارها و کنش‌های یکسانی از خود بروز نمی‌دهند و برخی افراد در برابر فشارهایی که ساختار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به آنها وارد میکند، به سمت رفتارهای انحرافی و بزهکاری روی می‌آورند.
طبق اندیشه‌های متفکران حوزۀ محرومیت نسبی، احساس نبود عدالت اجتماعي، احساس مساوی نبودن درآمد و در نتیجه مقایسه شرایط زندگی خود با افراد ثروتمند، سبب بروز احساس محرومیت میشود. این احساس محرومیت باعث احساس بیعدالتی و نارضایتی می‌گردد و منجر به بزهکاری در میان نوجوانان میشود. استوفر معتقد است که محرومیت نسبی، احساس نارضایتی است که نتیجه مقایسه افراد، منزلت و جایگاه خود در مقایسه با گروه‌های مرجع است. به نوعی که وقتی اعضای یک جامعه خود را در مقایسه با گروه‌های مرجع فاقد منزلت و جایگاهی که مستحق آن هستند تصور میکنند، دچار محرومیت نسبی می‌شوند. همچنین تاونزند (1388)، تأکید زیادی بر عادت‌های روزانه و اوقات فراغت افراد دارد و معتقد است که اگر مشارکت مردم در این کارهای روزمره ولی مهم، در یک مرتبه و هماهنگ نباشد و شکاف زیادی بین نحوه گذران اوقات فراغت و عادت‌های افراد شامل نحوه تفریح، رستوران یا فعالیت‌های فرهنگی و.. باشد، افراد دچار محرومیت نسبی می‌شوند.
دیویس نیز محرومیت نسبی را محدود به مقایسه با اعضای درون گروه میداند. او معتقد است که وجود رفاه در مدت طولانی باعث افزایش سطح انتظارات مردم جامعه میشود و اگر این رفاه در مواقعی کاهش یابد، باعث ایجاد شکاف عمیقی بین خواسته‌ها و دستاورد‌های آنان میشود که این خود منجر به سرخوردگی، یأس و انحراف در بین آنان میشود. رابرت گار نیز مفهوم محرومیت نسبی را برداشت ذهنی قلمداد میکند که افراد از اختلاف بین انتظارات ارزشی و توانایی ارزشی قلمداد میکنند. منظور از انتظارات ارزشی، همان کالاها و شرایطی است که مردم خود را مستحق آن می‌دانند و توانایی‌های ارزشی، نگرش افراد نسبت به امکانات برای رسیدن به انتظاراتشان است. هرچه این شکاف بین خواسته‌ها و داشته‌هایشان بیشتر شود، میزان محرومیت نسبی بیشتری را هم احساس خواهند کرد و محرومیت نسبی هم منجر به نارضایتی در افراد میشود. این نارضایتی خود را در رفتارهای انحرافی و بزهکارانه نشان می‌دهد.
با توجه به مباحث نظری طرحشده، احساس محرومیت نسبی می‌تواند شهر قدس را به دلیل موقعیت خاص یعنی نزدیکی به کلانشهر و پایتخت، تحولات شتابزده و نابسامانی که در این شهر در اثر مهاجرت افراد زیادی با فرهنگ‌های مختلف برای اشتغال روی داده، مستعد انواع جرائم و بزهکاری سازد. در راستای محتوای نظریههای یادشده، پژوهشهای صفایی و علوی (1399)، کرد علیوند و مبارکی (1397)، اسکندری چراتی (1396)، امینی و عزتی (1396)، عباسی و سعادتی (1395)، لهسایی‌زاده (1391)، کاونتری و همکاران(2021) و ویلا و سالازار (2013) نشان دادند که بین محرومیت نسبی و بزهکاری نوجوانان، رابطه معناداری وجود دارد. پس میتوان نتیجه گرفت که بخشی از نتایج پژوهش حاضر با یافتههای پیشینههای تجربی بالا و محتوای نظریههای یادشده منطبق و همسو بوده است. از طرفی در پژوهش حاضر، احساس محرومیت نسبی به طور خاص و به عنوان یک سازه (با مؤلفههای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و پزشکی) و رابطه آن با بزهكاري نوجوانان در شهر قدس به عنوان یکی از شهرهای مهم، همجوار و پرجمعیت استان تهران با چشماندازی جامعهشناختی مورد مطالعه قرار گرفته است که این مهم گامی در راستای جبران خلأپژوهشی است.
همچنین با توجه به نتایج حاصل این تحقیق میتوان پیشنهادهای کاربردی زیر را در جهت کاهش میزان بزهکاری در میان نوجوانان ارائه داد.
- ایجاد کتابخانه، مؤسسات هنری و فرهنگی و مراکز تفریحی و سالن‌های ورزشی برای تسکین فشارهای روحی و همچنین گذران اوقات فراغت.
- افزایش امکانات پزشکی و بهداشتی از قبیل تأسیس مراکز درمانی و بیمارستان‌های عمومی و تخصصی با پزشکان متخصص و مجرب در مناطق شهری کمتر برخوردار.
- فراهم‌سازی بستر و شرایط لازم برای تسهیل فعالیت‌های اقتصادی با درآمد مکفی و واگذاری تسهیلات ویژه اقتصادی برای افزایش رفاه خانواده‌های کم‌درآمد.
- ایجاد زمینه‌های مساعد برای مشارکت هرچه بیشتر نوجوانان در امور اجتماعی به کمک نهادهایی چون آموزش و پرورش، سازمان ورزش و جوانان.
- ایجاد بسترهای آموزشی لازم و کافی در حوزه تربیت درست و اصولی کودکان و نوجوانان به والدین در جهت آگاه‌سازی آنان و توجه بیشتر و تأمین نیازهای معنوی فرزندان به‌ویژه نوجوانان.
- توجه و شناخت دغدغه‌ها و نیازهای نوجوانان و برنامه‌ریزی در راستای تأمین و برآورد نیازهای مربوطه توسط نهادهای ذی‌ربط.
- برنامه‌ریزی و آموزش اصولی توسط افراد مجرب و ایجاد برنامه‌های تفریحی بیشتر در کنار آموزش در مدارس به نوجوانان توسط نظام آموزش و پرورش.
محدودیت‌های پژوهش
پژوهش حاضر با محدودیت‌هایی چون نبود مقیاس استاندارد برای سنجش متغیرهای پژوهش، تمایل نداشتن نمونه مورد مطالعه برای همکاری به دلیل حساسیت گویه‌های متغیر بزهکاری و تمایل ضعیف سازمان‌های ذی‌ربط برای همکاری و تسهیل فرایند انجام پژوهش مواجه بود.
منابع
ابراهیمی، قربانعلی و سمیه میرزایی (1395) «عوامل مؤثر در بزهکاری انحرافات اجتماعی نوجوانان: فراتحلیل مطالعات موجود»، چهارمین کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم تربیتی و روانشناسی، مطالعات اجتماعی و فرهنگی، تهران.
ابراهیمی، نیر و دیگران (1403) «تحلیل نقش احساس محرومیت نسبی و پیوندهای محله‌ای در گرایش جوانان به خشونت شهری در شهر رشت»، مطالعات برنامه‌ریزی سکونتگاه‌های انسانی، دوره نوزدهم، شماره 2 (پیاپی 67)، صص 147-162.
احمدی، حبیب (1394) جامعهشناسی انحرافات، تهران، سمت.
----------- (1378) «رهیافت نظری ترکیبی در تبیین انحرافات اجتماعی»، فصلنامه علمی- پژوهشی علوم انسانی دانشگاه الزهرا(س)، سال نهم، شماره 32، صص 4-6.
ازکیا، مصطفی و غلامرضا غفاری (1388) جامعهشناسی توسعه، تهران، کیهان.
اسکندری چراتی، آذر (1396) «بررسی عوامل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مؤثر بر بزهکاری نوجوانان پسر 13 تا 19 سال شهر آزاد شهر»، فصلنامه حقوق خصوصی و کیفری، شماره 34، صص 189-206.
اصغری نیازی، یعقوب و رضا محمود اوغلی (1397) «احساس محرومیت نسبی در میان قوم بلوچ و تأثیر آن بر خشونت سیاسی»، دوفصلنامه علمی- پژوهشی پژوهشهای سیاست نظری، شماره 23، صص 305-336.
امینی، سعیده و نوید عزتی (1396) «بررسی جامعهشناختی احساس محرومیت نسبی جوانان مناطق توسعه‌یافته و کمتر توسعه‌یافته شهر تهران»، فصلنامه توسعه محلی روستایی- شهری، شماره 1، صص 101- 120.
پناهی، محمدحسین (1397) نظریههای انقلاب: وقوع، فرایند و پیامد‌ها، تهران، سمت.
تقوی، سید مهدی و دیگران (1399) «تبیین جامعهشناختی اثر محرومیت اقتصادی و اجتماعی (محرومیت نسبی) بر گرایش به خشونت سیاسی شهروندان تهرانی»، فصلنامه علمی- پژوهشی مطالعات امنیت اجتماعی، شماره 63، صص 51-77.
رضوانی بفروئی، محمدعلی و دیگران (1395) «بررسی امنیت اجتماعی شهری (نمونه موردی: محله کاج شهر قدس) »، پنجمین کنفرانس بینالمللی پژوهشهای نوین در عمران، معماری و شهرسازی، دوره هشتم برگزاری، ص 5.
زارع شاه‌آبادی، اکبر و مستانه بلگوریان (1393) «بررسی رابطه طرد اجتماعی و بزهکاری در میان دانشجویان دختر دانشگاه یزد»، فصلنامه بررسی مسائل اجتماعی ایران، شماره 2، صص 265-286.
سام دلیری، کاظم (1382) «سنجش محرومیت نسبی در نظریه تد رابرت گر»، فصلنامه مطالعات راهبردی، شماره 4، صص 813-827.
سرشماری عمومی نفوس و مسکن (1395) استان تهران، شهر قدس، تهران، مرکز آمار ایران.
شکربیگی، علیرضا و پریسا یاسمی‌نژاد (1391) «مقایسه سبکهای فرزندپروری خانواده، عزت نفس و سلامت عمومی نوجوانان پسر بزهکار و عادی در کرمانشاه»، فصلنامه مشاوره و روان‌درمانی خانواده، سال دوم، شماره 2، صص 178-192.
صفایی، مریم و زهرا علوی (1399) «بررسی تأثیر محرومیت نسبی در بروز جرائم در مناطق حاشیه‌نشین شهر بوشهر»، فصلنامه دانش انتظامی بوشهر، شماره 40، صص 27-59.
عباسی، الهام و موسی سعادتی (1395) «بررسی جامعهشناختی رابطه بین محرومیت نسبی و بزهکاری نوجوانان»، فصلنامه علمی- پژوهشی علوم تربیتی و روانشناسی آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی ایران، شماره 4، صص 56-78.
قیس، عادله (1388) بررسی جامعهشناختی تأثیر محرومیت نسبی (اقتصادی، اجتماعی، خدماتی بر گرایش (15- 25 سال) به رفتارهای وندالیستی، پایان‌نامه کارشناسیارشد، به راهنمایی سید یعقوب موسوی، دانشگاه الزهرا، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی، گروه جامعهشناسی.
کرد علیوند، سهیلا و علی مبارکی (1397) «بررسی رابطه احساسی محرومیت نسبی و بزهکاری نوجوانان، مطالعه تطبیقی دانشآموزان مقطع متوسط شهر خرم‌آباد و یزد»، فصلنامه پژوهشهای جامعهشناسی معاصر، شماره 13، صص 1-36.
کوهبنایی، حمید‌رضا و دیگران (1394) «بررسی عوامل مؤثر بر احساس محرومیت نسبی (مطالعه موردی: شهرک شهید بهشتی)»، فصلنامه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری چشم‌انداز زاگرس، شماره 31، صص 105-125.
گیدنز، آنتونی (1395) جامعهشناسی، ترجمه محسن چاوشیان، تهران، نشرنی.
لهسایی‌زاده، عبدالعلی (1391) «نقش محرومیت نسبی در افزایش خشونت‌نشین‌های شهری مناطق حاشیه (مورد مطالعه: شهر کرمانشاه)»، فصلنامه مطالعات شهری، سال دوم، شماره 3، صص 21-64.
مشکانی، محمدرضا و زهرا سادات مشکانی (1381) «سنجش تأثیر عوامل درونی و بیرونی خانواده بر بزهکاری نوجوانان»، مجلة جامعهشناسی ایران، دورة چهارم، شماره 2، صص 3-25.
مرادی، گلمراد و بهمن سعیدی‌پور (1390) «بررسی نقش محرومیت نسبی در ایجاد رفتار جمعی جوانان شهر کرمانشاه بر اساس نظریه تعامل‌گرایی بلومر»، دوفصلنامه علوم اجتماعی فردوسی مشهد، سال نهم، شماره 2 (پیاپی 16)، صص 163-191.
نوری، مهناز (1396) بررسی بزهکاری کودکان و نوجوانان در استان‌های خراسان جنوبی، خراسان رضوی، سیستان بلوچستان، کردستان و تهران در ایران و مقایسه با بزهکاری کودکان و نوجوانان در ایالات متحده، پایان‌نامه کارشناسیارشد، به راهنمایی حسین قربانیان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود، دانشکده علوم انسانی، واحد حقوق.
Bernburg, J.G., Thorlindsson, T., Sigfusdottir, I. D. (2009) Relative Deprivation and Adolescent Outcomes in Iceland: A Multilevel Test, Social Forces, 87(3)1223-1250.
Napoletano. A. (2015) Neighborhood crime, relative deprivation, and school violence in Canadian adolescents. A thesis submitted to McGill University in partial fulfillment of the requirements of the degree of MSc, Department of Psychiatry, Montreal.
Keshavarz, Shahriar & Kenny R. Coventry, Piers Fleming (2021) Relative Deprivation and Hope: Predictors of Risk Behavior, Journal of Gambling Studies, (2021) 37:817–835.
Starks, M. C. (2000) An empirical test of the theory of relative deprivation among military reservists. The University of Texas at Arlington، A Dissertation for the Degree of MasterofArtsin Sociology.
Villa, E., Salazar, A. (2013) Poverty traps, economic inequality and incentives for delinquency. Cuadernos de Economía, 32 (61), 753- 786.
Vogel, M., Evelien, M., Hoeben, B., Wim, B. (2021) Nearby Neighborhood Influences on Adolescent Offending. British Journal Criminology, 61(1), 228-250.
[1] * استادیار گروه جامعهشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی، قزوین، ایران
m.saadati@soc.ikiu.ac.ir
[2] . Adolescence
[3] . Delinquency
[4] . Relative Deprivation
[5] . Keshavarz & etal
[6] . Vogel
[7] . Napoletano
[8] . Villa & Salazar
[9] . Bernburg
[10] . Starks
[11] . Robert Merton
[12] . Gabriel Tarde
[13] . Mckay
[14] . Albert Cohen
[15] . Stouffer
[16] . Peter townsand
[17] . Davis
[18] . Ted Robert Gurr
