لباس مفهومی به مثابه ابزار کمک‌درمان طبق اصول اخلاقی آلن دوباتن و جان آرمسترانگ
الموضوعات :
مریم مونسی سرخه
1
(دانشکده هنر، دانشگاه الزهرا، تهران)
زهرا شیخی
2
(دانشکده هنر، دانشگاه الزهرا، تهران)
الکلمات المفتاحية: لباس مفهومی, آلن دوباتن, هنردرمانی, جان آرمسترانگ.,
ملخص المقالة :
لباس بیانی قدرتمند در جهت انتقال مفهومی مشخص بوده و فراتر از آن در جهان امروز، تبدیل به ذات ثانویه بشر شده است. بدین ترتیب لباس مفهومی یک اثر هنری مستقل بوده و دارای طیف وسیعی از مضامین است و به مخاطب و درک بدنمندیِ او مرتبط است. لباس امکان تأثیرگذاری بر مخاطب خود را فراهم می‌کند. مطابق آراء آلن دوباتن و جان آرمسترانگ، هفت عملکرد درمانی را برمی‌شمرد که همگی قابل تعمیم به لباس‌های مفهومی هستند. هدف از این پژوهش چگونگی تأثیرگذاری لباس مفهومی در برانگیختن، تسکین و راهنمایی مخاطب آن است. سؤال: چگونه لباس مفهومی میتواند یک ابزار کمکدرمانی برای مخاطب خود باشد؟ نتایج نشان می‌دهد که بدن، تمام تجربیات بشر از جهان را دریافت می‌کند و درک مفاهیمی چون رنگ، فضا و عمق را فراهم می‌آورد. لباس به عنوان نزدیک‌ترین هنر به بدن این قابلیت را دارد که درک بهتری از مفاهیم را با زنده کردن حس خلاقیت، خودهنرانگاری و ابتکار به مخاطب القا کند. لباس مفهومی، مخاطب را به مثابه اجراگر در تلاش برای درک و شناسایی راه‌های حفظ آرامش خود برمی‌انگیزاند. لذا می¬تواند یک ابزار کمک¬درمانی برای مخاطب باشد. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. شیوه گردآوری اطلاعات، اسنادی با استفاده از کتاب‌‌ها و مقالات می‌باشد.
بیات، داود، (1399). درآمدی بر روان‌شناسی هنر و ادبیات، تهران: نشر ارجمند، چاپ اول.
دوباتن، آلن؛ آرمسترانگ، جان، (1395). هنر چگونه میتواند زندگی شما را دگرگون کند، ترجمه گلی امامی، تهران: نشر نظر، چاپ ششم.
سمیع‌آذر، علیرضا، (1396). انقلاب مفهومی، تهران: نشر نظر، چاپ سوم.
عابدینی‌راد، شیرین، (1397). مُد و لباس در قلمرو هنر مفهومی، تهران: نشر نظر، چاپ سوم.
زارع، مرضیه؛ رهبرنیا، زهرا، (1395). نگاهی جامعه‌شناسانه به مفهوم لباس در هنر معاصر با تکیه بر آراء بوردیو، فصلنامه پژوهش‌های جامعه‌شناسی معاصر، شماره 9، صص 29-1.
مجلسی، ملیحه؛ خوشنویسان، بهیه، (1388). هنر مفهومی در طراحی لباس، مجله جلوه هنر، دوره جدید شماره 1، صص 64-57.
نوزاد، هما؛ صافیان، محمّدجواد؛ اردلانی، حسین، (1397). تحلیل هنر تعاملی با رویکرد پدیدارشناسانه از منظر مرلوپونتی، نشریه هنرهای زیبا، شماره 4، صص 12-5.
Bergs- Luserink, V. (2013). Imagery and visual exression in psychotherapy. Heidelberg/ Berlin: Springer.
Case, Caroline. Dalley, Tessa (1992). Handbook of Art Therapy, Taylor & Francis Routledge.
Cooper, B. Widdows, N. (2004). Knowing yourself knowing others: Activities that teach social skills (p.vi.). Norwalic, CT: Instant Heip Press.
Durrani, H. (2014). Facilitating Attachment in children with Autism Throughh art therapy: A case study. Journal of psychological association 24 (2), 99-108.
Jung C.G. (1983). The Psychology of the transfrecne (collected works, Vol. 16), Ark.
Martin, N. (2009). Art Therapy and Autism: overview and recommendations. Art therapy, 26 (4), 187-190.
Moon, Bruce (2007). Dialoging with Dreams in existential art therapy, Art Therapy, Journal of American Art Therapy association.
Thong, S.A. (2007). Redefining the tools of Art Therapy, Art therapy, Journal of American Art therapy Association.
URL1: http://www.domusweb.it/en/news/2009/01/15/hussein-chlayan-at-design-musuem.html
URL2: http://www.wsj.com/articles/from-fashion-to-art-helmut-langs-second-act-1420552937
URL3: http://www.collater.al/en/alexander-mcqeen-ss01-style/
URL4:http://www.researchgate.net/figure/stages-of-dress-of-maggic-Rizer-viktor-and-Rolfs-Russian-Doll-couture-collection-A-W-fig7-348154774
URL5: http://thehumblefabulist.com/2017/09/25/9-rei-kawakubo-object-subject-hybrid-bodies-radical-forms/
URL6: http://www.slideshare.net/erdemOragli/postmodernism-hussein-chalayan
URL7: https://www.nytimes.com/1998/04/21/style/hussein-chalayan-s-high-wire-act.html
URL8: http://Journal.slowandsteadywinstherace.com/art/2015/01/fashback-margiela.
193 |
نوع مقاله: پژوهشی
صفحات 208- 193
لباس مفهومی به مثابه ابزار کمک‌درمان
طبق اصول اخلاقی آلن دوباتن و جان آرمسترانگ
مریم مونسی‌سرخه 1
زهرا شیخی 2
چکیده
لباس بیانی قدرتمند در جهت انتقال مفهومی مشخص بوده و فراتر از آن در جهان امروز، تبدیل به ذات ثانویه بشر شده است. بدین ترتیب لباس مفهومی یک اثر هنری مستقل بوده و دارای طیف وسیعی از مضامین است و به مخاطب و درک بدنمندیِ او مرتبط است. لباس امکان تأثیرگذاری بر مخاطب خود را فراهم می‌کند. مطابق آراء آلن دوباتن و جان آرمسترانگ، هفت عملکرد درمانی را برمی‌شمرد که همگی قابل تعمیم به لباس‌های مفهومی هستند. هدف از این پژوهش چگونگی تأثیرگذاری لباس مفهومی در برانگیختن، تسکین و راهنمایی مخاطب آن است. سؤال: چگونه لباس مفهومی میتواند یک ابزار کمکدرمانی برای مخاطب خود باشد؟ نتایج نشان می‌دهد که بدن، تمام تجربیات بشر از جهان را دریافت می‌کند و درک مفاهیمی چون رنگ، فضا و عمق را فراهم می‌آورد. لباس به عنوان نزدیک‌ترین هنر به بدن این قابلیت را دارد که درک بهتری از مفاهیم را با زنده کردن حس خلاقیت، خودهنرانگاری و ابتکار به مخاطب القا کند. لباس مفهومی، مخاطب را به مثابه اجراگر در تلاش برای درک و شناسایی راه‌های حفظ آرامش خود برمی‌انگیزاند. لذا میتواند یک ابزار کمکدرمانی برای مخاطب باشد. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. شیوه گردآوری اطلاعات، اسنادی با استفاده از کتاب‌‌ها و مقالات می‌باشد.
واژگان کلیدی
[1] . عضو هیأت علمی گروه طراحی پارچه و لباس، دانشکده هنر، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران. (نویسنده مسئول)
Email: M.Mounesi@alzahra.ac.ir
[2] . دانشجوی کارشناسی‌ارشد، رشته طراحی پارچه و لباس، دانشکده هنر، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.
Email: zahrasheiikhii@gmail.com
تاریخ دریافت: 17/5/1402 پذیرش نهایی: 4/8/1402
