ابوطالب علیه السلام از نگاه علّامه طباطبایی
الموضوعات :
1 -
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
مبنای تفسیری علّامه طباطبایی دربارۀ استقلال قرآن در دلالت موجب می‌شود بتوان دیدگاه ایشان را به المیزان و غیر آن تقسیم کرد. ایشان دربارۀ ایمان ابوطالب علیه السلام بر اساس آیات پیشینِ آیۀ 26 سوره انعام، سیاق آن را آبی از هرگونه تطبیقِ با روایات تفسیری می‌شمرد. سپس در این آیه و آیات 113 سوره توبه و 56 سوره قصص، در ذیل مباحث روایی، بدون ورود به دایرۀ جرح و نقد حدیث با کاربست قواعد تعادل و تراجیح راهی برای حلّ تعارض میان روایات فریقین در این موضوع پیش رو قرار می‌دهد. لذا اجماع اهل بیت علیهم السلام و برخی دیگر از روایات خودِ عامّه و اشعار ایمانی منسوب به ابوطالب همگی دالّ بر ایمان ایشان است که به دلیل نوپابودن اسلام و نیازمندی به حفاظت و حمایت از پیامبر صلی الله علیه و آله از بروز آن خودداری کرده است. ایشان با مسلّم‌دانستن این دیدگاه در جای‌جای تفسیر المیزان و غیر آن، به شکل روشن یا با اشاره، از ویژگی‌های ملازم با ایمان وی پرده برداشته است. یگانه حامی پیامبر تا پایان عمر، محزون‌شدن از انقطاع وحی به ایشان، هزینه‌کردن از موقعیت خود و نقش وساطت برای پیامبر در رویارویی با کفّار می‌تواند از جمله عناوین برای عبارات علّامه طباطبایی در این موضوع باشد.
