نظریة قیام صدوری ملاصدرا: از تحلیل تا نقد مؤلفههای بنیادین آن
الموضوعات : Studies on Mulla Sadra and the Transcendent Philosophyعزیزه قائمی گرگری 1 , سحر کاوندی 2 , محسن جاهد 3
1 - دانشآموختۀ دکتری فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
2 - استاد گروه فلسفه، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
3 - دانشیار گروه حکمت و کلام، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: ادراک, قیام صدوری, انشاء صور, عقل فعال, ملاصدرا,
ملخص المقالة :
مسئلۀ ادراک بعنوان مبنای معرفت، جایگاهی ویژه در فلسفۀ اسلامی دارد. ملاصدرا با بکارگیری اصول و مبانی فلسفی خویش، تبیین فلسفی متفاوتی از ادراک ارائه داده که میتوان آن را نظریۀ صدور ـدر مقابل نظریۀ حلولـ نامید. بر اساس نظریۀ صدور، نفس با قدرت خالقیت خود و امداد مبادی عالیه و اِعداد معدات خارجی، صور ادراکی را انشاء میکند. نظریۀ صدور اگرچه نسبت به سایر نظریههای رایج، توانِ تبیینی بالاتری دارد، اما با ابهاماتی همراه است که به توضیح و بررسی بیشتر نیاز دارد. در راستای تبیین فرایند صدور و با محوریت مؤلفههای تأثیرگذار در این فرایند (اِعداد شی خارجی، امداد مبادی عالیه، مماثلت و مطابقت)، اگرچه ملاصدرا به چگونگی تحقق اعداد اشاره نکرده، اما بنظر میرسد میتوان بر اساس یافتههای علوم شناختی جدید، در اینباره تبیین و توجیهی قابل قبول ارائه داد؛ گویی ملاصدرا آگاهانه و عامدانه، وجود اشیاء خارجی را صرفاً «معدّ» ادراک دانسته است، نه بیشتر. در مورد چگونگی تأثیر مبادی عالیه در امر ادراک نیز باید گفت انتساب صدور صور به مبادی عالیه بعنوان فاعل بعید، با نسبت دادن انشاء این صور به نفس بعنوان فاعل قریب، منافاتی ندارد. ملاصدرا در مورد نحوۀ ارتباط صور انشائی با صور خارجی، از «مماثلت» آندو سخن گفته است. اما بنظر میرسد نظریۀ وی در تبیین و توجیه تطابق حقیقی و عین به عین این صور، توفیق چندانی نداشته و صرفاً میتواند حاکی از تطابقٌمّائی بین آندو باشد.
