اثربخشی قصه‌گویی فعال بر صداقت و در دانش‌آموزان دختر دبستانی شهر کازرون
الموضوعات :
سید حمید حسینی
1
(دکتری روان¬شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، مرودشت، ایران. )
سهیلا شهیدی
2
(دانشجوی کارشناسی ارشد روان¬شناسی عمومی، موسسه آموزش عالی فاطمیه(س) شیراز، ایران.)
فاطمه عبدالهی
3
(کارشناسی ارشد روان¬شناسی عمومی، مؤسسه آموزش عالی فاطمیه (س) شیراز، شیراز، ایران.)
الکلمات المفتاحية: روش قصه‌گویی فعال, صداقت و راست‌گویی, دانش آموزان دختر دبستانی.,
ملخص المقالة :
هدف تحقیق حاضر بررسی اثربخشی روش قصه‌گویی فعال بر صداقت و راست‌گویی دانش آموزان دبستانی شهر کازرون بود. روش پژوهش حاضر روش تحقیق نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دبستانی شهر کازرون بودند که تعداد 30 نفر به‌عنوان نمونه به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه گواه و آزمایش قرار گرفتند؛ که گروه آزمایش شامل 15 نفر و گروه گواه هم شامل 15 نفر بودند. ابزار تحقیق حاضر شامل پرسشنامه 16 سؤالی صداقت و راست‌گویی زارع و همکاران (1390) و مطالعه مقدماتی و منابع کتابخانه‌ای بودند. نتایج نشان داد که بین میانگین تفاضل نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون در گروه گواه و گروه آزمایش تفاوت معنی‌داری وجود دارد. هم‌چنین سطح معنی‌داری تی مستقل برابر با 001/0 به دست آمده و کمتر از مقدار مفروض 5 % است (0.001 > P). صداقت و راست‌گویی از ویژگی عالی اخلاقی انسانی است و اثربخشی قصه‌گویی بر زندگی و آینده و راست‌گویی کودکان یک امر ثابت شده است. هم‌چنین از فناوری‌های به‌روز هم می‌توان در قصه‌گویی فعال استفاده کرد. انتخاب برنامه‌ها و کتاب داستان‌های مناسب بسیار مفید است.
1- امامی، ش.، نوری، ا.، ملک پور، م.، و عابدی، ا. (1390). رابطه بین دل‌بستگی کودک و عوامل رفتار مادرانه. تحقیقات خانواده، 7(3)، 293-310.
2- تاتاری، م.، عایش، ز.، مولایی، ح.، و دوستانی بردی، م. (۱۳۹۵). ارزیابی و تحلیل جایگاه قصه و قصه‌گویی در ادبیات کودکان و نقش آن در فرایند یاددهی- یادگیری دانش آموزان دوره‌ی ابتدایی. کنگره بین‌المللی زبان و ادبیات، مشهد.
3- تاج‌آبادی، ر.، موحدیان، س.، و شعبانی، س. (۱۳۹۶). نقش کاربردی قصه‌های قرآنی در رفتار و اخلاق دینی دانش آموزان (با تأکید بر قصه‌گویی به شیوه قران کریم). همایش کشوری.
4- چلبی، م. (۱۳۸۵). تحلیل اجتماعی در فضای کنش. نشر نی، تهران.
5- حجازی، ب. (1390). ادبیات کودکان و نوجوانان. انتشارات روشنگران و مطالعات زنان. تهران.
6- خادمی، م.، و مهرولی، ف. (۱۳۹۴). بررسی قصه‌گویی قرآن به‌عنوان روشی فعال در آموزش اخلاق. فصلنامه علمی تربیت اسلامی، ۱۰(۲۰)، ۵۱-۷۹.
7- داداش زاده، س.، و پیرخائفي، ع. (۱۳۹۴). بررسی اثر بخشی استفاده از روش های قصه گویی بر افزایش هوش اجتماعی دانش آموزان دختر مقطع جهارم و پنجم ابتدایی در سال ۹۱-۹۰. نشریه علمی آموزش و ارزشیابی (فصلنامه)، 8(29)، 21-29.
8- رالز، ج. (1380). عدالت به‌مثابه انصاف یک بازگویی. ترجمه ثابتی، ع. انتشارات ققنوس، تهران.
9- روشن چلسی، ر. (1392). تأثیر قصه‌گویی مبتنی بر آموزش مهارت‌های اجتماعی بر بهبود مهارت‌های اجتماعی و مشکلات رفتاری دانش آموزان پسر 8 تا 10 ساله مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای و بی‌اعتنائی. فصلنامه روانشناسی بالینی، 10(3)، 74-94.
10- شجاعی، س.، بهرامی، ه.، و شجاعی، ح. (۱۳۹۲). تأثیر قصه‌گویی به روش‌شناختی رفتاری بر کاهش پرخاشگری کودکان پیش‌دبستانی شهر ایلام. کنگره سراسری روانشناسی کودک و نوجوان.
11- غلامی زارع زاده، ف. (۱۳۹۵). تأثیر قصه‌های قرآن کریم بر تربیت و رشد کودکان. همایش سراسری علمی- پژوهشی سبک زندگی، تایباد.
12- فرهادی راد، ح.، هاشمی، س. ج.، و رحمتی، ف. (1397). الگوی مشترک «بهترین تجارب تدریس»: علّت‌ها، زمینه‌سازها و راهبردها. نشریه علمی آموزش و ارزشیابی (فصلنامه)، 11(42)،91-115.
13- مطهری، م. (۱۳۹۷). تعلیم و تربیت در اسلام. انتشارات صدرا، تهران.
14- نقدي، و.، و تولايي، ن. (1392). مطالعه جامعه شناختي رعايت هنجار اخلاقي صداقت در جوانان با تاکيد بر روش¬هاي تربيتي خانواده و مدرسه. مسائل اجتماعی ایران (دانشگاه خوارزمی)، 4(2)، 155-172.
15- ولی¬پور، ج.، و گرجی پشتی، م. (1395). فرا تحليل قصه گويي برميزان يادگيري دانش آموزان مقطع ابتدايي. فصلنامه پژوهش‌های برنامه‌ریزی آموزشی و درسی، 6(1)، 15-26.
16- Gasparini, S. (2021). Collaborative storytelling in distance education: a preliminary research with pre-school children. Form@ re-Open Journal per la formazione in rete, 21(1), 219-234.
17- Glassner, A. (1999). Active Storytelling. The Eurographics Association and Blackwell Publishers.
18- Heffner, M. (2003). Experimental support for the use of story telling to guide behavior: the effects of story telling on multiple and mixed fixed ratio (FR)/differential reinforcement of low rate (DRL) schedule responding. West Virginia University.
19- Kumari, A., & Yadav, R. (2017). Developing relationship skills among students: Role of story telling. Educational Quest-An International Journal of Education and Applied Social Sciences, 8(3), 447-451.
20- Mendoza, K., & Bradley, L. (2021). Using Storytelling for Counseling With Children Who Have Experienced Trauma. Journal of Mental Health Counseling, 43(1), 1-18.
21- Miller, T. W., Nigg, J. T., & Miller, R. L. (2009). Attention deficit hyperactivity disorder in African American children: what can be concluded from the past ten years?. Clinical psychology review, 29(1), 77-86.
22- Suggate, S. P., Lenhart, J., Vaahtoranta, E., & Lenhard, W. (2021). Interactive elaborative storytelling fosters vocabulary in pre-schoolers compared to repeated-reading and phonemic awareness interventions. Cognitive Development, 57, 100996.
