تثبیت کننده های اسکلتی خارجی در دام کوچک
الموضوعات :حمیدرضا مسلمی 1 , نوید احسانی پور 2 , فائزه عمارلو 3
1 - استادیار، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
2 - دانشجو، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
3 - دانشجو، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
الکلمات المفتاحية: تثبیت کننده اسکلتی خارجی, خطی, حلقوی, هیبریدی, دام کوچک,
ملخص المقالة :
تثبیت کننده های اسکلتی خارجی به عنوان یک از روش های جراحی ارتوپدی هستند که برای درمان شکستگی های باز یا بسته در استخوان های بلند، جوش دادن مفاصل، افزایش طول استخوان و ناهنجاری های مادرزادی استفاده می شوند. تثبیت کننده اسکلتی خارجی وسیله اي است که در خارج عضو قرار داده می شود و با استفاده از پین هایی که در قطعات شکسته استخوان قرار می دهند شکستگی را جا انداخته و بی حرکت می نمایند و سپس وضعیت پین ها را با اتصال به یک چهارجوب و با استفاده از پیچ و مهره هایی ثابت می کنند و بدین ترتیب قطعات شکسته در امتداد صحیح خود ثابت می شوند. اگر چه فیکساتور ها از لحاظ ظاهری و بیومکانیکی در طول زمان بسیار تغییر کرده اند اما دارای اصول و کارکرد یکسانی هستند. به گونه ای که این فیکساتور ها از یک پین یا سیم های نازک از جنس استیل ضد زنگ تشکیل شده اند که داخل پوست فرو رفته و به استخوان می رسد. این فیکساتور ها بر اساس ساختار هندسی پیکره و قالب انواع مختلفی دارند که شامل فیکساتور های خطی، دایره ای و هیبریدی می -باشد. ساده ترین و پرکاربرد ترین نوع فیکساتور های اسکلتی خارجی، فیکساتور های خطی هستند. استفاده از این روش ها نسبت به روش های دیگر دارای مزایایی از جمله پایدارکردن شکستگی استخوان با فاصله از محل صدمه، عدم وجود گچ، حرکت راحت بیمار، دخالت مفصل به میزان کم می باشد. شل شدن زودرس پین ها، شایع ترین عارضه است که سبب درد، التهاب و ترشح از مجرای پین می شود. این فیکساتورها یک مدل درمانی چندوجهی و موثر است، اما نیاز به مراقبت دقیق در طول دوره درمان دارد. قبل از تصمیم گیری برای استفاده از فیکساتورهای خارجی، باید امکان رعایت دستورالعمل های مراقبت پس از عمل توسط صاحبان بیمار و حیوانات خانگی در نظر گرفته شود. در این مقاله به بررسی انواع فیکساتور های اسکلتی خارجی و مدیریت آنها بعد از جراحی و عوارض آن پرداخته می شود.
1. Cinthuja P, Wijesinghe PCI, Silva P. Use of external fixators in developing countries: a short socioeconomic analysis. Cost Effectiveness and Resource Allocation. 2022;20(1):1-9.
2. Mathieu L, Ouattara N, Poichotte A, Saint-Macari E, Barbier O, Rongiéras F, et al. Temporary and definitive external fixation of war injuries: use of a French dedicated fixator. International orthopaedics. 2014;38:1569-76.
3. Thomas SR, Giele H, Simpson AH. Advantages and disadvantages of pinless external fixation. Injury. 2000;31(10):805-9.
4. Bakici M, Karsl B, Cebeci MT. External skeletal fixation. International Journal of Veterinary and Animal Research. 2019;2(3):69-73.
5. Fossum TW, Cho J, Dewey CW, Hayashi K, Huntingford JL, MacPhail CM, et al. Small animal surgery. Philadelphia, PA : Elsevier, Inc. 2019.
6. Sylvestre AM. Fracture Management for the Small Animal Practitioner. John Wiley & Sons, Inc. 2019.
7. Mathew DD, Ranganath L, Nagaraja B. Comparison of Type Ia single and double connecting bar external skeletal fixation for femoral fracture repair in dogs. Indian Journal of Veterinary Surgery. 2010;31(2):133-4.
8. Pardeshi G, Ranganath L. Comparison of type Ia and type Ib external skeletal fixation for tibial fracture repair in dogs. Indian Journal of Veterinary Surgery. 2008;29(2):93-5.
9. Corr SA. Practical guide to linear external skeletal fixation in small animals. In Practice. 2005;27: 76-85.
10. Egger EL. External Skeletal Fixation. In: Bojrab MJ (Ed), Current Techniques in Small Animal Surgery. Williams & Wilkins, Maryland. 1998.
11. Fernando P, Abeygunawardane A, Wijesinghe P, Dharmaratne P, Silva P. An engineering review of external fixators. Medical Engineering and Physics. 2021;98:91-103.
12. Kirkby KA, Lewis DD, Lafuente MP, Radasch RM, Fitzpatrick N, Farese JP, et al. Management of humeral and femoral fractures in dogs and cats with linear-circular hybrid external skeletal fixators. Journal of the American Animal Hospital Association. 2008;44(4):180-97.
13. Hudson CC, Lewis DD, Cross AR, Dunbar NJ, Horodyski M, Banks SA, et al. A Biomechanical Comparison of Three Hybrid Linear-Circular External Fixator Constructs. Veterinary Surgery. 2012;41(8):954-65.
14. Jiménez-Heras M, Rovesti GL, Nocco G, Barilli M. Evaluation of sixty-eight cases of fracture stabilisation by external hybrid fixation and a proposal for hybrid construct classification. BMC Veterinary Research. 2014;10(1):1-10.
15. Beever LJ, Giles K, Meeson RL. Postoperative Complications Associated with External Skeletal Fixators in Dogs. Veterinary and Comparative Orthopaedics and Traumatology. 2018;31(2):137-43.
