الگوهای اخلاق‌بنیاد صدرایی درباب تعامل انسان با محیطزیست
الموضوعات : Studies on Mulla Sadra and the Transcendent Philosophy
هما یوسفی کوپایی
1
,
جنان ایزدی
2
1 - دانش‌آموخته کارشناسی ارشد فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2 - استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
تحقیق حاضر درصدد استخراج و تحلیل اصول اخلاقی مواجهه با محیطزیست بر مبنای اندیشۀ ملاصدراست. برای تحقق این هدف، مقدماتی درباب انسان، اخلاق و جایگاه اخلاق زیست‌محیطی در فلسفۀ ملاصدرا بیان شده است. پس از آن، با استناد به آموزه‌هایی مثل خلافت انسان، و انواع و مراتب این خلافت، حکمت متعالیه، اصول اخلاقی مواجهه با محیطزیست از نگاه ملاصدرا تبیین گردیده است. انسان، خلیفۀ خدا بر روی زمین و تنها موجود عالم‌ساز پس از خداوند است و برای عالم‌سازی از دو ابزار علم و قدرت بهره میبرد. از نظر صدرالمتألهین، خلافت انسان، انواع و مراتبی دارد. علم و قدرت نیز بتناسب دو نوع خلافت ظاهری و باطنی، به دو نوع ظاهری و باطنی تقسیم میشوند. ازجمله اقتضائات خلافت انسان و نیز نحوۀ وجود وی، عمران دو نشئۀ دنیا و آخرت است. همراهی عمران زمین با بحران حداقلی، تنها در پرتو اصول حکمی میسر میگردد. انسان برای تحقق، حفظ و تشدید مقام خلافت اللهی و هویت انسانی خویش، باید بهره‌برداری از محیطزیست را در پرتوی از پروا و مراقبه انجام دهد و به رعایت عدالت و تکریم طبیعت پایبند باشد. همچنین، بر اساس رویکرد وجودی صدرالمتألهین، اصل یگانگی و اتحاد با طبیعت، در این حوزه جایگاهی خاص پیدا میکند.
