شناسایی و سطح بندی عوامل موثر بر فرایند آموزش مبتنی بر رویکرد کارآفرینانه در صنعت خودرو سازی ایران
الموضوعات :ارژنگ عزتی نیا 1 , سید رسول حسینی 2 , معصومه اولادیان 3
1 - دانشجوی دکتری رشته مدیریت آموزشی، دانشکده علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند، تهران ، ایران
2 - دانشیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده مدیریت آموزشی، دانشگاه فرهنگیان دانشگاه تهران، تهران ، ایران
3 - استادیار، علوم تربیتی، دانشکده مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاداسلامی واحد دماوند، تهران، ایران.
الکلمات المفتاحية: آموزش, کارآفرینی, آموزش کارآفرینانه, خودروسازی, تحليل دیمتل, مدل‌سازی ساختاری- تفسيری. ,
ملخص المقالة :
این پژوهش با هدف شناسایی و سطح‌بندی عوامل موثر بر فرایند آموزش مبتنی بر رویکرد کارآفرینانه در صنعت خودرو سازی ایران انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از منظر گردآوری اطلاعات، آمیخته-اکتشافی است. این پژوهش دارای یک بخش کیفی برای شناسایی و سطح‌بندی عوامل موثر در فرایند آموزش مبتنی بر رویکرد کارآفرینانه و یک بخش کمی برای تعیین تاثیرات متغیرها و سطح‌بندی آنها است. روش نمونه‌گیری در هر دو بخش کمی و کیفی، به‌صورت هدفمند و با استفاده از روش گلوله برفی انجام شده است. در بخش کیفی، ابتدا از مصاحبه نيمه‌ساختاريافته با 20 نفر از خبرگان دانشگاهی و سازمانی شامل خبرگان صنعتی مانند متولیان آموزش (سرپرستان و روسای آموزش) برای شناسایی عوامل اثرگذار استفاده شده است. در بخش تحليل کمی نیز برای تعیین میزان تاثیرگذاری متغیرها از روش دیمتل و در مرحله بعد، جهت تعیین سطوح عوامل از مدل‌سازی ساختاری- تفسيری استفاده شده است. به این منظور پرسش‌نامه دیمتل در اختيار 10 نفر از خبرگان قرار گرفت و با استفاده از مدل‌سازی دیمتل، ميزان تاثير عوامل محاسبه شد. نتایج تحقیق، 15 عامل مهم را در فرایند آموزش مبتنی بر رویکرد کارآفرینانه نشان داد، و مجموع اين عوامل در نه سطح طبقه‌بندی شدند.
[1] Shukla S, Tanuku K, Bharti P, Dwivedi A. Global entrepreneurship monitor 2014: India report.
[2] Fayolle A, Verzat C, Wapshott R. In quest of legitimacy: The theoretical and methodological foundations of entrepreneurship education research. International Small Business Journal. 2016 Nov;34(7):895-904.
[3] Jones C, Penaluna K, Penaluna A. The promise of andragogy, heutagogy and academagogy to enterprise and entrepreneurship education pedagogy. Education+ Training. 2019 Oct 25.
[4] Gamede BT, Uleanya C. Impact of entrepreneurship education on business organisations. Journal of Entrepreneurship Education. 2019 Jul 1;22(2):1-1.
{5} شریفی فر, فریده, محمدیان, فریبا. عوامل درون سازمانی اثرگذار بر کارآفرینی سازمانهای ورزشی: یک فراتحلیل. پژوهش های معاصر در مدیریت ورزشی, 1396; 7(14): 53-64. doi: 10.22084/smms.2018.14757.2105
[5] Liguori E, Corbin R, Lackeus M, Solomon SJ. Under-researched domains in entrepreneurship and enterprise education: primary school, community colleges and vocational education and training programs. Journal of Small Business and Enterprise Development. 2019 Apr 9.
[6] Mohd Zahari AS, Mahmood R, Yaacob NM, Ibrahim N, Nik Jaafar NF. The impact of entrepreneur education on business performance.2020
[7] Hasan SM, Khan EA, Nabi MN. Entrepreneurial education at university level and entrepreneurship development. Education+ Training. 2017 Aug 14.
[8] Kariv D, Matlay H, Fayolle A. Introduction: Entrepreneurial trends meet entrepreneurial education. InThe role and impact of entrepreneurship education 2019 May 31 (pp. 1-11). Edward Elgar Publishing.
[9] Mehrabad M, Mohtadi MM. Impact of Entrepreneurship Education on Entrepreneurial Behavior Development (Case Study: Entrepreneurship Education of Ministry of Labor and Social Affairs). Entrepreneurial Development. 2013:73-57.
[10] Solomon G. An examination of entrepreneurship education in the United States. Journal of small business and enterprise development. 2007 May 22.
[11] Caggiano V, Akanazu H, Furfari A, Hageman A. Entrepreneurship education: A global evaluation of entrepreneurial attitudes and values (a transcultural study). Journal of Educational, Cultural and Psychological Studies (ECPS Journal). 2016 Dec 16;1(14):57-81.
[12] Leon JA, Gorgievski M, Lukes M. Teaching psychology of entrepreneurship. Retrieved December. 2008;1:2012.
