طراحی چارچوب مدل آموزشی ارشادگری برخط مبتنی بر تسهیم دانش برای آموزش مشاغل کلیدی حمل و نقل ریلی کشور
الموضوعات :عبداله افشار 1 , قاسم سلیمی 2 , رحمت اله مرزوقی 3 , مهدی محمدی 4 , مریم شفیعی سروستانی 5
1 - دانشجوی دکتری دانشگاه شیراز
2 - دانشیار دانشگاه شیراز
3 - استاد دانشگاه شیراز
4 - دانشیار دانشگاه شیراز
5 - استادیار دانشگاه شیراز
الکلمات المفتاحية: ارشادگری برخط, تسهیم دانش, حمل و نقل ریلی.,
ملخص المقالة :
در دهه‌های اخیر راهبردهای گوناگونی برای توسعه¬ سرمایه انسانی توسط سازمان¬های پیش رو در پیش گرفته شده است. یکی از بهترین ابزارها از نقطه نظر متخصصان حوزه منابع انسانی برای این منظور، برنامه¬های ارشادگری است. افزون بر این، تحولات فناورانه در محیط‌های سازمانی، اهمیّت توجه به ارشادگری برخط را دو چندان نموده است. هدف پژوهش حاضر ارائه چارچوب مدل آموزشی ارشادگری برخط، مبتنی بر تسهیم یا به اشتراک¬گذاری دانش برای آموزش مشاغل کلیدی صنعت حمل و نقل ریلی کشور بود. پژوهش حاضر کیفی و مبتنی بر پارادایم تفسیرگرایی است که با استفاده از روش فراترکیب و مطالعه موردی کیفی، چارچوب مدل آموزشی طراحی گردید. با کاوش مطالعات مرتبط جهانی در ابتدا با استفاده از روش فراترکیب تعداد 26 مقاله منتخب بعد از مراحل ارزیابی کیفیت که با معیارهای مورد پذیرش منطبق بود، مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله بعد در مطالعه موردی با استفاده از روش نمونه¬گیری هدفمند با 30 نفر از افراد خبره در حوزه صنعت ریلی کشور مصاحبه انجام شد. سپس مضامین حاصل از روش فراترکیب و مضمون‌های مصاحبه¬ها مورد تحلیل و جمع¬بندی قرار گرفت. نتایج پژوهش فراترکیب و مطالعه موردی نشان داد که مولفه¬های فرهنگ سازمانی، منابع مالی و بودجه، ارزیابی و کنترل، حمایت و پشتیبانی، ارتباطات، منابع انسانی، برنامه‌ریزی، ساختار سازمانی، شرایط محیطی، فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی از ابعاد اصلی مدل آموزشی ارشادگری برخط هستند. همچنین هر یک از این مولفه¬ها در برگیرنده زیر مولفه¬هایی بوده که ارشادگری برخط را تحت تاثیر قرار می¬دهند.بنابراین می توان نتیجه گیری نمود که توجه به مولفه های شناسایی شده به همراه زیر مولفه های آن نقش مهمی در پیاده سازی ارشادگری برخط با توجه به تسهیم دانش برای آموزش کارکنانی که در مشاغل کلیدی در صنعت حمل و نقل ریلی کشور فعالیت دارند ایفا می نمایند.
1) Lyu, J. C., Afolabi, A., White, J. S., & Ling, P. M. (2022). Perceptions and Aspirations Toward Peer Mentoring in Social Media–Based Electronic Cigarette Cessation Interventions for Adolescents and Young Adults: Focus Group Study. JMIR Formative Research, 6(12), e42538.
2) Church-Duplessis, Veronique(2020). E-mentoring: Key Topic Overview, Canadian Mentoring Partnership, May 2020 Version 1.0.
3) de Janasz, Suzanne C., and Veronica M. Godshalk. (2013), "The role of e-mentoring in protégés’ learning and satisfaction." Group & Organization Management 38.6: 743-774.
4) Kaufman, M. R., Levine, D., Casella, A., & DuBois, D. L. (2021). E-Mentoring to address youth health: a systematic review. Adolescent Research Review, 1-16.
5) Alzoubi, M. O. (2021). Exploring the relationships among tacit knowledge sharing, communities of practice and employees’ abilities: The case of KADDB in Jordan. International Journal of Organizational Analysis.
6) Alves, R. B., & Pinheiro, P. (2022). Factors Influencing Tacit Knowledge Sharing in Research Groups in Higher Education Institutions. Administrative Sciences, 12(3), 89.
7) Haran, Vidya V., and Anand Jeyaraj (2019), "Organizational e-mentoring and learning: An exploratory study." Information Resources Management Journal (IRMJ) 32.1: 58-72.
8) Tanis, H., & Barker, I. (2017). E-mentoring at a distance: An approach to support professional development in workplaces. Turkish Online Journal of Distance Education, 18(3), 135-155.
9) Short, T., Cameron, R., Morrison, A., Piip, J., & Ebrahimi, M. (2014). Mentoring and coaching: a literature review for the rail industry.
10) De Janasz, S. & Godshalk, V.M. (2013). The Role of E-Mentoring in Protégés Learning & Satisfaction. Group and Organization Management, 38(6), 743-774.
11) Single, P. B., & Single, R. M. (2005). E-mentoring for social equity: Review of research to inform program development. Mentoring & Tutoring, 13, 301–320.
12) Rowland, K.N. (2012). E-mentoring: An Innovative Twist to Traditional Mentoring. Journal of Technology Management and Innovation, 7(1), 1-8.
13) Headlam-Wells, J., Gosland, J. & Craig, J. (2005). There's Magic in the Web: E-Mentoring for Women's Career Development. Career Development International, 10(6/7), 444-459.
14) Bullock, T. & Ferrier-Kerr, J. (2014). The Potential of E-Coaching and E-Mentoring. New Zealand Journal of Teachers’ Work, 11(1), 77-92.
15) DiRenzo, M. S., Linnehan, F., Shao, P., & Rosenberg, W. L. (2010). A moderated mediation model of e-mentor¬ing. Journal of Vocational Behavior, 76, 292–305.
16) Cox, E. (2005). For Better, For Worse: The Matching Process in Formal Mentoring Schemes. Mentoring and Tutoring, 13(3), 403-414.
17) Zhang, D., Zhao, L., Zhou, L. & Nunamaker, J.F. (2004). Can E-Learning Replace Classroom Learning? Communications of the ACM, 47(5), 75-79.
18) De Janasz, S. & Godshalk, V.M. (2013). The Role of E-Mentoring in Protégés Learning & Satisfaction. Group and Organization Management, 38(6), 743-774.
19) Rockwell, B. V., Leck, J. D., & Elliott, C. J. (2013). Can E-Mentoring Take the "Gender" out of Mentoring? Journal of Psychosocial Research on Cyberspace, 7(2), 2-5.
20) Homitz, D.H. & Berge, Z.L. (2008). Using E-Mentoring to Sustain Distance Training and Education. The Learning Organization, 15(4), 326-335.
21) Ragins, B. R., Cotton, J. L., & Miller, J. S. (2000). Marginal mentoring: The effects of type of mentor, quality of relationship, and program design on work and career attitudes. Academy of Management Journal, 43, 1177-1194.
22) Eby, L. T., & McManus, S. E. (2004). The protégé role in negative mentoring experiences. Journal of Vocational Behavior, 65, 255-275.
23) Grima, Francois; Paille, Pascal; Mejia, Jorge H. & Prudhomme, Lionel. (2014). Exploring the benefits of mentoring activities for the mentor. Career Development International, Vol. 19, No. 4, pp 469-490.
24) Naweed, Anjum & Ambrosetti, Angelina. (2015). mentoring in the rail context: the influence of training, style, and practice. Journal of Workplace Learning, Vol. 27, Iss 1, pp. 3-18.
25) Neely, Andrea Rae, Cotton, John L. and Neely Anthony David (2017). E-mentoring: A Model and Review of the Literature, Transactions on Human-Computer Interaction, Volume 9 Issue 3 pp. 220 – 242.
26) Russell, C. A & Francis, Y (2018). Evaluation of the YMI Cornerstone Mentoring Program: Role in Supporting Engagement in School & Learning. Policy Studies Associates, Inc.
27) Okolie, U. C., Nwajiuba, C. A., Binuomote, M. O., Ehiobuche, C., Igu, N. C. N., & Ajoke, O. S. (2020). Career training with mentoring programs in higher education: facilitating career development and employability of graduates. Education+ Training.
28) Liu,Y,Ye,L,Gao,M(2021). Does formal mentoring impact safety performance? A study on Chinese high-speed rail operators. Journal of Safety Research.77(1).46-55.
29) Toh, R.Q.E., Koh, K.K., Lua, J.K. et al.(2022). The role of mentoring, supervision, coaching, teaching and instruction on professional identity formation: a systematic scoping review. BMC Med Educ 22( 531).34-68.
30) Andi,M(2023). The Influence of Talent Management Practice, Training, Job Satisfaction on Employee Performance: The Mediating Role of Employee Engagement. Journal of Hospitality and Tourism Management, 48(7), 248–255
31) Tinoco-Giraldo, H., Torrecilla Sanchez, E. M., & García-Peñalvo, F. J. (2020). E-mentoring in higher education: a structured literature review and implications for future research. Sustainability, 12(11), 4344.
32) Eisner, S. (2015). Onboarding the faculty: A model for win-win mentoring. American Journal of Business Education (AJBE), 8(1), 7-22.
33) Bagnoli, L., & Estache, A. (2019). Mentoring labor market integration of migrants: Policy insights from a survey of mentoring theory and practice. ECARES.
34) Haran, V. V., & Jeyaraj, A. (2019). Organizational e-mentoring and learning: An exploratory study. Information Resources Management Journal (IRMJ), 32(1), 58-72.
35) Salimi, G., Mohammadi, M., & Hosseini, N. (2017). Presenting a framework for effective e-mentoring relationships in medical sciences: a meta-synthesis method. Interdisciplinary Journal of Virtual Learning in Medical Sciences, 8(4).
36) Tanis, H., & Barker, I. (2017). E-mentoring at a distance: An approach to support professional development in workplaces. Turkish Online Journal of Distance Education, 18(3), 135-155.
37) Oosthuizen, N., & Perks, S. (2017). A framework of the factors necessary for effective online mentoring as an e-learning tool. In Global Business and Technology Association Nineteenth Annual International Conference: Readings Book (pp. 739-747).
38) Kizildag, S., & Adnan, M. (2017, October). Main Components of Blended Mentoring Programmes for English Language Instructors to Teach Online: a Content Analysis. In Conference proceedings. ICT for language learning (p. 337). libreriauniversitaria. it Edizioni.
39) Leppisaari I, Tenhunen M-L (2007) e-Mentoroinnin mahdollisuudet ja haasteet yritysten henkilo¨sto¨nkehitta¨misessa¨. In: Saari S, Varis T (eds) Ammatillinen kasvu—professional growth. Tampereen yliopisto, RCVE and OKKA-sa¨a¨tio¨ . Keuruu, pp 211–223.
40) Single, P. B., & Single, R. M. (2005). E‐mentoring for social equity: review of research to inform program development. Mentoring & Tutoring: Partnership in Learning, 13(2), 301-320.
41) Headlam-Wells, J., Gosland, J., & Craig, J. (2006). Beyond the organisation: The design and management of E-mentoring systems. International Journal of Information Management, 26(5), 372-385.
42) Kuperminc, G. P. (2016). National Mentoring Resource Center Model Review.
43) DiRenzo, M. S., Linnehan, F., Shao, P., & Rosenberg, W. L. (2010). A moderated mediation model of e-mentoring. Journal of Vocational Behavior, 76(2), 292-305.
44) Graves, S. M., Abbitt, J., Klett, M. D., & Wang, C. (2009). A mentoring model for interactive online learning in support of a technology innovation challenge grant. Journal of Computing in Teacher Education, 26(1), 5-16.
45) Bierema, L. L., & Hill, J. R. (2005). Virtual mentoring and HRD. Advances in Developing Human Resources, 7(4), 556-568.
