بازنمایی رفتارها و سبک‌های مقابله‌ای فرزندان قربانی خیانت زناشویی والدین: یک مطالعه کیفی
الموضوعات :فهیمه باهنر 1 , محیا صنیعی منش 2 , فاطمه کیانفر 3
1 - گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
2 - دانشجوی دکتری مشاوره، گروه مشاوره و روان شناسی،دانشگاه کردستان، سنندج،ایران
3 - گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
خیانت زناشویی آسیبی مخرب در زندگی زوجین به شمار می رود که علاوه بر زن و شوهر، زندگی فرزندان در ابعاد مختلف را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. این پژوهش با هدف شناسایی تجارب رفتارها و سبک های مقابله ای فرزندان بزرگسال آسیب دیده از خیانت زناشویی والدین انجام شد. روش پژوهش حاضر کیفی از نوع پدیدارشناسی بود. جامعه این پژوهش شامل فرزندان بزرگسال آسیب دیده از خیانت زناشویی والدین شهر تهران در سال 1400 بود. نمونه گیری به صورت هدفمند و تا مرز اشباع و نهایتاً انتخاب 10 فرزند بزرگسال ادامه یافت. ابزار پژوهش مصاحبه های عمیق بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش تحلیل مضمون کلایزی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها منجر به تولید 2 مضمون گزینشی، 12 مضمون محوری و 45 مضمون باز گردید. مضمون واکنش های رفتاری و سبک های مقابله ای ناکارآمد شامل: رفتارهای ناکارآمد بین فردی و فردی بود. مضمون اصلی دوم واکنش های رفتاری و سبک های مقابله ای کارآمد نیز دربرگیرنده رفتارهای حمایتی، بی طرفی، رفتارهای منطقی، مدیریت روابط، تحصیل و اشتغال، معنویت، معنایابی، استمداد از درمانگر، حل مساله و تمسک به سرگرمی و فعالیت بود. در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که تجربه رفتاری و مقابله ای فرزندان بزرگسال آسیب دیده از خیانت زناشویی والدین هم خوشایند و کاربردی و هم ناخوشایند و قابل تغییر است.
