بررسی اثربخشي طرح‌واره درماني بر رضايت زناشويي و سازگاري زناشويي زوجين شهر خوی
الموضوعات :
اکبر سلیمان نژاد
1
,
نوريه حاجی‌زاده
2
1 - استادیار گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2 - کارشناس ارشد روانشناسي باليني، دانشکده علوم انسانی و روانشناسی، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران
الکلمات المفتاحية: طرح‌واره درمانی, رضايت زناشويي, سازگاری زناشویی.,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر طرح‌واره درماني بر رضايت زناشويي و سازگاري زناشويي زوجين (40-25 ساله) مراجعه‌کننده به مراكز بهداشتي شهر خوي انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با دو گروه آزمایشی و گواه و مرحله پیگیری بود. جامعه آماری تمام زوجین ۴۰ -۲۵ ساله مراجعه‌کننده به مراکز بهداشت شهر خوی در سال 1397 بودند. تعداد 60 نفر از جامعه مذکور به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به‌عنوان حجم نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایشی و گواه (30 نفر در هر گروه) به‌صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش طرح‌واره درمانی ناسازگار اوليه يانگ و همکاران (2003) را به مدت ده جلسه 90 دقیقه‌ای را دریافت کردند و گروه گواه در حال انتظار قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (1989) و پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپاینر (1976) بود. داده‌ها با روش‌های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) تحلیل شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که مداخله طرح‌واره درماني بر افزایش رضايت زناشويي و سازگاري زناشويي زوجين تأثیر داشته است؛ و این تأثیر در مرحله پیگیری پایدار است. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که میزان تأثیر طرح‌واره درماني بر مؤلفه‌های رضايت زناشويي و مؤلفه‌های سازگاری زناشويي معنادار بوده است (005/0P<). بر اساس یافته‌های حاصل از این پژوهش می‌توان گفت طرح‌واره درماني مداخله مؤثری در افزایش رضايت زناشويي و سازگاري زناشويي زوجين است.
1- احمدزاده، ا.، و حياتي، م. (1395). بررسي رابطه بهزيستي معنوي و هوش معنوي با سازگاري زناشويي. مطالعات روانشناسي و علوم تربيتي، 2(4)، 17-9.
2- اميديان فر، م.، رفاهي، ژ.، قادري، ز.، و افشون، ا. (1394). اثربخشي غنی‌سازی روابط زوجين بر كاهش تعارضات زناشويي در كارمندان ادارات مختلف شهر ياسوج. ارمغان دانش، 2(6)، 548- 538.
3- اوركي، م.، جمالي، چ.، فرج الهي، م.، و كريمي، ع. (1391). اثربخشي آموزش برنامه غنی‌سازی ارتباط بر ميزان سازگاري زناشويي دانشجويان متأهل. فصلنامه شناخت اجتماعي، 1(2)، 66-52.
4- بخشوده، ا.، و بهرامی احسان، ه. (1391). نقش انتظارات زناشویی و مبادلات سالم در پیش‌بینی رضایت زناشویی زوجین. فصلنامه مطالعات اسلام و روانشناسی، 6(10)، 42-27.
5- بنی‌آدم، ل.، مکوندحسینی، ش.، و صداقت، م. (1396). اثربخشی طرح‌واره درمانی بر وسواس فکری- عملی و رضایت زناشویی زنان متأهل. فصلنامه پژوهش‌های کاربردی روان‌شناختی، 8(2)، 131-143.
6- پیروی، م.، و بهرامی، ه. (1396). بررسی رابطه طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه زوجین و سازگاری زناشویی در دانشجویان متأهل واحد علوم تحقیقات تهران. رویش روانشناسی، ۶(۱) ،۱۵۸-۱۳۱.
7- ثنائي، ب. (1380). مشاوره و روان‌درمانی ازدواج. انتشارات بعثت. تهران.
8- حسني، ج.، نادري، ي.، رمضان¬زاده، ف.، و پورعباس، ع. (1392). نقش هوش هيجاني و طرح‌واره‌های هيجاني در رضايتمندي زناشويي در زنان. خانواده پژوهي، 4(9)، 506-489.
9- خان‌آبادی، م. (1396). ازدواج و خانواده. انتشارات آوای نور. تهران.
10- رحیم‌پور، ف.، صالحي، س. ي.، حسينيان، س.، و عباسيان، م. (1392). تبيين رضايت زناشويي زوجين براساس هوش معنوي و طرح‌واره ناسازگار اوليه. تحقيقات مديريت آموزشي، 4(15)، 90-77.
11- رفاهي، ژ.، قادري، ز.، و بهمني، م. (1390). تأثیر آموزش زوج‌درمانی طرح‌واره محور بر بهبود عملكرد زوجين. روش‌ها و مدل‌های روان‌شناختی، 2 (ویژه‌نامه)، 45-29.
12- ساسان نژاد، ر. (1392). اثربخشي آموزش مهارت‌های ارتباطي زوجين بر رضايت زناشويي، رضايت جنسي و صميميت زوجين. پایان‌نامه كارشناسي ارشد دانشگاه علم و فرهنگ.
13- سجادی، س.، قادري ثانوي، ر.، فرهوديان، ع.، محققي كمال، س. ح.، رضا سلطاني، پ.، و آزادچهر، م. ج. (1394). بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر رضایت زناشویی زوج¬های جوان. فصلنامه رفاه اجتماعي، 15(56)، 149-133.
14- سليمانيان، ع. ا. (1383). بررسي تأثیر تفكرات غيرمنطقي بر نارضايتي زناشويي، پایان‌نامه كارشناسي ارشد مشاوره. دانشگاه تربیت‌معلم تهران.
15- صحت، ن.، صحت، ف.، خانجاني، س.، محبي، س.، و شاه سياه، م. (1393). تأثير رويكرد زوج‌درمانی كوتاه مدت راه‌حل محور بر سازگاري زناشويي در زنان شهر قم. مجله تحقيقات نظام سلامت، 1(10)، 179-190.
16- علیزاده اصلی، ا.، و جعفر نژاد لنگرودی، ز. (1397). اثربخشی طرح‌واره درمانی مبتنی بر برنامه غنی‌سازی ارتباطی پذیرش و ذهن‌آگاهی در صمیمیت، سازگاری و تاب‌آوری در زنان با تعارضات زناشویی شهرستان کرج. نشریه دانشگاه علوم پزشکی البرز، ۷(۳) ،۲۵۶-۲۴۸.
17- کیانی پور، ع.، محسن زاده، ف.، و زهراکار، ک. (1396). هم سنجی اثربخشی طرح‌واره درمانی و روایت درمانی هنگام به هم پیوستن هر یک از آن‌ها با برنامه غنی‌سازی زناشویی بر گرایش به پیمان‌شکنی زناشویی و رضایت زناشویی. مشاوره و روان‌درمانی خانواده، 7(2)، 27-54.
18- گلي، ر.، هدايت، س.، دهقان، ف.، و حسيني شورابه، م. (1395). اثربخشي طرح‌واره درماني گروهي بر بهزيستي روان‌شناختی و پرخاشگري دانشجويان. مجله سلامت و مراقبت، 18(3)، 275-258.
19- موسوي اصل، س. ع.، و موسوي سادات، ز. (1393). اثربخشي طرح‌واره درماني در كاهش شدت فعاليت طرح‌واره¬هاي ناسازگار اوليه جانبازان مرد مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه. ارمغان دانش، 19(1)، 99-89.
20- مؤمنی، خ.، و ضابط، م. (1393). اثربخشي آموزش برنامه سيستماتيك ارتباط زوجين بر افزايش رضايت زناشويي زنان. روش‌ها و مدل‌های روان‌شناختی، 5(18)، 48-39.
21- میرزائی فنجانی، م.، و امیدوار، ب. (1399). پیش‌بینی استرس والدگری بر اساس طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و کیفیت زندگی زناشویی در مادران دارای کودکان با نیازهای خاص شهر شیراز. پژوهش‌های میان‌رشته‌ای زنان، 1(2)، 73-62.
22- نیک آمال، م.، صالحی، م.، و برماس، ح. (1396). اثربخشی درمان طرح‌واره درمانی هیجان مدار بر رضایت زناشویی زوجین. مطالعات روان‌شناختی، 13(4)، 157-174.
23- يوسفي، ر.، عابدين، ع.، تيرگري، ع.، و فتح‌آبادی، ج. (1389). اثربخشي مداخله آموزشي مبتني بر مدل طرح‌واره‌ها در ارتقا رضايت زناشويي، مجله روانشناسي باليني، 2(3)، 38-25.
24- Bagarozzi, A. (2011). Enhancing Intimacy In marriage.Branner-Rouledye. Tylor & Forancis Group. USA.
25- Baucom, D. H., Epstein, N., Sayers, S. L., & Sher, T. G. (2015). The role of cognitions in marital relationships: Definitional, methodological, and conceptual issues. Journal of consulting and clinical psychology, 57(1), 31.
26- Beck, A. T. (2019). A 60-year evolution of cognitive theory and therapy. Perspectives on Psychological Science, 14(1), 16-20.
27- David, D., Cristea, I., & Hofmann, S. G. (2018). Why cognitive behavioral therapy is the current gold standard of psychotherapy. Frontiers in psychiatry, 4.
28- Davis, C. A. (2015). An evaluation of the impact of a couples enrichment program on relationship satisfaction, communication, conflict resolution, and forgiveness.
29- Ellis, A. (2009). Rational - Emotive Couples Therapy. Pergamon Press. New York.
30- Forgas, J. P. (1994). Sad and guilty? Affective influences on the explanation of conflict in close relationships. Journal of Personality and Social Psychology, 66(1), 56.
31- Fowers, B. J., & Olson, D. H. (1989). ENRICH Marital Inventory: A discriminant validity and cross‐validation assessment. Journal of marital and family therapy, 15(1), 65-79.
32- Gottman, J. M., & Notarius, C. I. (2002). Marital research in the 20th century and a research agenda for the 21st century. Family process, 41(2), 159-197.
33- Hassanzade, H. (2015). Efficacy of Emotion Focused Couple Therapy on Marital Adjustment. Advances in Bioresearch, 6(2),65-70.
34- Heshmati, R., Khaleghkhah, A., Jafari, E., & Marandi, M. (2016). Effectiveness of Self-Regulation Couple Therapy intervention on marital satisfaction and partner abuse (Non-physical). Mediterranean Journal of Clinical Psychology, 4(1).
35- Hünler, O. S., & Gençöz, T. (2005). The effect of religiousness on marital satisfaction: Testing the mediator role of marital problem solving between religiousness and marital satisfaction relationship. Contemporary family therapy, 27(1), 123-136.
36- Kebritchi, A., & Mohammadkhani, S. (2016). The role of marital burnout and early maladaptive schemas in marital satisfaction between young couples. International Journal of Medical Research & Health Sciences, 5(12), 239-246.
37- Lundblad, A. M., & Hansson, K. (2006). Couples therapy: effectiveness of treatment and long‐term follow‐up. Journal of family therapy, 28(2), 136-152.
38- Mahmoudi, F., Mahmoudi, A., & Nooripour, R. (2017). Relationship between early maladaptive schemas and safe communications in married students. Journal of Research and Health, 7(3), 779-787.
39- Mears, G. S. (2012). Examining the relationship between emotional schemas, emotional intelligence, and relationship satisfaction. Liberty University.
40- Shekari Ghandpazi, F., Navabi Nezhad, S., & Ahghar, G. (2014). Effectiveness of group counseling based on schema therapy approach in the attachment styles of married housewives. European Online Journal of Natural and Social Sciences, 3(2), pp-276.
41- Simons, R. M., Sistad, R. E., Simons, J. S., & Hansen, J. (2018). The role of distress tolerance in the relationship between cognitive schemas and alcohol problems among college students. Addictive behaviors, 78, 1-8.
42- Smith, A. R. (2015). Mindfulness and marital satisfaction: Direct and indirect effects (Doctoral dissertation, Colorado State University).
43- Spanier, G. B. (1976). Measuring dyadic adjustment: New scales for assessing the quality of marriage and similar dyads. Journal of Marriage and the Family, 15-28.
44- Stephens, M. (2006). Marital Adjustment as a Mediating Factor Between Symptom Distress and Therapeutic Alliance in Couples Therapy (Doctoral dissertation).
45- Wetchler, J. L., Hecker, L. L., & Hecker, L. L. (2014). An introduction to marriage and family therapy. Routledge.
46- Young, J. E. (2003). Schema therapy: A practitioner's guide. The Guilford Press. New York.
47- Zaheri, F., Dolatian, M., Shariati, M., Simbar, M., Ebadi, A., & Azghadi, S. B. H. (2016). Effective factors in marital satisfaction in perspective of Iranian women and men: A systematic review. Electronic physician, 8(12), 3369.
