تاثیر بازی های آموزشی بر یادگیری دانش آموزان ابتدایی
الموضوعات :
فاطمه جاودان خرد
1
( پیام نور یاسوج)
مهرداد همت فر
2
(دانشگاه آزاده یاسوج)
الکلمات المفتاحية: بازی آموزشی, یادگیری, خود زیست نگاری, کارورزی, سطح آگاهی و مهارت, , مربیان تربیتی,
ملخص المقالة :
هدف این پژوهش بررسی تاثیر بازی های آموزشی بر یادگیری دانش آموزان می باشد. برای دست یابی به این هدف از روش خود زیست نگاری بهره گرفته شد و خاطرات و تجربیات دوران کارورزی دانشجو سال آخر آموزش زبان انگلیسی دانشگاه فرهنگیان کرمان روایت شد. بخش خاطرات شامل سه خاطره از دوران کارورزی یک و دو می باشد. نتایج حاصل روایت ها نشان می دهد که برای طراحی و اجرای یک بازی آموزشی مناسب جهت تاثیر گذاری هر چه بهتر در یادگیری دانش آموزان باید دانش آموزان را در جریان برنامه ریزی بازی ها قرار دهیم، تدارکات، مواد و منابع اصلی برای اجرای بازی را فراهم کنیم، وقت کافی و مناسب برای بازی در نظر بگیریم، وقتی را برای شنیدن انتقادات و پیشنهادات دانش آموزان اختصاص دهیم و از انجام بازی های تکراری، پیچیده و بدون هدف آموزشی پرهیز کنیم که انجام دادن موارد فوق منجر به تاثیر گذاری بازی در امر آموزش دانش آموزان خواهد شد. معلم در انتخاب بازی باید دقت لازم را داشته باشد تا آن را با توجه به سطح آگاهی و مهارت شاگرد و منطبق با موضوع درس انتخاب کند، زیرا شاگرد زمانی اعتماد به نفس لازم را داراست که مهارت کافی را به دست آورده باشد. آگاهی از انواع بازی‌ها و ایجاد موقعیت‌های مناسب برای یادگیری از طریق بازی، در تعلیم و تربیت کودکان مفید است لذا لازم است مربیان تربیتی با فراهم کردن امکانات و ابزارهای مناسب آموزشی ـ پرورشی، برای غنی‌سازی ابعاد فکری و شکوفایی استعدادهای شاگردان گام بردارند.
• اﺣﻤﺪوﻧﺪ، محمدعلی (1381) رواﻧﺸﻨﺎسی ﺑﺎزی، اﻧﺘﺸﺎرات داﻧشگاهﭘﯿﺎمﻧﻮرﺗﻬﺮان
• اﺻﻼﻧﺨﺎﻧﻲ، ﻣﺤﻤﺪﻋﻠﻲ. ﺳﺎزﻣﺎن ﭼﺎپ و اﻧﺘﺸﺎرات وزارت ﻓﺮﻫﻨﮓ و ارﺷﺎد ﺳﻼﻣﻲ.(تاریخ انتشار به زبان اصلی،1993)
• جعفری، علیرضا. (1393). تأثیر بازی های آموزشی بر رشد اجتماعی کودکان پیش دبستانی. فصلنامه روان شناسی تربیتی، 10(33), 71-85.
• درتاج، فریبرز (1392). مقایسۀ تأثیر دو روش آموزش به شیوۀ بازی و سنتی بر انگیزه و پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش آموزان. مجله روانشناسی مدرسه. 2(4). 62-80
• دروز، آتنا (1389) ﺗﺮﺟﻤﻪ غزال. رﻣﻀﺎنی، ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎزی درﻣﺎنی ﺑﺎرﻓﺘﺎردرﻣﺎنی ﺷﻨﺎﺧتی ﺗﻬﺮان، ﻧﺸﺮ واﻧﯿﺎ
• رحمانی، زهرا (1378). بررسی کاربرد هنر و سرگرمی‌های خلاقه کودک. تهران، دانشکده هنر. دانشگاه تربیت مدرس.
• شعبانی، رضا (1392). اثربخشی بازی خلاق بر کاهش پرخاشگری. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران.
• غفاری، خلیل، داوودی، حسین، حیدری، حسن، یاسبلاغی شراهی، بهمن، محمدی، فاطمه. (1398). اثربخشی بازی آموزشی بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان کلاس اول ابتدائی در درس فارسی. مجله مطالعات روانشناسی تربیتی، 16(35), 211-242. doi: 10.22111/jeps.2019.5073
• ﻓﻴﺮوزى، اﻣﻴﺮ (1389) ﺑﺮرﺳﻰ اﺛﺮات ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎى ﺑﺪﻧﻰ وﺑﺎزي ﻫﺎى ﭘﺮورﺷﻰ ﺑﺮ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺗﺤﺼﻴﻠﻰ داﻧﺶ آﻣﻮزان دوره اﺑﺘﺪاﻳﻲ. ﻏﺮﺑﻰ ﻃﺮح ﺟﺎﻣﻊ آﻣﻮزش و ﭘﺮورش آذرﺑﺎﻳﺠﺎن.
• قلی پور، سرشین و شیرزاد، نگین و دهقان، لیلا و حسینی، کلثومه،1395، بررسی نقش بازیهای آموزشی و کلاسی بر میزان یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی، سومین همایش ملی راهکارهای توسعه و ترویج علوم تربیتی، روانشناسی، مشاوره و آموزش در ایران، تهران،https://civilica.com/doc/594829
• ﻣﺎﺳﻦ، ﭘﺎول ﻫﻨﺮي. ﺟﺮوم ﻛﻴﮕﺎن،. آﻟﺘﺎﻛﺎرول ﻫﻮﺳﺘﻮن،. وي.(1380) ﻛﺎﻧﺠﺮ، ﺟﺎن ﺟﻲ رﺷﺪ و ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻛﻮدك ﺗﺮﺟﻤﻪ: ﻣﻬﺸﻴﺪ ﻳﺎﺳﺎﻳﻲ،. ﺗﻬﺮان: ﻣﺮﻛﺰ.
• منطقی، مرتضی (1378) راهنمای والیدن در استفاده فرزندان از فناوری ارتباطی، دانشگاه تهران،
• Korthagen, F. A. J. (2004). In search of the essence of a good teacher: towards a more holistic approach in teacher education. Teaching & Teacher Education. 20 (1), 77- 98
• Webster, L., Mertova, P. (2007). Using Narrative Inquiry as a Research Method (An introduction to using critical event narrative analysis in research on learning and teaching). New Yourk: Routlege.
