تأثیر گسترش روابط اقتصادی و تجاری چین و اروپا بر روابط اتحادیه اروپا و ایالات‌متحده
الموضوعات :کامران ربانی صدر 1 , حاکم قاسمی 2 , مجید بزرگمهری 3
1 - دانش‌آموخته کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، قزوین
2 -
3 -
الکلمات المفتاحية: چین اقتصاد ایالات‌متحده تجارت اتحادیه اروپانهادگرایی نولیبرال,
ملخص المقالة :
جمهوری خلق چین و اتحادیه اروپا در خصوص مباحثی همچون جایگاه دولت در اقتصاد و حقوق بشرِ چینی اختلاف‌نظرهای ژرفی دارند، اما باید اذعان داشت که طی سالیان اخیر، دو طرف به دلیل برخورداری از اقتصادهایی پویا و مکمل که بیشترین درصد ادغام خارجی در سطح جهان را به خود اختصاص داده است، همکاری‌های راهبردیِ قابل‌توجهی را ارائه داده‌اند. شایان گفتن است، همکاری‌های دو طرف که بیش از هر عامل دیگری در زمینۀ تجارت و سرمایه‌گذاری مستقیمِ اقتصادی بوده است، به‌نوبۀ خود سبب شده تا نوع روابط ایالات‌متحده و اتحادیه اروپا تا حدود زیادی تحت تأثیر روابط اقتصادیِ پکن و اتحادیه اروپا قرار گیرد. با توجه به این تحولات، پرسشی که نگارندۀ پژوهشِ حاضر با رویکردی توصیفی - تحلیلی و با تأسی از مفروضات نظریِ «نهادگرایی لیبرال» درصدد پاسخ به چرایی آن برآمده، چنین ترتیب‌بندی شده است که «تأثیرات پیدا و پنهانِ گسترش روابط اقتصادی و تجاری چین و اتحادیه اروپا بر روابط ایالات‌متحده و اتحادیه اروپا چگونه ارزیابی می‌شود؟». فرضیه‌ای که از پرسش فوق مطرح شده ناظر بر آن است که از یک‌سو تأکید بر سیستم چندجانبه‌گرایی مبتنی بر قوانین بین‌المللی منجر به ایجاد تعهد مشترک میان مقامات چینی و اروپایی شده است و از سوی دیگر با انتخاب «پرزیدنت ترامپ» که بر راهبرد حمایت‌گرایی و خروج از توافق‌نامه‌های تجاری تأکید کرده است، روابط اروپا با واشنگتن تا حدود زیادی رو به سردی نهاده است. برآیند دگردیسی‌های رخ‌نموده آن است که تقویت روابط چین و اتحادیه اروپا موجب کم‌رنگ شدن روابط اتحادیه اروپا و ایالات‌متحده شده است.
پوراحمدی، حسین و عباسی خوشکار، امیر (1392). خاورمیانه و ایران در سپهر مقایسه کارکرد چندجانبه‌گرایی ناتو و پیمان شانگهای. فصلنامه رهیافت‌های سیاسی و بین‌المللی، 5(36)، 9-46.
جعفری، علی‌اکبر و پیرمحمدی، سعید (1394). سیاست منع اشاعه در کابینه‌های بعد از جنگ سرد آمریکا (کلینتون، بوش و اوباما)، مجلۀ سیاست دفاعی، 23(90)، 175-206.
جمشیدی، محمد و خاتمی، حسام (1399). نقش ابتکار «یک کمربند - یک راه» در نظم نوین اقتصادی چین. فصلنامه سیاست، مجلۀ دانشکده حقوق و علوم سیاسی، 50(1)، 1-20.
خالوزاده، سعید (1389). روابط چین و اتحادیه اروپایی. فصلنامه سیاست خارجی، 24(2)، 481-514.
خضری، رؤیا (1397). روابط اتحادیه اروپا با چین در دوران ترامپ. فصلنامه سیاست خارجی، 32(2)، 131-152.
دانش‌نیا، فرهاد (1391). کاربرد نظریۀ بازی‌ها و نهادگرایی نولیبرال در تحلیل رفتار بازیگران اصلی اوپک گازی. پژوهشنامه علوم سیاسی، 8(1)، 143-172.
شریعتینیا، محسن (1384). روابط اتحادیه اروپا و چین، بازی برد - برد. مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، معاونت پژوهش‌های سیاست خارجی، گروه مطالعات استراتژیک.
شیخی مفرد، محمدرضا و چیت‌سازان، محمدرضا (1390). جایگاه چین در سیاست خارجی اتحادیه اروپا پس از جنگ سرد. فصلنامه سیاست خارجی، 25(2)، 399-420.
عسگرخانی، ابومحمد (1388). رژیم‌های بین‌المللی. تهران: انتشارات ابرار معاصر.
قهرمان پور، رحمان (1388). رویکرد قدرت‌های بزرگ به موضوع هسته‌ای ایران. تهران: معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی.
لیتل، ریچارد (1388). رژیم‌های بین‌المللی (ابوالقاسم راه چمنی، ترجمه). تهران: مؤسسه ابرار معاصر.
نظری، ابوذر، احدی، پرویز و یوسفی جویباری، محمد (1399). آینده‌پژوهی روابط همگرایانه یا واگرایانه ایالات‌متحده آمریکا و اتحادیه اروپا تا سال 2030 در مسائل مهم بین‌الملل. فصلنامه راهبرد سیاسی، 4(13)، 185-205.
وکیلی، بهنام، قربانی شیخ‌نشین، ارسلان و میرترابی، سید سعید (1398). ابتکار یک کمربند یک‌راه، نهادگرایی و دیپلماسی انرژی چین. فصلنامه تحقیقات سیاسی بین‌المللی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، 11(41)، 70-89.
Action plan on the Belt and Road Initiative”, The State’s Council, the People’s Republic of China. March 30 2015, In:
EU – China Economic Relations to 2025: Building a Common Future. 13 September 2017. in: https://www.chathamhouse.org/publication/eu-china-economic-relations-2025-building-common-future.
Armstrong, D.; Farrell, T. & Lambert, H. (2007). International law and international Relations, (2nd edition), Cambridge University Press.
Azizi, H. (2014). China's Soft Power in the Central Asian Region: Approaches, Tools and Goals. Central and Caucasian Journal, 88, pp. 87- 112.
Burley, A. (1993). International Law and International Relations Theory: A China – EU International Trade in Goods Statistics. March 2018, in: https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php/China-EU.
Christopher, M. Dent. (2005). Chinas Economic Relationship with the European Union. Department of East Asian Studies, University of Leeds: UK. ( July 2005), p.27.
Commission of the European Communities (1995). a long-Term Policy for China-Europe Relations, Brussels.
Congressional Research Service, CRS Report for Congress. September 22. Dual Agenda. American Journal of International Law, 87(2), 205-239. ed. Boston: Scott Foresman.
Ekman, A.; Nicolas, F.; Semam, J.; Desamaud, G.; Kastouevajean; Serif O. B. & Clelie N. (2017). Three Years of China's New Silk Roads. Institute Francis Relations Internationals (IFRI).
Erdal, A. (2018). China’s Policies in Eastern Europe: the 16+1 Initiative. April 18, in: https://www.europeangeneration.eu/single-post/ 2018/04/18/ China’s-Policies-in-Eastern-Europe-the-161-Initiative.
EU - China Relations (2018), in: https://eeas.europa.eu/sites/eeas/files/ factsheet_ eu-china.pdf.
EU-China 2020 Strategic Agenda for Cooperation, 2018, in: https://eeas. europa. eu/ sites/eeas/files/20131123.pdf
“Fence-Sitters” in the Post-Cold War Era, IGCC. Policy Paper. 8 October. Squassoni, Sharon (2006), Disarming Libya: Weapons of Mass Destruction. In: http:// web. uvic. ca/ europe/ ipsa- rc3/ rwong.pdf. International relations, Cambridge University Press.
Kaczmarski, M. (2016). Silk Globalization, China Vision of International Order. Center for Eastern Studies, Point of View, No. 60.
Keohane, R. & Joseph N. (1989), Power and Interdependence revisited, 2nd, International Organization, Vol. 41, No. 4
Keohane, R. O. (1993). After Hegemony: Cooperation and Discord in the world Political Economy, Princeton University Press Princeston, New Jersey.
Miller, T. (2017). China's Asian Dream: Empire Building along the New Silk Road. Zed Books Ltd: London.
Milner, H. V. & Andrew M. (2009). Power, Interdependence, and Nonstate Actors in World Politics. Princeton: Princeton University Press.
Nye, J. (1988). Neorealism & Neoliberalism. World Politics, 1(2).
Reed, J. (2018). Here's the only way Trump can win the two-front trade war with China and the EU. 24 May 2018. in: https://www.cnbc.com/ 2018/05/24/ trump-trade-wars-with-china-and-eu-pose-growing-global-dangers.html
Saarela, A. (2018). A New Era in EU-China Relations: more Wideranging Strategic Cooperation?. In: http://www.europarl.europa.eu/RegData/ etudes/STUD/2018/570493/EXPO_STU(2018)570493_EN.pdf
Solingen, E. (1994). The Domestic Sources of Nuclear Postures Influencing.
Wong, R. (2005). Toward a Common European Policy on China? Economic, diplomatic and Human Rights Trends. World Political Economy. Princeton: Princeton University Press. www.fpc.state.gov/documents/ organization/78338.pdf.
Uri Dadush, Marta and Dominguez, Jimenez and Tianlang Gao (2019). the State of China European Union Economic Relations, Working Paper, Issue 09, 20 November 2019.
http://english.gov.cn/archive/publications/2015/03/30/content_281475080249035.htm
Mayer, M. (2018). Beyond Stereotypes, 31.07.2018, in: https://www.ips-journal.eu/regions/global/article/show/beyond-stereotypes-2882/?utm_source=taboola&utm_medium=referra
