چندجانبهگرایی فدراسیون روسیه در آسیا - اقیانوسیه؛ مطالعۀ موردی آ سه آن و اَپِک
الموضوعات :
عسگر صفری
1
,
سید امیر نیاکویی
2
,
معصومه راد گودرزی
3
1 - دانشجوی دکتری روابط بین‌الملل، دانشگاه گیلان
2 - دانشیار گروه علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، دانشگاه گیلان
3 - استادیار گروه علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، دانشگاه گیلان
الکلمات المفتاحية: روسیه چندجانبهگرایی سازمانهای منطقهای نظام چندقطبی,
ملخص المقالة :
با روی کار آمدن «ولادیمیر پوتین» به‌عنوان رئیس‌جمهور روسیه برای بار سوم، روسیه شروع به افزایش همکاری با سازمانهای منطقهای آسیا - اقیانوسیه، ازجمله انجمن ملل جنوب شرقی آسیا ( آ سه آن) و سازمان همکاری اقتصادی آسیا و اقیانوسیه (اَپِک) کرد. این موضوع ابتکار جدیدی نبود و در سالهای پس از فروپاشی شوروی در قالب ایدۀ «نظام چندقطبی پریماکوف» دنبال میشد؛ بااین‌حال، ویژگی جدید تغییر تمرکز روسیه از سازمانهای غربی به نهادهای چندجانبۀ شرقی بود. بر همین اساس پرسش اصلی پژوهش این است که «روسیه از همکاری با نهادهای چندجانبۀ آسیا - اقیانوسیه چه هدفی را دنبال میکند؟». یافتههای پژوهش نشان میدهد هرچند که بهرهبردن از مزایای اقتصادی این نهادها با توجه به تأثیرگذاری آنها در اقتصاد منطقهای وجهانی به‌عنوان یکی از دلایل گرایش روسیه به این نهادهای چندجانبه است، همکاری روسیه با این سازمانها را باید در قالب جهان‌بینی بزرگ‌تری قرار داد و آن هم حاکی از این است که تعامل روسیه با نهادهای چندجانبۀ آسیا - اقیانوسیه، متأثر از چشم‌اندازی دیرینه در سیاست خارجی این کشور است که میخواهد سیستم بین‌المللی را از نظم تک‌قطبی تحت سلطۀ ایالات‌متحده به نظمی چندقطبی تغییر دهد. این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی انجام شده است.
Ballegeer, A. (2019). Russia’s Pivot East, A contemporary Potemkin village? Centre d’étude des crises ET conflits internationaux, Note d’analyse, No. 63.
Bertele, M., & Mey, H.H. (1998). Unilateralism in theory and practice. Comparative Strategy, 17(2), 197-207.
Blank, S. (2017). Russia’s ‘Pivot to Asia’: The Multilateral Dimension. National Bureau of Asian Research, June, 28.
Bouchard, C., & Peterson, J. (2011). Conceptualising Multilateralism: Can we all just get along. Mercury E-paper, 1.
Fukumoto, M. (1999). Russia’s Participation in APEC and Economic Development in the Far East. APEC study center and institute of developing economies.
Fukushima, A. (1999). Japanese foreign policy: The emerging logic of multilateralism. Springer. Chicago.
Gabuev, A. (2016). Friends with Benefits? Russian–Chinese Relations after the Ukraine Crisis. Carnegie Moscow Center.
Gorenburg, D., Schwartz, P. (2019). Russia's Relations with South-East Asia. IFRI. Russie. Nei. Reports, (26), 1-51.
Kanaev. E. (2012). Russia and APEC: looking back, looking forward. ERINA report, 104.
Kapoor, N. (2020). Russia’s Relations in Southeast Asia since 2014: Continuity and Change. Observer Research Foundation. Occasional Papers. No. 267.
Keohane, R. O. (1990). Multilateralism: an agenda for research. International journal, 45(4), 731-764. Chicago
Koldunova, E. (2016). Russia and Regional Institutions in the Asia-Pacific Region. Russian Politics & Law, 54(5-6), 516-532.
Koldunova, E. (2016). Russia’s Involvement in Regional Cooperation in East Asia: Opportunities and Limitations of Constructive Engagement. Asian Survey, 56(3), 532-554.
Korolev, A., & Kalachyhin, H. (2019). The Eurasian Dimension: Does EAEU-ASEAN Format Have A Future?. Higher School of Economics Research Paper .WP BRP, No. 34.
Kuchins, A. (2012). Russia Hosting the APEC Summit in Vladivostok: Putin's "Tilt to Asia". Available at: https://www.csis.org/analysis/russia-hosting-apec-summit-vladivostok-putins-tilt-asia.
Larionova, M. (2015). Can the Partnership for Modernisation Help Promote the EU–Russia Strategic Partnership?. European Politics and Society, 16(1), 62-79. Chicago.
Lavrov, S. (2011). Russia and ASEAN can achieve a great deal together. International Affairs, No.12.
Legro, J. W. (2008). Bilateralism. In International Encyclopedia of the Social Sciences. volume 1, 2nd edition, edited by William A Darity, Macmillan Reference: USA.
Martin, F.; Scott-Keltie, J.; Epstein, M.; Steinberg, S.; Paxton, J.; Hunter, B. & Turner, B. (2016). The Statesman's Yearbook 2015: The Politics, Cultures and Economies of the World. Macmillan Publishers Ltd.
Østevik, M., & Kuhrt, N. (2018). The Russian Far East and Russian Security Policy in the Asia-Pacific Region. In Russia's Turn to the East (pp. 75-94). Palgrave Pivot: Cham.
Richardson, P. (2014). Russia's Turn to Asia: China, Japan, and the APEC 2012 Legacy'. Russian Analytical Digest, 145, 5-8.
Ruggie, J. G. (1992). Multilateralism: the anatomy of an institution. International organization, 561-598.
Sochi declaration, plan of cooperation with Russia adopted at Russia-ASEAN summit. (2016). Available at: https://tass.com/economy/877229.
Visenescu, R. S. (2018). Russian-ASEAN cooperation in the natural gas sector. Lessons from the Russian-Vietnamese relation. Energy Policy, 119, 515-517.
Weixing, H. (2013). Building Asia-Pacific Regional Institution: the Role of APEC. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 77, 65-73.
Wesley, M. (2003). The Regional Organizations of the Asia-Pacific (p. 97). New York: Palgrave Macmillan.
Зеленева, И. В. (2016). Перспективы интеграции больших пространств-АСЕАН и ЕАЭС. Вестник РГГУ. Серия: Политология. История. Международные отношения, 1 (3).
Канаев, Е. А. & Королев, А. С. (2020). ЕАЭС И АСЕАН: результаты и перспективы сотрудничества. Мировая экономика и международные отношения, 64(1), 64-72.
