قدرت‌های بزرگ و سازمان‌های بین‌المللی؛ ماهیت تحول دوران پساجنگ سرد
الموضوعات : Politics
1 - دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
هدف اصلی این مقاله بررسی چگونگی تأثیر روابط بین قدرت‌های بزرگ بر پویایی و کارایی سازمان‌های بین‌المللی، به‌ویژه در دوران پساجنگ سرد است. در این راستا پرسش اصلی مقاله این است که رابطه بین قدرت‌های بزرگ چه تأثیری بر سازمان‌های بین‌المللی در دوران پساجنگ سرد داشته است؟ برای پاسخ به این پرسش، ابتدا چارچوبی مفهومی برای درک تحول در سازمان‌های بین‌المللی ارائه شده است. سپس به تحول در رابطه بین قدرت‌های بزرگ در دوران پساجنگ سرد پرداخته شده و سرانجام پدیده گسترش کمی و کیفی سازمان‌های بین‌المللی با محوریت رابطه بین قدرت‌های بزرگ در کانون توجه قرار گرفته است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد که سازمان‌های بین‌المللی محصول کنش و واکنش سیاست بین‌الملل، حقوق بین‌الملل و اجتماع بین‌الملل بوده و باتوجه به تحولی که در ماهیت رابطه بین قدرت‌های بزرگ در دوران پساجنگ سرد رخ داده، سازمان‌های بین‌المللی در مقایسه با دوران پیشین سیاست بین‌الملل، تحولی افقی و عمودی یافته و جایگاه مهم‌تری در کنش و واکنش‌های روابط بین‌الملل به‌دست آورده‌اند.
