فرصت‌ها و محدوديت‌هاي دوران رياست جمهوری اسلامی ايران بر جنبش عدم تعهد
الموضوعات :
محمود خاني جوي‌آباد
1
( دانشگاه تهران)
مصطفی زهرانی
2
(دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه)
الکلمات المفتاحية: جنبش عدم تعهد, جمهوري اسلامي ايران, تجديد ساختار, بلوك‌هاي قدرت, گروه 20,
ملخص المقالة :
در اين مقاله ضمن احصای نقاط قوت و ضعف جنبش عدم تعهد، از ميان فرضيات موجود پيرامون نقش و كاركرد اين سازوكار، بر فرضيه "امكان بهينه نمودن کارایی و تسريع روند تجديد ساختار اين سازوكار، به‌ويژه با اغتنام فرصت دوران سه‌ساله رياست جمهوري اسلامي ايران" تمركز شده و با ارائه پيشنهادات محتوایي و كاربردي، كيفيت پيشبرد اين فرضيه نقد و ارزيابي شده است. نتایج حاصله از این تحقیق نشان می‌دهد که پس از فروپاشي شوروي، جنبش عدم تعهد به‌صورت تدريجي و روزافزون به قهقرا رفته است. اعضاي برجسته جنبش شامل هند، اندونزي (از بنيانگذاران اوليه)، آفريقاي جنوبي و حتي عربستان سعودي جذب گروه 20 شده و قدرت‌هاي بزرگ ديگري همچون چين، آرژانتين، برزيل و مكزيك نیز گرايش روزافزوني به همزيستي مسالمت‌آميز با قدرت هژمون پيدا كرده‌اند؛ در حالي‌كه جمهوري اسلامي ايران روش منحصر به‌فردي را جهت تحقق اصول و اهداف جنبش در پيش گرفته است. كيفيت اثرگذاري جمهوري اسلامي ايران در ظرفيت رئيس شانزدهمين كنفرانس جنبش و عضويت در ترويكاي آن طي پيشنهادات گوناگون در مقاله بررسي شده است.
