بینامتنی قرآنی در مقامات ناصیف یازجی
الموضوعات :
مرتضی قائمی
1
(دانشگاه بوعلی سینا همدان)
الکلمات المفتاحية: قرآن بينامتنی ناصيف يازجی تلميح,
ملخص المقالة :
يكي از رويکردهای مورد توجه در پژوهش های مربوط به ادبيات در دهه های اخير مطالعات بينامتنی است. بينامتني يادآور اين نكته است كه متون به نوعی همواره در تعامل با يکديگرند. يافتن اين روابط ما را به خوانشی نو از متون رهنمون می سازد. از جملة اين متون کتاب مجمع البحرين ناصيف يازجی نويسنده و شاعر معاصر است. این تحقیق به روش تحلیلی– توصیفی و با استقراء آیات کریمه قرآنی در مجمع البحرین انجام شده است. هدف از پژوهش، شناخت و معرفی چگونگی و اندازه تأثیر قرآن‌کریم بر لفظ و محتوای مقامات ناصیف است. ناصيف در مقامات خود رويکرد قابل توجّهی به قرآن دارد. اين امر وقتی بيشتر مورد توجه قرار می گيرد که بدانيم او يک مسيحی است. استفاده از مَثَل های رايج و مرسوم، اشاره به حوادث، داستان ها و اسامی شخصيت های قرآنی نيز که از آن به تلميح ياد می شوند، نوعی از بينامتنی مقامات ناصيف با قرآن است. با تحليل و بررسی عمليات بينامتنی در مقامات(متن حاضر) و قرآن(متن غايب) در می یابيم که اين تعامل هر چند بيشتر به صورت نفی متوازی و نفی جزيی است، اما نفی کلی نيز در آن کم نيست.
