دعا درمانی:كاربردآيات فاتحه الكتاب وسوره هاي توحيد و قدر در مبتلایان به سندرم تونل کارپ
الموضوعات :
ليلا اتفاق
1
(مرکز قلب و عروق شهید رجائی)
الکلمات المفتاحية: سندرم تونل كارپ دعا درماني الکترودیاگنوز,
ملخص المقالة :
سندرم تونل كارپ (CTS)، از شايع ترين انواع اختلالات فشارنده عصبي با هزينة بالاي يك بيليون دلار در سال است. هدف از اين مطالعه، بررسي تاثير دعا درماني در مبتلايان به اين بيماري است. مواد و روشها در اين مطالعة مداخله اي، بيماران داوطلب مبتلا به CTS ( تائيد شده با دستگاه الكترودياگنوز) و داراي معيارهاي ورود، بصورت غير احتمالي و غير متوالي، در طول پائيز 1384 وارد گرديدند. بيماران تحت دعا درماني ( هفته اي يك مرتبه تا سه هفته) قرار گرفته و از نظر علائم باليني، معاينه فيزيكي و يافته هاي الكترودياگنوز قبل و بعد از دعا درماني بررسي شدند. بررسي هاي آماري با ضريب اطمينان 95% توسط Paired – t- test وChi square انجام شد. يافته ها در اين تحقيق 12 بيمار و 23 دست مبتلا به سندرم تونل كارپ وارد شدند. 11 مورد از نوع خفيف ( 2/47% ) و 8 مورد از نوع متوسط ( 7/34%) و 4 مورد از نوع شديد (39/27% ) تحت دعا درماني قرار گرفتند. دربررسي 6 هفته پس از پايان دعا درماني، بين علائم باليني بيماري ( براساس معيار آنالوگ چشمي )، معاينه فالن، معاينه فالن معكوس و يافته هاي الكترودياگنوز قبل و بعد از دعا درماني، از لحاظ آماري تفاوت معني داري ديده شد. (05/0> Pvalue) تغييرات بيماران درتست تينل و علامت Flick، چشمگير نبود. (05/0< Pvalue) در مجموع (8/72% ) بيماران با نوع خفيف، درمان كامل گرديده و (8/34% ) از خيلي كم تا خيلي زياد تغييراتي داشته اند كه منجر به تغيير درجه ی ابتلا، نشده اند. ( 33/58%) بيماران از اين روش درماني راضي بوده اند. نتيجه گيري تاثير دعا درماني بركاهش شدت علائم باليني، تست هاي فالن و فالن معكوس و يافته هاي الكترودياگنوز چشمگير است و مطالعات بيشتري در اين زمينه با حجم نمونه ی بالاتر پيشنهاد مي گردد
