توسعه بومگردی و نقش آن در توسعه جاذبه های بومگردی شهرستان آران و بیدگل
الموضوعات :
ساجده کریمی کندزی
1
(علوم انسانی)
الکلمات المفتاحية: بومگردی#اماکن بوم­, گردی#خلاقیت#آران و بیدگل,
ملخص المقالة :
هدف از پژوهش حاضر توسعه بومگردی و نقش آن در توسعه جاذبههای بومگردی شهرستان آران و بیدگل میباشد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماري مورد پژوهش شامل متخصصان، کارشناسان، اساتید مرتبط با حوزه بومگردی در سطح شهرستان آران و بیدگل به تعداد 65 نفر میباشند. حجم نمونه بر اساس کل سرشماری و به شیوه دسترس به تعداد 65 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه طراحی شده در زمینه بومگردی با 12سؤال، خلاقیت با 13سؤال و توسعه اماکن بومگردی به تعداد 21 سؤال میباشد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل معادلات ساختاری با نرم‌افزار ایموس استفاده شد. نتایج بیانگر آن است که بومگردی بر توسعه اماکن بومگردی شهرستان آران و بیدگل با نقش واسطه خلاقیت تأثير داشته است به گونهای که بومگردی بر اماکن بومگردی با ضریب مسیر 55/0 و مقــــدار T 91/3، بومگردی بر خلاقیت با ضریب مسیر 32/0 و مقـدار T 65/2، خلاقیت بر اماکن بومگردی با ضریب مسیر 61/0 و مقــــدار T 32/2 اثرگذار بوده است. بنابراین بومگردی از طریق خلاقیت توانسته است بر بهبود وضعیت توسعه اماکن بومگردی اثرگذار باشد که میزان ضریب مسیر (61/0) خود بیانگر این امر می باشد، در حالیکه رابطه مستقیم بومگردی بر اماکن بومگردی دارای ضریب 32/0 بوده است.
آستانی، سجاد و چراغی، مهرداد. (۱۳۸۹). «توریسم و اکوتوریسم ثروت نهفته گردشگری در مناطق چهارگانه استان اصفهان». همایش منطقهای صنعت توریسم. خمینی شهر: دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر.
انگورج، مریم. (۱۳۹۴).«گردشگری و اکورتوریسم». اولین همایش ملی گردشگری، جغرافیا و محیط زیست پاک. همدان: شرکت سپیدار طبیعت الوند.
بوزرجمهری، خدیجه؛ شایان، حمید؛ اخلاقی، مرضیه و واعظ طبسی، علی. (۱۳۹۸). «نقش اقامتگاههای بومگردی بر توسعه اقتصادی اجتماعی فرهنگی زنان روستایی (مورد مطالعه: روستاهای شهرستان کاشمر)». همایش ملی زن و توسعه گردشگری روستایی. کاشمر: دانشگاه پیام نور واحد کاشمر- دانشگاه فردوسی مشهد.
توکلان، علی و داوری، آی تک. ( ۱۳۹۶). «اقامتگاههای بوم گردشگری فرصتی برای توسعه پایدار مطالعه موردی: ظرفیتهای بومگردشگری استان آذربایجان شرقی». کنفرانس بینالمللی پژوهشهای نوین در عمران، معماری، مدیریت شهری و محیط زیست. کرج: مؤسسه آموزش عالی شهریار.
حسینی نیا، غلامحسین و جعفری، علی. (۱۳۹۵). «نقش اکوتوریسم در توسعه پایدار باغستان سنتی قزوین». همایش ملی دانش و فناوری علوم کشاورزی. منابع طبیعی و محیط زیست ایران. تهران: مؤسسه برگزارکننده همایشهای توسعهمحور دانش و فناوری سام ایرانیان.
حیدری، اعظم و اکبری، علی. (۱۳۹۷).«تأثير بومگردی خانههای روستایی در توسعه اقتصادی روستاها (نمونه موردی روستای هنجن)». کنفرانس بینالمللی عمران. معماری و مدیریت توسعه شهری در ایران. تهران: دانشگاه صنعتی مراغه با همکاری دانشگاه تبریز - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان.
خاتونی، گین و کلاهی، مهدي. (۱۳۹۸). «اقتصاد اکوتوریسم». همایش ملی توسعه پایدار (با رویکرد فرصتها و چالشهای سرمایه گذاری در منطقه ترشیز). کاشمر: مرکز آموزش عالی کاشمر.
خلدی نسب، سیدکاظم و فرخیان، فیروزه. (۱۳۹۸). «نقش و اثرگزاری اکوتوریسم در توسعه پایدار روستاها در چشمانداز 1404 با تأكيد بر راهکارهای گردشگری روستایی». سومین کنفرانس ملی پژوهشهای نوین در مهندسی کشاورزی، محیط زیست و منابع طبیعی. مشهد: دانشگاه جامع علمی کاربردی - سازمان همیاری شهرداریها و مرکز توسعه خلاقیت و نوآوری علوم نوین.
رضایى زاده، مهتا و مسعودی، عباس. ( ۱۳۹۷). «نقش گردشگری در توسعه اجتماعی _ اقتصادی مناطق روستایی استان کرمان: مطالعه موردی منطقه عشق آباد، بافت». کنفرانس بینالمللی عمران، معماری و مدیریت توسعه شهری در ایران. تهران: دانشگاه صنعتی مراغه با همکاری دانشگاه تبریز - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان.
رضوانی، محمدرضا و عزیزی، ثریا. (۱۳۹۷). «تأثير اقامتگاههای بومگردی بر توسعه روستایی». دومین همایش ملی چشمانداز توسعه پایدار روستایی ایران. تهران: دانشگاه خوارزمی. انجمن علمی جغرافیا و برنامهریزی روستایی ایران.
زندمقدم، محمدرضا و حبیبی کوتنائی، سپیده. (۱۳۹۲). «تدوین توسعه اکوتوریسم با تأكيد بر توسعه پایدار (مطالعه موردی: استان مازندران)». دومین همایش ملی گردشگری و طبیعت گردی ایران زمین. همدان: شرکت هم اندیشان محیط زیست فردا.
عباسی، عالم و رضوانی، محمد. (۱۳۹۶). «بومگردی روستایی و نقش آن در توسعه پایدار گردشگری مطالعه موردی: شهرستان پاوه استان کرمانشاه». کنفرانس بینالمللی پژوهشهای نوین در عمران، معماری، مدیریت شهری و محیط زیست. کرج: موسسه آموزش عالی شهریار.
عنابستانی، علی اکبر؛ گیاهی، حسن و جوانشیری، مهدی. (1397). «بررسی و تحلیل آثار ایجاد اقامتگاههای بومگردی بر توسعة سکونتگاه‌های روستایی (نمونه: روستای رادکان شهرستان چناران)». برنامهریزی فضایی. دوره 8، شماره 2. صص 1-24.
عنابستانی، علی اکبر؛ عنابستانی، زهرا و رومیانی، احمد. ( 1394 ). گردشگری خانههای دوم روستایی تحولی در روابط شهر و روستا در ایران. چاب اول. بجنورد: نشر جهانی.
گنجائیان، حمید. (1399). «پتانسیل سنجی توسعه اکوتوریسم منطقه گَوَندره شهرستان قروه با استفاده از مدل تلفیقی AHP-SWOT». جغرافیا و روابط انسانی. 2 (4). صص 56-69.
لطفی، صدیقه؛ رمضان‌زادة لسبوئی، مهدی و ابراهیمیان، مهناز. (1394). «سنجش نگرش مردم نسبت به نقش آموزش در تمایل به کارآفرینی بومگردی (منطقة کویری و بیابانی خوروبیابانک)». مجلة برنامهریزی و توسعة گردشگری. سال 6، شمارة 21. 76-54.
موحدی، محمدهاشم و رجبی فر، بهنام. (۱۳۹۸). «اکوتوریسم روستایی عاملی در جهت پایداری زیر ساختهای روستا». چهارمین همایش بینالمللی افقهای نوین در مهندسی عمران. معماری و شهرسازی. تهران: انجمن افق نوین علم و فناوری.
میرزادة کوهشاهی، مهدی و دهقانی، امید. (1395). «بررسی نقش پتانسیل‌های بومگردی بندرعباس در جذب گردشگران». پژوهش‌نامة فرهنگی هرمزگان. دورة 11، شمارة 2. 24-6.
میرزایی، ندا. (۱۳۹۴). «اکوتوریسم و توسعه پایدار روستایی، اولین همایش ملی گردشگری پایدار با رویکرد گردشگری ورزشی». سلامت و محیط زیست. اردبیل: موسسه حامیان زیست اندیش محیط آرمانی.
Buckley, R. (2009). Ecotourism: Principles and practices, CABI, Tourism Text, 1st Ed, 368, https://books.google.com/books?id=qRzHNJgEiBEC.
James, G., Hosier, A., & Woo, G. (2012). Using Cluster-Based Economic Strategy to Minimize Tourism Leakages [Z], Research Report Submitted to Global Economic Develop-ment Practice (GEDP), San Francisco, California, Pp 1-59.
Marzo-Navarro. M, Pedraja-Iglesias. M, and Lucia Vinzón, (2016), Development and Validation of the Measurement Instruments of the Determinant Elements of Integrated Rural Tourism, Journal of Hospitality & Tourism Research, Volume 40, lssue 4, pp 476-496.
Rebecca, Ch., Rose, B., & Bor, T. (2018). Eco-Lodges, a Future for Sustainable Tourism in Kenya, Journal of Tourism, Hospitality and Sports, No 8, Pp 37-41.
Simpson. M.C, (2008), Community benefit tourism initiatives: a conceptual oxymoron?, Tourism Management, Volume 29, pp. 1–18
Wood, A. (2016). Megan Epler: Ecotourism, principles, practices & policies for sustainability/ UNEP, 1st Ed., University of Minnesota, United State of America, 61. https://books.google.com/books?id=TaAsAQAAMAAJ.
Zeppel, H. (2008). Tourism and Aboriginal Australia, Tourism Management, Vol 19, No 5, Pp 485-488.
