سبک مدیریت حکمت محور و سازه ها و مسیرهای دستیابی به آن و رابطه آن با رهبری تحول گرا (مورد مطالعه: هتل های پنج ستاره شهر تهران)
الموضوعات :
رابعه زندی پاک
1
(کارشناسی ارشد مدیریت MBA دانشگاه پیام نور)
الکلمات المفتاحية: مدیریت حکمت­, محور#رهبری تحول­, گرا#تجربه#معنویت#احساسات#دانش,
ملخص المقالة :
در ادبیات مربوط به حوزه مدیریت و سازمان یکی از موضوعاتی که اخیراً مورد توجه قرار گرفته است، مدیریت حکمت محور است که با مباحث مختلفی از جمله رهبری تحول گرا بی ارتباط نیست. پژوهش حاضر، با هدف بررسی پیشایندهای مدیریت حکمت محور و نقش آن در رهبری تحول گرا انجام شده است. پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی، از لحاظ ماهیت و روش، توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی است. برای تست فرضیات، از یک پرسش نامه 50 سوالی طبق طیف استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، مجموعه مدیران و کارکنان هتل های پنج ستاره در شهر تهران به تعداد 800 نفر است؛ حجم نمونه 260 نفر بر اساس جدول کرجسی و مورگان، به روش طبقه ای نسبی، انتخاب شدند. پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و اعتبار سازه با استفاده از نرم افزار لیزرل و از روش تحلیل عاملی تأييدي بررسی شد. به منظور تجزیه و تحلیل یافته ها از نرم افزار لیزرل و مدل تحلیل مسیر و برای تحلیل متغیر میانجی از آزمون سوبل استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که چهار متغیر تجربه، معنویت، احساسات و دانش تأثير معنادار و مثبتی بر مدیریت حکمت محور و رهبری تحول گرا دارند. مدیریت حکمت محور نیز، تأثير معنادار و مثبتی بر رهبری تحول گرا دارد و نقش میانجی گری را بین عوامل ذکرشده و رهبری تحول گرا ایفا می کند. مدیریت حکیمانه می تواند از طریق آموزش و تلاش، با ایفای نقش یک رهبر در سازمان، بر کارکنان خود نفوذ کرده و حکمت را از طریق مسیرهای تجربه، معنویت، احساسات و دانش کسب و به آن ها منتقل نمایند.
قرآن کریم.
نهجالبلاغه، ترجمه کاظم عابدینی مطلق (1381). تهران: انتشارات پیام پویا، چاپ چهارم.
مطهری، مرتضی. (1366). آشنایی با علوم اسلامی، قم: صدرا، جلد یک، ویرایش دو.
باقریان، محمد؛ عابدی جعفری، حسن؛ امیری، مجتبی؛ اسکندری، مجتبی و نادری خورشیدی، علیرضا. (1380). «تصمیمگیری حکیمانه: رویکردی به الگوسازی در مدیریت». تهران: مرکز آموزش مدیریت دولتی.
جلیلیان، حمیدرضا؛ مرادی، مرتضی و کاکایی مأوایی، حسین. (1389). «رهبری تحولگرا و خلاقیت کارکنان»، دو ماهنامهی توسعهی انسانی پلیس. سال هفتم، شماره 32. صص 72-59.
دانایی فرد، حسن؛ رجب زاده، علی و محمد سالاری، علی. (1389). «آن سوی دانش و تجربه مدیریتی: تحلیلی بر ارکان شکلدهنده حکمت مدیریتی از نگاه مدیران ناجا». فصلنامه مطالعات مدیریت انتظامی. سال پنجم، شماره 3. صص 417-396.
رنجبريان، بهرام؛ علامه، محسن؛ رشيد كابلي، مجید و غلامي كرين، محمود. (1390). «تحليل مؤلفههای حكمت در نهج البلاغه با استفاده از تحليل محتوا». مجله چشمانداز مديريت دولتي. شماره 5. صص 48-33.
شوقی، بهزاد؛ زمانی مقدم، افسانه و جعفری، پریوش. (1396). «تأثير مدیریت دانش بر خرد سازمانی با توجه به نقش میانجی هوش هیجانی». فصلنامه علمی، پژوهشی ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی. دوره هفتم، شماره یکم. صص 186-155.
شوقی، بهزاد و نژادی پیله رود، رقیه. (1395). خرد سازمانی مفهومی نو در سازمانهای هزاره سوم، اولین همایش بینالمللی افقهای نوین در علوم انسانی.
صمدی میارکلائی، حمزه و صمدی میارکلائی، حسین. (1394). «در مسیر نظریهی رهبری حکیمانهی اسلامی». فصلنامه علمی_ پژوهشی نظریههای اجتماعی متفکران مسلمان. سال پنجم، شماره یک. صص 201-163.
طباطبايي، محمدحسين. (1417). الميزان في تفسير القران. بيروت: مؤسسه الاعلمي للمطبوعات.
فرهادی، احمد. (1393). «طرحی برای تحول در سازمان زون خرد؛ در منابع انسانی». نشریه الکترونیکی صد خبر. کد خبر 205273.
مرادي، مرتضي. (1394). «ارائه مدل سازمان حكمتمحور براي ادارات دولتي»، فصلنامه مديريت دولتي. دوره هفت، شماره 1. صص 209-185.
مرادی، مرتضی و حفیظی، پری. (1394). «نقش کنترل هیجانات و تحمل ابهام در تصمیمگیری حکیمانه». فصلنامه مطالعات رفتار سازمانی. سال چهارم، شماره 4. صص 29-1.
مرادی، مرتضی؛ جلیلیان، حمیدرضا؛ کوثرنشان، محمدرضا و جواهری کامل، مهدی. (1389). «رهبری تحولگرا و خلاقیت فردی و سازمانی». اولین کنفرانس بینالمللی مدیریت و نوآوری، شیراز.
مرجانی، سید عباس. (1396). «تحلیلی بر مقوله دانش و حکمت (خرد) از منظر علوم کتابداری و اطلاعرسانی و اسلام». نشریه الکترونیکی سازمان کتابخانهها موزهها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی. دوره 9، شماره 34 و 35.
موسوی، محمد؛ سرلک، محمد علی؛ عابسی، سعید و مرادی، مرتضی. (1392). «سنجش و ارزیابی خرد سازمانی و مدیریتی در سطوح مختلف سازمانهای دولتی با نگرشی به ابعاد فلسفی». فصلنامه بهبود مدیریت. سال هفتم، شماره 3. صص 163-141.
نویدی، امیر؛ شوقی، بهزاد؛ عسگرانی، مرتضی و رنجبری، محمد. (1396). «رابطه سبکهای رهبری با خرد سازمانی کارکنان آموزش و پرورش استان مرکزی». فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار. سال یازدهم، شماره 1. صص 162-149.
Bagozzi, Richard P, Frank Belschak & Willem Verbeke (2010). The Role of Emotional Wisdo Salespersons’Relationships with Colleagues and Customers, Psychology & Marketing, 27(11): pp. 1001–1031 (November 2010).
Baltes, P. B. & Staudinger, U. M. (2000). "Wisdom: a metaheuristic (pragmatic) to orchestrate mind and virtue toward excellence". American Psychologist, 55(1): 122-136.
Baltes, P., & Kubzmann, U. (2003). "Wisdom". The Psychologist, 16 (3): pp. 131- 133.
Barman, A., & Choudhury, S. R. (2015). Economic and Organisational Wisdom for Asian Century. Postmodern Openings, (1): pp. 11-34.
Bar-On, R. (2000). "Emotional and social intelligence: Insights from the Emotional Quotient Inventory". In Bar-On, R. & Parker, J. D. (Eds.). The handbook of emotional intelligence. San Francisco: Jossey-Bass.
Bass, B.M. & Avolio, B.J. (1993). "Transformational leadership: A response to critiques". In M.M. Chermers & R. Anyman (Eds.). Leadership theory and research: Perspectives and directions. New York: Free Press.
Bernard, M., David. R. & Kimberley, B. B. (2009). " Wisdom principles as a meta-theoretical basis for evaluating leadership". The Leadership Quarterly, 20: pp. 177–190.
Bierly, P. E., Kessler, E. H. & Christensen, E. W. (2000). " Organizational learning, knowledge and wisdom". Journal of Organizational Change Management, 13(6): pp. 595-618.
Birren, E. B., & Fisher, L. M. (1990). "The elements of wisdom: overview and integration". In R. J. Sternberg (Ed.), Wisdom: Its nature, origins, and development. Cambridge: Cambridge University Press, pp. 317-332 .
Burns, J.M. (1978). Leadership. New York: Harper & Row.
Chatterjee, S., Moody, G. D., Lowry, P. B., Chakraborty, S., & Hardin, A. (2015). Strategic Relevance of Organizational Virtues Enabled by Information Technology in Organizational Innovation. Journal of Management Information Systems, Forthcoming.
Clayton, V. (1982). "Wisdom and intelligence: the nature and function of knowledge in later years". International Journal of Aging and Human Development, 15(4): pp. 315-321.
Courtney, J. F. (2001). "Decision making and knowledge management in inquiring organizations: towards a new decision making paradigm for DSS". Decision Support Systems, 31: pp. 17- 38.
Duckett, H, & Macfarlane, E.(2003)."Emotional Intelligence and Transformational Leadership in Retailing". Leadership and Organization Development Journal, Vol. 24: pp. 309-317.
Ekmekçi, A. K., Teraman, S. B. S., & Acar, P. (2014). Wisdom and Management: A Conceptual Study on Wisdom Management. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 150: pp. 1199-1204.
Goleman, D. (2006). Social Intelligence: The New Science of Human Relationships. London, Hutchinson.
Hammond, M. M., Lester, G., Clapp-Smith, R., & Palanski, M. (2017). Age Diversity and Leadership: Enacting and Developing Leadership for All Ages. In The Palgrave Handbook of Age Diversity and Work (pp. 737-759). Palgrave Macmillan UK.
Intezari, A., & Pauleen, D. J. (2014). Management Wisdom in Perspective: Are You Virtuous Enough to Succeed in Volatile Times? Journal of business ethics, 120(3): pp. 393-404.
Jacques, E., & Clement, S. D. (1991)." Executive leadership: a practical guide to managing complexity". Cambridge, MA: Cason Hall.
Jennex, M. (2018, January). Re-Examining the Jennex Olfman Knowledge Management Success Model. In Proceedings of the 50th Hawaii International Conference on System Sciences.
Jason, L. A., Reichler, A., King, C., Madsen, D., Camacho, J., & Marchese, W. (2001). "The measurement of wisdom: A preliminary effort". Journal of Community Psychology, 29(5): pp. 585-598.
Jeste, D. V., Ardelt, M., Blazer, D., Kraemer, H. C., Vaillant, G., & Meeks, T. W. (2010). Expert consensus on characteristics of wisdom: A Delphi method study. The Gerontologist, gnq022.
Kakes, J. (1995). Moral wisdom and good lives. NY and London: Ithaca.
Kessler, E. H. & Bailey. J. R. (2007). "Handbook of Organizational and Management Wisdom". Sage Publication.
Kolb, D. (1984), Experential Learning: Experience as the Source of Learning and Development, Prentice-Hall, Engelwood Cliffs, NJ.
Kramer, D. A. (1990). "Conceptualizing wisdom: affect-cognition". In R. J. Sternberg (Ed.), Wisdom: Its nature, origins, and development (pp. 279-313). Cambridge University Press. Cambridge, pp. 279-313.
Kramer, D. A. (2000). "Wisdom as a classical source of human strength: Conceptualiza on and empirical inquiry". Journal of Social and Clinical Psychology, 19(1): pp. 83-101.
Krejcie, R.V., & Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30, 607-610.
Krishnakumar, S., Hopkins, K., G. Szmerekovsky, J., & Robinson, M. D. (2016). Assessing workplace emotional intelligence: Development and validation of an ability-based measure. The Journal of psychology, 150(3): pp.371-404.
Lawson, Sheron. (2003). Examining The Relationship between Organizational Culture and Knowledg Management. Doctoral Dissertatation, Nava Southeastern University, Proquest Information and Learning Company.
Malan, L.C. and Kriger, M.P. (1998). Making sense of managerial wisdom, Journal of Management Inquiry, 7(3): 242.
Miliman. J. & Czaplewski & Andrew.J.& Ferguson Jeffery٫ (2003). Workplace Spirituality and emploee work attitues. jurnal of organizational changemanagment٫ 16(4): 426-447.
Mitroff, I. I. (2016). Wisdom: How the Leaders of Purpose-Driven Organizations Manage from Their Values. In Combatting Disruptive Change. Palgrave Macmillan US. 47-63.
Moberg, D. J. (2001). "The next phase of business ethics: Research in ethical issues in organizations". Ukraine: Elsevier Science / JAI press.
Montgomery, A. Barber, C. & McKee, P. (2002). "A phenomenological study of wisdom in later life". International Journal of Aging and Human Development, 54(2): 139-157.
Murtaza, G., Abbas, M., Raja, U., Roques, O., Khalid, A., & Mushtaq, R. (2016). Impact of Islamic work ethics on organizational citizenship behaviors and knowledge-sharing behaviors. Journal of Business Ethics, 133(2): pp. 325-333.
Nonaka, I. Takeuchi, H. (1995). "The Knowledge-Creating Company". How Japanes Companies Create the Dynamics of Innovation, Oxford: Oxford University Press.
Pascual-Leone, J. (1990). "Wisdom: toward organismic processes". In R. J. Sternberg (Ed.), Wisdom: Its nature, origins, and development . Cambridge University Press: Cambridge.
Peters, T.J. and Austin, N. (1985). "A Passion for Excellence". Random House, New York: NY.
Pinheiro, P. Raposo, M. & Hernández, R. (2012). Measuring organizational wisdom applying an innovative model of analysis. Management decision, 50(8): pp. 1465-1487.
Pourdjam, M., Ali-Siadat, S., & Rajaeepour, S. (2015). The Relationship between Organizational Wisdom and Knowledge Management, Competitive Intelligence and Business Intelligence. International Journal of Human Resource Studies, 5(2); pp. 73-86.
Reynolds, D. J. (2003). "A study of U.S. chief executive officers managerial wisdom". Presented to the Faculty of Argosy University In Partial Fulfillment of The Requirements for the Degree of Doctor of Business Administration.
ROONEY, D. MCKENNA, B. (2008). Wisdom in public administration: Looking for sociology of wise practice. Public Administration Review, 68(4): pp. 709-721.
Rowley, J. (2006). What do we need to know about wisdom?. Management Decision, 44(9): pp. 1246- 1257.
Sabharwal, A. (2018). The Transformative Role of Institutional Repositories in Academic Knowledge Management. In Managing Knowledge and Scholarly Assets in Academic Libraries (pp. 127-155). IGI Global.
Seivert, S. (1998). "Working from your core: Personal and corporate wisdom in a world of change". Boston: Butterworth-Heinemann.
Shedlock, Dorothy J. (1998). "Wisdom: Assessment, development, and correlates". Presented to the faculty of the Graduate School of Cornell University in Partial Fulfilment of the requirements for the Degree of Doctor of Philosophy.
Shannon, Webb. (2005). "Examining Emotional intelligence and leadership". A dissertation submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy, Department of Psychology College of Arts and Sciences, University of South Florida.
Small, M. W. (2004). "Wisdom and now managerial wisdom: do they have a place in management development programs?". Journal of Management Development, 23(8): pp. 761- 774.
Small, W. Michael. (2010)." Developing wisdom and moral duty in management". Journal of Management Development, 30(9): pp. 836-846.
Solansky, S. T. (2014). To fear foolishness for the sake of wisdom: A message to leaders. Journal of business ethics, 122(1): pp. 39-51.
Spohrer, J., Bassano, C., Piciocchi, P., & Siddike, M. A. K. (2017). What Makes a System Smart? Wise? In Advances in The Human Side of Service Engineering (pp. 23-34). Germany: Springer International Publishing.
Staudinger, U. M., Lopez, D. F., & Baltes, P. B. (1997)."The psychometric location of wisdom-related performance: intelligence, personality, and more". Personality and Social Psychology Bulletin, 23(11): pp. 1200-1214.
Sternberg, R. J. (1998). A balance theory of wisdom. Review of General Psychology, 2(4): pp. 347-365.
Sternberg, R. Y. (Ed.) (1990). "Wisdom: its nature, origins, and development". Cambridge England: Cambridge University Press.
Stevens, R. P. (2011). Maximizing Lead Generation: The Complete Guide for B2B Marketers. U.S: Que Publishing.
Stevens, K. J. (2000). "Wisdom as an organizational construct: Reality or rhetoric?". (Unpublished doctoral dissertation). Santa Barbara, California, The Fielding Institute .
Vaill, P. B. (2007). Interpersonal Relations in Organizations and the Emergence of Wisdom. Handbook of organizational and managerial wisdom, (pp. 327-355). Thousand Oaks, California: Sage Publication.
Zacher, H., Pearce, L. K., Rooney, D., & McKenna, B. (2014). Leaders’ Personal Wisdom and Leader–Member Exchange Quality: The Role of Individualized Consideration, Journal of Business Ethics, 121: pp.171-18.
