بررسی حوادث زیستی قاعده های زمانی کنیاسین و سانتونین سازند سورگاه،چاه ماله کوه و سرکان، جنوب باختری خرم آباد
الموضوعات :
محمد حدادی
1
(دانشگاه فردوسی مشهد)
میثم شفیعی اردستانی
2
(دانشگاه فردوسی مشهد)
محمد وحیدی نیا
3
(دانشگاه فردوسی مشهد)
محمد قرایی
4
(دانشگاه فردوسی مشهد)
الکلمات المفتاحية: حوضه رسوبی زاگرس سازند سورگاه فرامینیفرهای پلانکتونیک حوادث زیستی مرز زماني تورونين- كنياسين ,
ملخص المقالة :
در اين مطالعه سازند سورگاه در چاه ماله کوه وسرکان ، در جنوب باختری خرم آباد بر اساس مدل های حوادث زیستی مورد مطالعه دقیق قرار گرفته است. سازند سورگاه در چاه شماره یک ماله کوه و سرکان به ترتیب 82 و 46 متر ضخامت دارد و از پایین بر روی آهک های سروک و از بالا نیز سازندآهکی ایلام بر روی سازند سورگاه قرارگرفته است. لیتولوژی غالب در دو چاه مذکور از شیل ، شیل آهکی با میان لایه هایی از سنگ آهک به همراه گلاکونیت و پیریت تشکیل شده است. در این دو برش دو مرز زماني تورونين-كنياسين و كنياسين-سانتونين در داخل زون زيستي Dicarinella concavata Interval Zone شناسايي گرديد كه بر اساس Lo گونه روزن دار شناورHeterohelix moremani و FODs گونه هاي روزن دار شناور Dicarinella primitiva و Dicarinella concavata مرز زماني تورونين- كنياسين تعیین شده است . در نهايت بر اساس LODs گونه هايي از روزن داران شناور به نام هاي Dicarinella primitiva و Marginotruncana marginata مرز زماني كنياسين-سانتونين در سازند مورد مطالعه ثبت گردید.
[1] آزادبخت. س.،مجیدی فرد.م.، بابازاده. ا.،1393، سنگ چینه شناسی و زیست چینه شناسی سازند سورگاه در خاور خرم‌آباد. مجله علوم زمین، تابستان، صفحه 219 - 226.
[2] حدادی.م.،وحیدی نیا.م.، 1392، زیست چینه نگاری سازند سورگاه بر مبنای روزن داران پلانکتونیک در میدان نفتی ماله کوه (چاه شماره1) و سرکان (چاه شماره 1) در منطقه پلدختر استان لرستان. مجله دیرینه شناسی،جلد دوم،شماره یک، بهار و تابستان، صفحه 37-50.
[3] حدادی،محمد، میکرو بایواستراتیگرافی، میکروفاسیس و محیط رسوبگذاری سازند سورگاه در میادین نفتی سرکان (چاه شماره1) و ماله کوه (چاه شماره 1) در منطقه پلدختر استان لرستان. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد(1391).
[4] دانشیان.ج.، یونسی.ک.،معلمی.ع.،1391، نقش تغييرات سطح آب دريا در گسترش چينه شناسي روزن بران پلانكتونيك سازند سورگاه در تنگ چنارباشي – كبيركوه، ايلام. فصلنامه زمین شناسی ایران. شماره بیست و یکم. صفحه 57- 64.
[5] رازیانی.م.،1389، لیتواستراتیگرافی و بیواستراتیگرافی سازند¬های سورگاه وایلام در برش کوه شاه نخجیر و مقایسه آن با برش نمونه. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی ،272صفحه.
[6] غبیشاوی.ع.،1387، چینه شناسی سازندهای سروک و ایلام در تاقدیس بنگستان و میدان پارسی. پایان نامه دکتری،دانشگاه اصفهان. 221صفحه.
[7] منجزی،ن.،1385، زیست چینه¬نگاری سازندسورگاه (مقطع تیپ) در جنوب غربی ایلام بر اساس فرامینیفرهای پلانکتونیک. پایان نامه¬ی کارشناسی ارشد. دانشگاه اصفهان . 95صفحه.
References [8] BABAZADEH.S.A , FRANCIS ROBASZYNSKI and MARIE DENIS COURME, 2007, New biostratigraphic data from Cretaceous planktic foraminifera in Sahlabad province, eastern Iran. Geobios, 40 (4), 445-454.
[9] Bolli, H, M.,1966, Zonation of Cretaceous to Pliocene marine sediments based on planktonic foraminifera. Boletin Informativo Asociacion Venezolana de Geologia, Minerfa y Petroleo, 9, 3-32.
[10] FARZIPOUR-SAEIN, A., YASSAGHI, A., SHERKATI, S., KOYI, H., 2009. Basin evolution of the Lurestan region in the Zagros fold-and-thrust belt, Iran. Journal of Petroleum Geology, 32, 5–19.
[11] COBBAN, W. A., WALASZCZYK, I., OBRADOVICH, J. D., & MCKINNEY, K. C., 2006, A USGS Zonal Table for the Upper Cretaceous Middle CenomanianMaastrichtian of the Western Interior of the United States Based on Ammonites, Inoceramids, and Radiometric Ages (No. 2006-1250).
[12] COCCIONI, R., & SILVA, I. P., 2015, Revised Upper Albian–Maastrichtian planktonic foraminiferal biostratigraphy and magneto-stratigraphy of the classical Tethyan Gubbio section (Italy). Newsletters on Stratigraphy, 48(1), 47-90.
[13] GALE, A.S., HANCOCK, J.M., KENNEDY, W.J., PETRIZZO, M.R., LEES, J.A., WALASZCZYK, I., WRAY, D.S., 2008, An integrated study (geochemistry, stable oxygen and carbon isotopes, nannofossils, planktonic foraminifera, inoceramid bivalves, ammonites and crinoids) of the Waxahachie Dam Spillway section, north Texas: a possible boundary stratotype for the base of the Campanian Stage: Cretaceous Research 29, 131–167.
[14] HEYDARI, E., HASSANZADEH. J., WADE, W.J., GHAZI, AM., 2003, Permian-Triassic boundary interval in the Abadeh section of Iran with implications for mass extinction, Part 1: Sedimentology. Palaeogeogr Palaeoclimatol Palaeoecol, 193, 405–423.
[15] KAUFFMAN, E.G., KENNEDY, W.J. and WOOD, C.J., 1996, The Coniacian stage and substage boundaries. Bulletin de l’Institut Royal des Sciences naturelles de Belgique, Sciences de la Terre, (Supplement), 66, 81–94.
[16] KENNEDY, W. J., WALASZCZYK, I., & COBBAN, W. A., 20006, Pueblo, Colorado, USA, candidate Global Boundary Stratotype Section and Point for the base of the Turonian Stage of the Cretaceous, and for the base of the Middle Turonian Substage, with a revision of the Inoceramidae (Bivalvia). Acta Geologica Polonica, 50(3), 295-334.
[17] KAZEMI.A., SADEGHI.A., ADABI.M., 2012, Biostratigraphy of the Surgah formation in Kuh-e-Surgah and correlation with Tang-e-Gerab (West of Iran), Arab J Geosci. 7, 655-664.
[18] LAMOLDA, M. A., 2002, An overview of the Upper Creta-ceous of the Basque-Cantabrian region. In: amolda, M. A. (compiler), Meeting on the Coniacian-Santonian Boundary. Bilbao, September 14–16, 2002. Field guide, 35–54.
[19] LAMOLDA, M.A., PAUL, C.R.C., 2007, Carbon and oxygen stable isotopes across the Coniacian/Santonian boundary at Olazagutia, northern Spain. Cretaceous Research 28 (1), 37-45.
[20] PERYT D. LAMOLDA M. A., 2010. Neoflabellinids (benthic foraminifers) from the Upper Coniacian and ower Santonian at Olazagutia, Navarra province, Spain; taxonomy and correlation potential: Cretaceous Research, 28, 30-36.
[21] PESSAGNO, E. A., 1967, Upper Cretaceous planktonic foraminifera from the Western Gulf Coastal Plain: Palaeontographica Americana, 5, 259–441.
[22] PETRIZZO, MARIA ROSE, 2007, Planktic foraminifera from the Paleocene-Eocene Thermal Maximum at Shatsky Rise, Pacific Ocean. PANGAEA, https://doi.org/10.1594/PANGAEA.672098.
[23] PETRIZZO M R, FALZONI F, PREMOLI SILVA I, 2011, Identification of the base of the lower-to-middle Campanian Globotruncana ventricosa Zone: Comments on reliability and global correlations. Cretaceous Research, 32, 387-405.
[24] POSTUMA, J., 1971, Manual of Planktonic Foraminifera. Elsevier Publishing Company. Amsterdam, 420p.
[25] PREMOLI SILVA, I., & SLITER, W. V., 1995, Cretaceous planktonic foraminiferal biostratigraphy & evolutionary trends from the Bottaccione section, Gubbio, Italy. Paleontographia Italica, 82-89 .
[26] PREMOLI SILVA, I. and VERGA, D. 2004, Practical Manual of Cretaceous Planktonic Foraminifera. In: Verga, D. and Rettori, R., (Eds.): International school on Planktonic Foraminifera., Universities of Perugia and Milano, Tipografia Pontefelcino, Perugia 283 p.
[27] ROBASZYNSKI, F., CARON, M., DUPUIS, C., AMÉDRO, F., & GONZÁLEZ DONOSO, J. M. (1990). A tentative integrated stratigraphy in the Turonian of central Tunisia: formations, zones and sequential stratigraphy in the Kalaat Senan area. Bulletin des Centres de Recherches Exploration-Production Elf-Aquitaine, 4(1), 213-384.
[28] ROBASZYNSKI, F., CARON, M., 1979, Atlas de foraminife`rs planctoniques du Cre´tace´ moyen (Mer Boreale et Tethys), premie`re partie. Cahiers de Micropaleontologie 1, (1–185 p.).
[29] Robaszynski, F., & Caron, M, 1995, Foraminifers planktonique du cretace: Bulletine Society Geological of France, 166, 681-698.
[30] SARI, B., 2006. Upper Cretaceous planktonic foraminiferal biosteratigraphy of the beydag lary autochthonin the korkuteli area, western, Taurides Turkey: Journal of Foraminiferal Research, 36(3), 241-261.
[31] SHAFIEE ARDESTANI, M., VAHIDINIA, M., & YOUSSEFoussef Ali 2011. M.Biostratigraphy and foraminiferal bioevent of the Abderaz Formation (Middle Turonian – Lower Campanian) in Kopeh-Dagh sedimentary basin, northeastern Iran. Egyptian jurnal of paleontology, 11, 1-16.
[32] SIGAL, J., 1977, Essaide zonation du cretace mediteeraeen an aide des foraminifers planctoniques Geologie Mediterraeenne 4, 99-108.
[33] TUR, N.a., SMIRNOV, J.P. and HUBER, B, 2001, Late albian – Coniacian planktic foraminifera and biostratigraphy of the northeastern Caucasus: Cretaceous Research, 22, 719– 734.
[34] VAN HINTE, J.E.1976: A Cretaceous time scale. Bull.Am. Assoc Petrol.Geol., 60, 498-516.
[35] WALASZCZYK, I., WOOD, C. J., LEES, J. A., PERYT, D., VOIGT, S., & WIESE, F., 2010, The Salzgitter-Salder Quarry (Lower Saxony, Germany) and Słupia Nadbrzeżna river cliff section (central Poland): a proposed candidate composite Global Boundary Stratotype Section and Point for the Coniacian Stage (Upper Cretaceous). Acta Geologica Polonica, 60(4), 445-477.
[36] WALASZCZYK, I. & WOOD, C.J., 2000, Inoceramid bivalves at the Turonian/Coniacian boundary: biostratigraphy, events and diversity trends. Acta Geologica Polonica, 50 (4), 421-430.
[37] WIESE, F. and KREGER, B., 2010, Evidence for a shallowing event in the Upper Turonian (Cretaceous) Mytiloides scupini Zone of northern Germany. Acta Geologica Polonica, 48(3), 265-284.
[38] WOOD, C.J., ERNST, G. and RASEMANN, G. 1984: The Turonian-Coniacian stage boundary in Lower Saxony (Germany) and adjacent areas: The Salzgitter-Salder Quarry as a proposed international standard section. Bulletin of Geological Society of Denmark, 33(1-2), 225-238.
[39] WOOD, C.J., WALASZCZYK, I., MORTIMORE, R.N. and WOODS, M.A., 2004, New observations on the inoceramid biostratigraphy of the higher part of the Upper Turonian and the Turonian – Coniacian boundary transition in Poland, Germany and the UK. Acta Geologica Polonica, 54, 541–549.
[40] YOUNG, J.R., WADE, B.S., & HUBER B.T. (eds) pforams@mikrotax website. 21 Apr. 2017. URL: http://www.mikrotax.org/pforams.
