توسعه پایدار محله در راستای خوشبختی اجتماعی و شادی عمومی (واکاوی اصول، ابعاد و شاخصها)
الموضوعات :
شیوا شکری
1
(دانشگاه آزاد اسلامی ، ساری)
راحله رستمی
2
(فنی و مهندسی)
فاطمه مظفری
3
(دانشگاه آزاد اسلامی، ساری)
الکلمات المفتاحية: شادی, پایداری, رفاه , توسعه جامعه,
ملخص المقالة :
توسعه پایدار یک راه حل بالقوه برای برخی چالش های مهم اجتماعی نظیر خوشبختی است ک برای انسانها یک هدف نهایی محسوب میشود و شادی معمولا به عنوان یک ویژگی فردی در نظر گرفته میشود که هر فرد منحصرا مسئول آن است. با این حال، یک ویژگی اجتماعی نیز محسوب می شود که تحت‌تاثیر عوامل بیرونی فرد قرار دارد. مقاله حاضر با مرور پارامترها و اهداف توسعه پایدار درجهت رسیدن به شادی ، مهم ترین معیارهای کمی و کیفی در پنج حوزه خوشبختی و پایداری اکولوژیکی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ارائه میدهد که از طریق انها میتوان به ارزیابی و ارتقا شادی در محلات و بینش مختصری در مورد پروژه توسعه محله رسید. این ابزار همچنین می‌تواند در محله‌های پایدار آینده برای پروژه‌های شادی به کار گرفته شود. در نهایت،پیشنهاد می‌کند که توسعه پایدار باید خوشبختی را ارتقا دهد در حالی که اقتصاد و اکو سیستم‌های محلی را بازسازی می کند، ارتباطات اجتماعی را تقویت می کند، و سنت‌های فرهنگی مطلوب را احیا یا حفظ می‌کند و همچنین یک چارچوب توسعه پایدار اجتماعی جایگزین ارائه میدهد که بر بهبود فرصت‌های شادی و رفاه جامعه تمرکز دارد.
Adams, R. E. (1992). Is happiness a home in the suburbs?: The influence of urban versus suburban neighborhoods on psychological health. Journal of Community Psychology, 20(4), 353–372.
Akers, A., Barton, J., Cossey, R., Gainsford, P., Griffin, M., & Micklewright, D. (2012). Visual color perception in green exercise: Positive effects on mood and perceived exertion. Environmental Science & Technology, 46(16), 8661–8666.
Altman, D. G. (1995). Sustaining interventions in community systems: On the relationship between researchers and communities. Health Psychology, 14(6), 526.
Alberg, P., Duic, N., Noorollahi, Y., Mikulcic, S., Kalogirou,S.(2020) Sustainable development using renewable energy technology, Volume 146, Pages 2430-2437
Arce, A. (2003). Value contestations in development interventions: Community development and sustainable livelihoods approaches. Community Development Journal, 38(3), 199–212.
Arnstein, S. R. (1969). A ladder of citizen participation. Journal of the American Institute of Planners, 35(4), 216–224.
Bali Swain, R., Ranganathan, SH.(2021) Modeling interlinkages between sustainable development goals using network analysis, Volume 138, 105136
Benveniste, G. (1989). Mastering the politics of planning: Crafting credible plans and policies that make a difference. San Francisco: Jossey-Bass Inc Pub.
Brereton, F., Clinch, J. P., & Ferreira, S. (2008). Happiness, geography and the environment. Ecological Economics, 65(2), 386–396.
Brueckner, J. K., & Largey, A. G. (2008). Social interaction and urban sprawl. Journal of Urban Economics, 64(1), 18–34.
Campbell, S. (1996). Green cities, growing cities, just cities?: Urban planning and the contradictions of sustainable development. Journal of the American Planning Association, 62(3), 296–312.
Campbell, L., & Wiesen, A. (2011). Restorative commons: Creating health and well-being through urban landscapes (vol. 39). Washington, DC: Government Printing Office.
Choi, J. (2013). An analysis of area type and the availability of alternative transportation services on subjective well-being: Are people happiest in cities? Cambridge: Massachusetts Institute of Technology.
Cloutier, S., & Pfeiffer, D. (2015). Sustainability through happiness: A framework for sustainable development. Sustainable Development, 23, 317–327.
Cloutier, S., Berejnoia, E., Russella, S., Morrisona, B., Rossb, B.(2018). Toward a holistic sustainable and happy neighborhood development assessment tool: A critical review of relevant literature. Ecological Indicators, 89,139–149
Cloutier, S., Jambeck, J., & Scott, N. (2014a). The Sustainable Neighborhoods for Happiness Index (SNHI): A metric for assessing a community’s sustainability and potential influence on happiness. Ecological Indicators, 40, 147–152.
Cloutier, S., Larson, L., & Jambeck, J. (2014b). Are sustainable cities “happy” cities? Associations between sustainable development and human well-being in urban areas of the United States. Environment, Development and Sustainability, 16(3), 633–647.
Coleman, J. S. (1988). Social capital in the creation of human capital. American Journal of Sociology, 94, S95–S120.
Creighton, J. L. (2005). The public participation handbook: Making better decisions through citizen involvement. San Francisco: Wiley.
Day, D. (1997). Citizen participation in the planning process: An essentially contested concept? Journal of Planning Literature, 11(3), 421–434.
De Souza Briggs, X. (1997). Social capital and the cities: Advice to change agents. National Civic Review, 86(2), 111–117.
De Souza Briggs, X. (2007). More pluribus, less unum? The changing geography of race and opportunity. In Neighbourhood renewal & housing markets: Community engagement in the US & UK (pp. 63–87). Oxford: Blackwell.
Diener, E. (2000). Subjective well-being: The science of happiness and a proposal for a national index. American Psychologist, 55(1), 34.
Duany, A., Plater-Zyberk, E., & Speck, J. (2001). Suburban nation: The rise of sprawl and the decline of
the American dream. New York: Macmillan.
Elder, K., & Retrum, J. (2012). Framework for isolation in adults over 50: AARP foundation isolation framework project. San Diego: ResearchWorks.
Ferguson, R. F., & Dickens, W. T. (2011). Urban problems and community development. Washington, DC: Brookings Institution Press.
Ferguson, R. F., & Stoutland, S. E. (1999). Reconceiving the community development field. In Urban problems and community development (pp. 33–75). Washington, DC: Brookings Institute.
Fisher, R. (1996). Neighborhood organizing: The importance of historical context. In Revitalizing urban
neighborhoods (pp. 39–49). Lawrence: University Press of Kansas.
Freeman, L. (2001). The effects of sprawl on neighborhood social ties: An explanatory analysis. Journal
of the American Planning Association, 67(1), 69–77.
Glaeser, E. L., & Gottlieb, J. D. (2006). Urban resurgence and the consumer city. Urban Studies, 43(8),
1275–1299.
Goetz, E. G. (1995). Potential effects of federal policy devolution on local housing expenditures. Publius:
The Journal of Federalism, 25(3), 99–116.
Hjorth, P., & Bagheri, A. (2006). Navigating towards sustainable development: A system dynamics approach. Futures, 38(1), 74–92.
Holder, M. D., & Coleman, B. (2009). The contribution of social relationships to children’s happiness. Journal of Happiness Studies, 10(3), 329–349.
Hummels,H.,Argyrou,A.(2021) Planetary demands: Redefining sustainable development and sustainable entrepreneurship, Volume 278, 123804
Iriarte.,L, Musikanski.,L.(2019). Bridging the Gap between the Sustainable Development Goals and Happiness Metrics, International Journal of Community Well-Being https://doi.org/10.1007/s42413-018-0012-2
Jargowsky, P. A. (1997). Poverty and place: Ghettos, barrios, and the American city. New York: Russell Sage Foundation.
Julius, W. W. (1987). The truly disadvantaged: The inner city, the underclass, and public policy. Chicago: The University of Chicago.
Kaplan, R. (2001). The nature of the view from home psychological benefits. Environment and Behavior, 33(4), 507–542.
Keating, W. D., & Smith, J. (1996). Past federal policy for urban neighborhoods. In Revitalizing urban neighborhoods (pp. 50–61). Lawrence: University Press of Kansas
Kim, J., & Oki, T. (2011). Visioneering: An essential framework in sustainability science. Sustainability
Science, 6(2), 247–251.
Layard, P. R., & Layard, R. (2011). Happiness: Lessons from a new science. London: Penguin.
Leyden, K. M. (2003). Social capital and the built environment: The importance of walkable neighborhoods. American Journal of Public Health, 93(9), 1546–1551.
Leyden, K. M., Goldberg, A., & Michelbach, P. (2011). Understanding the pursuit of happiness in ten major cities. Urban Affairs Review, 47(6), 861–888.
Lucas, R. E., & Dyrenforth, P. S. (2006). Does the existence of social relationships matter for subjective well-being? In K. D. Vohs & E. J. Finkel (Eds.), Self relationships: Connecting intrapersonal and interpersonal processes (pp. 254–273). New York: Guilford.
Lund, H. (2003). Testing the claims of new urbanism: Local access, pedestrian travel, and neighboring
Maryanti,N. , Rohana, R. , Kristiawan,M.(2020). The Principal’s Strategy in Preparing Students Ready to Face the Industrial Revolution.4.0.
behaviors. Journal of the American Planning Association, 69(4), 414–429.
Mason, S. G. (2010). Can community design build trust? A comparative study of design factors in Boise, Idaho neighborhoods. Cities, 27(6), 456–465.
Medoff, P. (1994). Streets of hope: The fall and rise of an urban neighborhood. Boston: South End Press.
Moroke, T., and Schoeman, I. (2019). Developing a neighbourhood sustainability assessment model: An approach to sustainable urban development, Sustainable Cities and Society https://doi.org/10.1016/j.scs.2019.101433
Morris, E. A. (2011). Access and outcomes: Transportation, location, and subjective well-being.
Los Angeles: University of California.
O’connor, A. (1999). Swimming against the tide: A brief history of federal policy in poor communities. In Urban problems and community development (pp. 77–137). Washington, DC: Brookings Institution
Press.
Oliver, J. E. (1999). The effects of metropolitan economic segregation on local civic participation. American Journal of Political Science, 43, 186–212.
Pfeiffer, D., & Cloutier, S. (2016). Planning happier neighborhoods. Journal of the American Planning
Association. doi:10.1080/01944363.2016.1166347.
Phillips, R., Seifer, B., & Antczak, E. (2013). Sustainable communities: Creating a durable local economy. London: Routledge.
Putnam, R. D. (1995). Bowling alone: America’s declining social capital. Journal of Democracy, 6(1), 65–78.
Quercia, D., Séaghdha, D. Ó., & Crowcroft, J. (2012). Talk of the city: Our tweets, our community happiness. Paper presented at the ICWSM.
Rohe, W. M., & Lindblad, M. (2013). Reexamining the social benefits of homeownership after the housing crisis. Paper presented at the Paper originally presented at Homeownership Built to Last: Lessons from the Housing Crisis on Sustaining Homeownership for Low-Income and Minority Families–A National Symposium held on April.
Sampson, R. J., Raudenbush, S. W., & Earls, F. (1997). Neighborhoods and violent crime: A multilevel study of collective efficacy. Science, 277(5328), 918–924.
Sampson, R. J., Ferguson, R., & Dickens, W. (1999). Urban problems and community development.
Washington, DC: Brookings Institution Press.
Seidman, K. F. (2013). Coming home to New Orleans: Neighborhood rebuilding after Katrina. New York: Oxford University Press. Sheppard, S. R., Shaw, A., Flanders, D., Burch, S., Wiek,
A., Carmichael, J., … & Cohen, S. (2011). Future visioning of local climate change: A framework for
community engagement and planning with scenarios and visualisation. Futures, 43(4), 400–412.
Talen, E. (1999). Sense of community and neighbourhood form: An assessment of the social doctrine of new urbanism. Urban Studies, 36(8), 1361–1379.
Thin, N. (2012). Social happiness: Theory into policy and practice. Bristol: Policy Press.
Vasquez, L. (2009). Cultural competency: A critical skill set for the 21st century planner. Retrieved from http:// www.planetizen.com/node/42164
Wells, N. M., & Laquatra, J. (2009). Why green housing and green neighborhoods are important to the health and well-being of older adults. Generations, 33(4) 50–57.
Wiek, A., & Iwaniec, D. (2014). Quality criteria for visions and visioning in sustainability science.
Sustainability Science, 9(4), 497–512.
Williamson, T. (2002). Sprawl, politics, and participation: A preliminary analysis. National Civic Review, 91(3), 235–244.
Wilson, W. J. (2012). The truly disadvantaged: The inner city, the underclass, and public policy. Chicago: University of Chicago Press.
Wong, C. (2001). The relationship between quality of life and local economic development: An empirical study of local authority areas in England. Cities, 18(1), 25–32
STHF: Sustainability Through Happiness Framework
پایداری از طریق چارچوب شادی.
171 |
نوع مقاله: پژوهشی
صفحات 192- 171
توسعه پایدار محله در راستای خوشبختی اجتماعی و شادی عمومی (واکاوی اصول، ابعاد و شاخصها)
شیوا شکری 1
راحله رستمی 2
فاطمه مظفری 3
چکیده
توسعه پایدار یک راه حل بالقوه برای برخی چالش های مهم اجتماعی نظیر خوشبختی است ک برای انسانها یک هدف نهایی محسوب میشود و شادی معمولا به عنوان یک ویژگی فردی در نظر گرفته میشود که هر فرد منحصرا مسئول آن است. با این حال، یک ویژگی اجتماعی نیز محسوب می شود که تحت‌تاثیر عوامل بیرونی فرد قرار دارد. مقاله حاضر با مرور پارامترها و اهداف توسعه پایدار درجهت رسیدن به شادی ، مهم ترین معیارهای کمی و کیفی در پنج حوزه خوشبختی و پایداری اکولوژیکی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ارائه میدهد که از طریق انها میتوان به ارزیابی و ارتقا شادی در محلات و بینش مختصری در مورد پروژه توسعه محله رسید. این ابزار همچنین می‌تواند در محله‌های پایدار آینده برای پروژه‌های شادی به کار گرفته شود. در نهایت،پیشنهاد می‌کند که توسعه پایدار باید خوشبختی را ارتقا دهد در حالی که اقتصاد و اکو سیستم‌های محلی را بازسازی می کند، ارتباطات اجتماعی را تقویت می کند، و سنت‌های فرهنگی مطلوب را احیا یا حفظ می‌کند و همچنین یک چارچوب توسعه پایدار اجتماعی جایگزین ارائه میدهد که بر بهبود فرصت‌های شادی و رفاه جامعه تمرکز دارد.
واژگان کلیدی
شادی، پایداری، رفاه ،توسعه جامعه.
[1] . دانشجوی دکتری معماری، گروه معماری، واحد ساری ،دانشگاه آزاد اسلامی ، ساری، ایران.
[2] . استادیار، گروه معماری ، واحد ساری ،دانشگاه آزاد اسلامی، ساری،ایران. (نویسنده مسئول)
Email: Rahelehrostami22@yahoo.com
[3] . استادیار، گروه معماری ، واحد ساری ،دانشگاه آزاد اسلامی، ساری،ایران.
تاریخ دریافت: 10/3/1400 پذیرش نهایی: 24/5/1400
