بررسی عوامل مؤثر بر توسعه حمل و نقل(جاده ای) در استان بوشهر
الموضوعات :
عبدالرسول افراسیابی
1
(دانشگاه آزاد اسلامی)
عاطفه احمدی
2
(دانشگاه شهید چمران)
الکلمات المفتاحية: توسعه منطقه¬, ای, حمل و نقل جاده¬, ای, هزینه¬, های مستقیم, ایمنی جاده, عوامل کلان,
ملخص المقالة :
در پژوهش حاضر طبق نظریه های مربوط به بخش حمل و نقل و با استفاده از داده های پرسشنامه ای به بررسی عوامل مؤثر بر توسعه حمل و نقل جاده ای در استان بوشهر پرداخته شده است.از این رو، 28 عوامل مؤثر شناسایی شد که هرکدام در سه بخش هزینه های مستقیم کاربران، ایمنی جاده و عوامل کلان طبقه بندی شدند. سپس با استفاده از روش های آمار استنباطی به معناداری و رتبه بندی عوامل مورد بررسی و با استفاده از مدل لگاریتم خطی نحوه رابطه هرکدام از عوامل با زیر بخش خود بررسی شده است. نتایج حاصل شده گویای آن است که همه عوامل مربوط به بخش های ذکر شده دارای تأثیر معنادار هستند و از میان عوامل مؤثر بر توسعه حمل و نقل جاده ای، عوامل ایمنی جاده در اولویت اول و عوامل کلان در اولویت دوم و عوامل مربوط به هزینه های مستقیم در اولویت سوم قرار دارد. همچنین از میان زیربخش های مربوط به عوامل هزینه های مستقیم کاربران، میزان فرسودگی ناوگان در اولویت اول، از میان عوامل ایمنی جاده، حدوداً همه عوامل دارای اولویتی یکسان بوده و از میان عوامل کلان، موانع گمرکی در اولویت اول قرار دارد. نتایج حاصل از مدل لگاریتم خطی نیز نشان می دهد که عواملی چون میزان تعلق یارانه به سوخت ناوگان و مالیات پرداختی کاربران رابطه ای دوطرفه با هزینه های مستقیم کاربران داشته، نحوه اصلاح هندسی جاده ها، نظارت پلیس، نظارت برشرکت های حمل و نقل و کیفیت زیرساختی جاده ها رابطه ای دوطرفه با ایمنی جاده دارد و تحریم ها، رونق اقتصادی و موانع گمرکی از جمله عواملی هستند که رابطه ای دوطرفه با عوامل کلان داشته اند.
احمدی،عاطفه، خدیجه نصرالهی و نعمت الله اکبری.(1394). تعیین اولویت های سرمایه گذاری بخش خدمات و بازرگانی دراستان بوشهر. دو فصلنامه اقتصاد و توسعه منطقه ای - سال بیست و دوم، شماره 10.
بایزیدی،ابراهیم،بهنام، اولادی و نرگس، عباسی.(1390).تحلیل دادههای پرسش¬نامه¬ای به
کمک نرم افزار SPSS. تهران:انتشارات عابد.
بیضایی،ابراهیم. (1384). ارائه مدل های تعیین عوامل مؤثر بر ارزش افزوده بخش حمل و نقل و تولید ناخالص داخلی کشور. پژوهش¬نامه حمل و نقل، شماره دو.
خاکساری، علی.(1395). تخمین مدل تأثیر توسعه حمل و نقل ریلی بر رشد اقتصادی کشور از سال 1389-1350. پژوهش¬نامه حمل ونقل، سال سيزدهم، شماره دوم.
طبیبی،مسعود.(1386).برنامه¬ریزی راهبردی توسعه راهبردی توسعه سیستم¬های حمل¬و
نقل هوشمند جادهای کشور.پژوهشنامه حملونقل،دوره4،شماره4،306-291.
عبدی،زهرا.(1387).تعیین استراتژي¬هاي حمل و نقل جاده اي در راستاي پيوستن
ايران به WTo . پایان نامه کارشناسی ارشد، رشته مدیریت اجرایی،دانشگاه تهران.
عباسی،محمد علی.(1380).خدمات حملونقل و نقش عوامل موفقیت در شرکت¬های
حمل¬ونقل بین¬المللی جاده¬ای کالا.فصلنامه مدیرساز،شماره8:88-74
ماهنامه مناطق آزاد.(1390). سال بیست ام، شماره 222. تهران: خیابان مطهری.
مداح،بهرنگ.(1389). گامی مؤثر بر توسعه حمل و نقل.نشریه راه ابریشم.شماره 105،20.
قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران(1388-1384).تهران: سازمان مديريت و برنامه‌ريزي كشور، موزه و انتشارات.
Banister , David and Joseph Berechman.(2003).Transport Investment and Economic Development . First published 2000 in the UK and the USA by UCL Press 11 New Fetter Lane, London EC4P 4EE.
Bhatta ,Saurav Dev and Matthew P. Drennan.( 2003). The Economic Benefits of Public Investment in Transportation A Review of Recent Literatur . Research ArticleJournal of Planning Education and Research
David W , Gillen.(1996).Transportation infrastructure and economic development: A review of recent literature. Logistics and Transportation Review; Vancouver Vol. 32, Iss. 1: 39.
D´emurger, Sylvie.(2001). Infrastructure Development and Economic Growth: An Explanation for Regional Disparities in China?.Journal of Comparative Economics 29: 95–117.
