مفهوم پردازی کارآفرینی شهری با رویکرد نظریه داده بنیاد (مورد مطالعه: شهر تهران)
الموضوعات :
مینا شهامت نژاد
1
(واحدعلی آباد کتول دانشگاه آزاداسلامی، علی آبادکتول، ایران)
بابک ضیاء
2
( دانشگاه تهران، ایران )
مجید اشرفی
3
(واحدعلی آباد کتول دانشگاه آزاداسلامی، علی آبادکتول، ایران)
فریدون آزما
4
(واحدعلی آباد کتول دانشگاه آزاداسلامی، علی آبادکتول، ایران)
الکلمات المفتاحية: کارآفرینی, کارآفرینی شهری, کارآفرینی زنان, زنان سرپرست خانوار, نظریه داده بنیاد,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش، طراحی مدل توسعه کارآفرینی شهری زنان سرپرست خانوار شهر تهران است. پژوهش حاضر رویکردی کیفی دارد و از نظریه برخاسته از داده استفاده می‌کند. پس از انتخاب 14 نفر از خبرگان حوزه کارآفرینی شهری و زنان با روش نمونه‌گیری هدفمند و مصاحبه نیمه ساختاریافته، داده‌ها گردآوری و سپس در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند و در نهایت 4 شاخص اصلی به همراه 41 زیر شاخص شناسایی و نتایج تائید می‌کند مقوله اصلی فرآیند مدل از عوامل علی: نبود تبعیض، حمایت خانواده، ارزش ها و هنجارهای اجتماعی، تدوین قوانین حمایت کننده، توسعه آموزش های فنی و حرفه ای، ارائه تسهیلات و ترویج فرهنگ کارآفرینی، زیرساختها، روش ها و فرآیندها و نوآوری های اجتماعی و عوامل مداخله‌گر:حمایت بخش خصوصی و دولت، حضور رسانه، نظام تعلیم و تربیت، رفع موانع و مجوزها، انجمن های مردم نهاد، مشوق های بیرونی و حمایت از ایده ها و افکارهای نو، موازی کاری های نهادهای حمایتی، نوسانات اقتصادی، سرمایه های اجتماعی، بازاریابی خدمات و تبلیغات و عوامل زمینه‌ای: رفتار کارآفرین، اعتماد و باور به توانایی زنان، تجربه و مهارت، مشوق درونی، فرهنگ جامعه، نظارت و ارزیابی، تدوین بخش نامه های حمایتی، هماهنگی بین بانوان، شبکه و مهارتهای ارتباطی و مردمی شکل‌گرفته و از طریق راهبردهای تدوین سیاست ها و برنامه های آموزشی، برگزاری دوره های آموزشی و توانمندسازی بانوان، تشکیل واحد حمایت از بنگاه های اقتصادی، توسعه و شکوفایی فرصت ها و تدوین قوانین حمایت کننده، آموزش و توسعه کارآفرینی و ایجاد ثبات اقتصادی دولت به پیامدهای توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، اشتغال بانوان، انگیزه و اشتیاق به کارآفرینی، راه اندازی و توسعه کارآفرینی و امنیت سرمایه گذاری در بین زنان منجر می‌شود. نتایج پژوهش اطلاعات محققان را در زمینه اهداف، چالش‌ها و پیامدهای مدل توسعه کارآفرینی شهری زنان سرپرست خانوار افزایش می‌دهد.
#بابایی هزه جان، م؛ پیران نژاد، ع؛ محمدپورزرندی، ح و امیری، م(1395)، شناسایی عوامل اقتصادی موثر بر کارآفرینی شهری(مطالعه موردی:شهر تهران)، فصلنامه علمی و پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری، سال پنجم، دوره 17، شماره اول، صص 83-99.#
#بهمند،د؛حیدری،ت واحمدی یگانه،م(1394)،تحلیل اثربخشی توانمندسازی زنان سرپرست خانواربارویکردکارآفرینی مطالعه موردی:زنان سرپرست خانوارشهرزنجان،اولین همایش ملی بهبودکسب وکار،کارآفرینی توسعه دربستراقتصادمقاومتی،زنجان،دانشکده فنی وحرفه¬ای الغدیرزنجان. #
#جعفری، ا؛ طالب نژاد، ا و داوری، ع (1396)، سیاستگذاری توسعه کارآفرینی شهری، تهران، سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی.#
#چراتیان، ا و قربانی، س (1393)، تحلیل آثار سیاست¬های پولی و مالی بر کارآفرینی (با تأکید بر بخش زنان)، نشریه توسعه کارآفرینی، دوره 7، شماره 4، صص 773 - 793. #
#داوری، ع؛ رمضان پور نرگسی، ق؛ افراسیابی، ر و داوری، ا(1397)، تاثیر سیاستهای کارآفرینی و محیط کسب و کار بر توسعه کارآفرینی، فصلنامه توسعه کارآفرینی، دوره 11، شماره 2، صص 321-339.#
#ربیعی، ع و نظریان، ز (1392)، بررسی موانع کارآفرینی زنان تحصیلکرده¬ي دانشگاهی ایران، نشریه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، دوره 2، شماره 4، صص 1 - 26. #
#رستمعلی¬زاده، ولی¬اله و علی¬جمعه¬زاده، پروین (1397)، بررسی عوامل مؤثر بر موفقیت زنان کارآفرین شهر تهران، فصلنامه علمی-پژوهشی توسعه اجتماعی، دوره 12، شماره 3، صص 147 تا 172. #
#سجاسی¬قیداری، ح؛ محمودی، ح و جعفری، ف (1397)، تحلیل مهارتهای کارآفرینی زنان در مناطق روستایی (مورد مطالعه: روستاهای بخش مرکزی شهرستان فریمان)، فصلنامه پژوهش¬های روستایی، دوره 8، شماره 2، صص 242 -263. #
#شکوهی، جواد؛ رئیسی شهرویی، حفصه و یعقوبی، نورمحمد (1397)، شناسایی و اولویت¬بندی استراتژی¬های توسعه¬ی کارآفرینی اجتماعی در حوزه¬ی زنان سرپرست خانوار(مورد مطالعه: استان سیستان و بلوچستان)، فصلنامه زن و جامعه، دوره 9، شماره 35، صص245 تا 270. #
#قمبرعلی، رضوان؛ آگهی، حسین؛ علی بیگی، امیرحسین و زرافشانی، کیومرث (1393)، راهبرد اکوسیستم کارآفرینی: پارادایم جدید توسعه کارآفرینی، کارآفرینی در کشاورزی، دوره 1، شماره 3، صص 21 تا 38. #
#قوامی پور، م؛ خدامی، م، (1397)، ترجمه گزارش جهانی کارآفرینی 2018، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، معاونت توسعه کارآفرینی و اشتغال، دفتر توسعه کارآفرینی و بهره وری نیروی کار. #
#کرمانی، مهدی؛ مظلوم خراسانی، محمد؛ بهروان، حسین و نوغانی، محسن (1392)، عوامل مؤثر بر توانمندسازی زنان سرپرست خانوار (مورد مطالعه: زنان شاغل در مراکز کوثر شهرداری تهران درسال 1391)،مجله جامعه شناسی ایران، دوره 14، شماره 3، صص 116 تا 148. #
#گلرد، پروانه (1384)، عوامل مؤثر در توسعه¬ي کارآفرینی زنان ایرانی، پژوهش زنان، دوره 3، شماره 1.#
#نجفیکانی، ع؛ حسام، م؛ آشور، ح، (1394)، سنجش وضعیت توسعه کارآفرینی در مناطق روستایی (مورد: دهستان استرآباد جنوبی در شهرستان گرگان)، اقتصاد فضا و توسعه روستایی، دوره 4، شماره 1، صص 37-56. #
#یعقوبی¬فرانی، احمد؛ سلیمانی، عطیه؛ موحدی، رضا و اسکندری، فرزاد (1392)، تأثير عوامل آموزشي و نهادي بر كارآفريني زنان روستايي (مورد مطالعه: استان همدان)، نشریه توسعه کارآفرینی، دوره 6، شماره 2، صص 115 تا 134. #
#Anggadwita, G., Luturlean, B. S., Ramadani, V., Ratten, V. (2017). Socio-cultural environments and emerging economy entrepreneurship: Women entrepreneurs in Indonesia. Journal of Entrepreneurship in Emerging Economies, 9(1), p p 85-96.#
#Brush, C., Ali, A., Kelley, D., Greene, P. (2018). The influence of human capital factors and context on women's entrepreneurship:Which matters more? Journal of Business Venturing Insights, 8,pp 105-113.#
#Cabrera, E. M., & Mauricio, D. (2017). Factors affecting the success of women’s entrepreneurship: a review of literature. International Journal of Gender and Entrepreneurship, 9(1), pp 31-65.#
#Carter, S., & Marlow, S. (2002). Constructing female entrepreneurship policy in the UK: is the US a relevant benchmark? Environment and Planning C: Government and Policy, 26(2), pp 335-351.#
#Creswell, J. W.(2005), Educational Research: PlanningT conducting and evaluating quantitative research, 2nd edition,p 396.#
#Crittenden, V.L, William, F. Crittendenb, Haya Ajja(2019), Empowering women micro-entrepreneurs in emerging economies: The role of information communications technology, Journal of Business Research 98, pp191–20.#
Dabson, B.(2010).Supporting rural entrepreneurship.Exploring Policy Options for a New Rural America, pp 35-48#.#
Franco, A., Winqvist, K. (2012). The Entrepreneurial Gap between Women and Men. Brussells: Eurostat: Statistics in Focus.#
Global Entrepreneurship Monitor. (2015). Global Entrepreneurship Monitor Special Report Women Entrepreneurs.#
Henderson, J. (2007). Understanding rural entrepreneurs at the county level: data challenges. Federal Reserve Bank of Kansas City–Omaha Branch.#
#Hjorth, D, Holt, R, Steyaert C.(2015). “entrepreneurship and process studies”, international small business journal, vol.33, no.6, pp.599-611.#
Kuratko Donald, F,(2016), entrepreneurship: theory, process and practice, tenth edition, Indiana, cengage learning.#
#Lenka, U., & Agarwal, S. (2018). Role of women entrepreneurs and NGOs in promoting entrepreneurship: case studies from Uttarakhand, India. Journal of Asia Business Studies, 11(4), 451-465.#
#Maden, C. (2018). A gendered lens on entrepreneurship: Women entrepreneurship in Turkey. Gender in Management: An International Journal, 30(4), 312-331.#
#Natsvlishvili, I. (2018). Gender Inequality and Women’s Entrepreneurship-Challenges and Opportunities (Case of Georgia). In Country Experiences in Economic Development, Management and Entrepreneurship (pp. 491-505). Springer, Cham.#
#OECD. (2010). Women's Entrepreneurship: Issues and Policies, 2nd OECD Conference of Ministers Responsible for Small and Medium Enterprises (SMEs). Istanbul, Turkey.#
#Oke, D. F. (2017). The effect of social network on women entrepreneurs in Nigeria: A case study of Ado-Ekiti Small scale Enterprise. International Journal of Education and Research, 1(11), pp 1-14.#
#Patil, P., & Deshpande, Y. (2018). Women Entrepreneurship: A Road Ahead. International Journal of Economics, Business, and Entrepreneurship, 1(01).#
#Raj., Pruthvi. B.S (2018). Women Entrepreneurship and Government Support in Present Scenario in the Context of India, IOSR Journal of Business and Management, 20(2). Pp: 25-31. #
#Raman, Kavitha, Anantharaman, R.N., Ramanathan, Santhi (2015). Environmental, Personality and Motivational Factors: A Comparison Study between Women Entrepreneurs and Women Non Entrepreneurs in Malaysia, International Journal of Business and Management, Vol. 8, No. 13, pp: 15-23.#
#Sarker, S., & Palit, M. (2014). Determinants of Success Factors of Women Entrepreneurs in Bangladesh-A Study Based on Khulna Region. Business and Economic Research, 4(2), 237-250.#
#Shabbir, A., & Di Gregorio, S. (2017). An examination of the relationship between women's personal goals and structural factors influencing their decision to start a business: The case of Pakistan. Journal of Business Venturing, 11(6), 507-529.#
#Verheul, I., Thurik, R., Grilo, I., & van der Zwan, P. (2012). Explaining preferences and actual involvement in self-employment: Gender and the entrepreneurial personality. Journal of Economic Psychology, 33(2), 325-341.#
#Wube, M. C. (2010). Factors affecting the performance of women Entrepreneurs in Micro and Small Enterprises. Retrieved May, 18, 2013.#
