مسکن پایدار از حیث تجارب کشورها
الموضوعات :مجيد ياسوري 1 , اسماعيل آقائيزاده 2 , سپيده زارع 3
1 - ت
2 - - استادیار گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه گیلان
3 - - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه گیلان
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
رشد و توسعه شهر و شهرنشيني در کنار ايجاد امکانات و رفاه براي زندگي انسانها، باعث افزايش هر چه بيشتر تخريبها و آلودگيهاي زيست محيطي شده است. از اين رو، نظريه توسعه پايدار شهري با توجه به اثرات منفي رشد شهرها مطرح شد و راهکارهايي را براي به حداقل رساندن مسائل شهري مطرح کرده است. از جمله اين راهکارها، تلاش در جهت ايجاد پايداري در مسکن شهري است. مسکن به عنوان مهمترين کاربري در شهرها که درصد بالايي از مساحت شهر را به خود اختصاص ميدهد، کيفيت زندگي و رفاه و آسايش مردم را مشخص ميکند. نحوه طراحي و ساخت مسکن در محيط، جامعه، فرهنگ، اقتصاد و همچنين بر زندگي روزانه مردم، سلامتي و امنيت آنها تأثير ميگذارد. براين اساس پايداري مسکن گامي مهم در نيل به توسعه پايدار شهري در ابعاد مختلف اجتماعي، اقتصادي، کالبدي و زيست محيطي ميباشد. هدف از پژوهش حاضر آشنايي با مسکن پايدار، ابعاد و شاخصهاي آن از يک طرف و همچنين بررسي و مطالعه نمونههايي از مسکن پايدار در کشورهاي مختلف ميباشد. بدين منظور از روش تحقيق توصيفي و مطالعه کتابخانهاي استفاده شده است. نتايج مطالعات در کنار معرفي شاخصهاي مهم دستيابي به توسعه پايدار، نشان ميدهد که توسعه مسکن علاوه بر محيط زيست بر اقتصاد، فرهنگ و مسائل اجتماعي تأثير ميگذارد و از اين رو تحقق مسکن پايدار، تدوين برنامههاي ويژهاي را در جهت توسعه شهري ميطلبد.