بایسته‌ها و چالشهای مناسبات انسانیِ آموزش مجازی در دوران کرونا وپساکرونا
الموضوعات :
عبدالغفور جامی رودی
1
(آموزش و پرورش خواف)
توفیق جامی رودی
2
(دانشگاه بیرجند)
توحید جامی رودی
3
(مجتمع سلامت خواف، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد)
الکلمات المفتاحية: آموزش فضای مجازی دانش‌آموزان معلمان,
ملخص المقالة :
آموزش غیرحضوری یا مکاتبه‌يی از جمله روشهای آموزشی است که در شرایط بحرانی‌يي که امکان حضور دانش‌آموزان و دانشجویان در مراکز آموزشی مهیا نیست، معلمان و اساتید را ملزم ساخته تا با تشکیل گروه‌های مختلف مجازی با فراگیران خود در ارتباط باشند و به تدریس و بررسی دروس بپردازند. از جمله مزایای آموزش مجازی در راستاي مناسبات انسانی، میتوان به اين موارد اشاره كرد: افزایش خودکنترلی دانش‌آموزان، محدود نبودن دانش‌آموزان به زمان، افزایش مسئولیت‌پذیری در دانش‌آموزان، کارآمدی و سرعت بالای تدریس. اما برغم مزایای بسيار آموزش مجازی، مشکلات و معایب فراوانی نيز ـ‌بویژه در دوران کرونا و پساکرونا در آموزش مجازی مشاهده ميشود که اعتیاد اینترنتی دانش‌آموزان، عدم اطمینان از یادگیری مطالب، عدم نظارت بر انجام تکالیف و راستی‌آزمایی، عدم دسترسی به اینترنت در زمان خاص یا در برخی مناطق، از جملة آنهاست. برای بهبود بخشیدن به آموزش مجازی میتوان ورود جدیتر صدا و سیما به بخش آموزش مجازی، معرفی سامانه‌های معتبر آموزشی، تهیه سؤالات امتحانی استاندارد، تقویت و پرورش سواد اطلاعاتی خانواده‌ها و کنترل کودکان را در دستور کار قرار داد. این پژوهش با هدف شناسایی مشکلات آموزش در فضای مجازی و چاره‌اندیشی براي رفع بحران موجود، بویژه در ایران و بخصوص در مناطق محروم، با تلفیقی از روش کتابخانه‌يی و میدانی انجام گرفته است و پژوهندگان کوشیده‌اند بعد از بیان معایب و مزایای آموزش مجازی، راهکارهایی در راستاي افزایش کیفیت آموزش مجازی و مناسبات انسانی در شرایط کنونی به خوانندگان ارائه دهند.
ابن فارس بن زکریا، ابوالحسن احمد (1418ق) معجم مقاییس اللغه، بیروت: دارالفکر.
ابن منظور، محمدبن مکرم (1388ق) لسان العرب، بیروت: دارصار، داربیروت.
احمدزاده کرمانی، روح الله (1390) بازاندیشی در فرهنگ و رسانه، تهران: چاپار.
جوهری، اسماعیل بن حماد (1429ق) معجم الصحاح، تحقيق خلیل محمود شیخا، بیروت: دارالمعرفة.
حسینی واسطی زبیدی حنفی، محمدمرتضی (1306ق) تاج العروس من جواهر القاموس، مصر: دارالمکتبة الحیاة.
خوری شرتونی، سعید (1385) اقرب الموارد فی فصح العربیه والشوارد، تهران: بی‌نا.
دهخدا، علی اکبر (1341) لغت‌نامه دهخدا، تهران: شرکت افست گلشن.
راغب اصفهانی، ابوالقاسم حسین بن احمد (1429ق) المفردات فی الفاظ القرآن، ترجمه جهانگیر ولدبیگی آراس، سنندج: طلیعه نور.
شکرباغانی، اشرف السادات (1399) «آموزش مجازی از نوع روش کلاس درس معکوس، پی‌آمد شیوع ویروس کرونا و تعطیلی آموزش مدرسه‌يی»، تهران: پژوهشکده برنامه‌ریزی درسی و نوآوریهای آموزشی پژوهشگاه مطالعات وزارت آموزش و پرورش.
صالحی، وجیهه (1393) «کسب و کار در سیره و معارف امام رضا(ع)»، آرمان‌شهر رضوی (سیره اخلاقی و عملی امام علی بن موسی الرضا علیه السلام؛ مجموعه مقالات برگزیده همایش علمی ـ پژوهشی اخلاق و آداب رضوی)، زيرنظر علیرضا حاج علی بیگی، اراک: اندیشه مطهر، ص199-164.
طریحی، فخرالدین بن محمد (1403ق) مجمع البحرین، تحقیق احمدالحسینی، بیروت: مؤسسه الوفا.
عسکری، فهیمه؛ فاضلی، سیدمحسن (1394) «تأثیر رسانه‌ها و فضاهای مجازی»، مجموعه مقالات بیست و هفتمین همایش مذاهب اسلامی، زاهدان، ص293ـ279.
فراهیدی، خلیل بن احمد (1425ق) العین، تهران: اسوه.
فیروزآبادی، محمدبن یعقوب (2008م) القاموس المحیط، بیروت: دارالکتاب العربی.
فیومی، احمدبن محمدبن علی (1429ق) المصباح المنیر، قاهره: مؤسسة المختار.
قرشی، سیدعلی اکبر (1375) قاموس قرآن، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
کریبر، گلن؛ رویستون، مارتين؛ سرکیسیان، وازگن (1391) فرهنگهای دیجیتال درک رسانه‌های جدید، تهران: سروش.
کریم‌پور، عبدالجلیل (1399) «عدم مدیریت بحران و درجازدنی طولانی!»، روزنامه مردم سالاری، سال نوزدهم، شمارة 5368 (پانزدهم مهرماه).
