نقش ناگویی هیجانی در پیش بینی گرایش به رفتارهای پرخطر بر مبنای نقش واسطهای حمایت اجتماعی ادراک شده
الموضوعات : Psychology
1 - گروه روانشناسی بالینی، پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران
الکلمات المفتاحية: رفتارهاي پرخطر, حمایت اجتماعی ادراکشده, ناگویی هیجانی,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی است و با هدف تعیین نقش واسطهای حمایت اجتماعی ادراکشده در رابطه بین ناگویی هیجانی و گرایش به رفتارهای پرخطر در دختران دانشجوی مقطع کارشناسی یکی از دانشگاههای شهر قم اجرا شد. 470 دانشجو در دو مرحله با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای و خوشهای انتخاب شدند و مقیاس حمایت اجتماعی ادراکشدۀ چندبُعدی (MSPSS)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو-20 (TAS-20)، و مقیاس خطرپذیري نوجوانان ایرانی (IARS) را تکمیل کردند. تحلیل دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با استفاده از نرمافزارهای SPSS 22 وLisrel 8/72 انجام شد. طبق نتایج، حمایت اجتماعی ادراکشده با رفتارهای پرخطر، همبستگی منفی معنادار و ناگویی هیجانی با رفتارهای پرخطر، همبستگی مثبت معنادار دارد. تحلیل مسیر نشان داد حمایت اجتماعی ادارکشده، نقش واسطهای در رابطۀ بین ناگویی هیجانی و گرایش به رفتارهای پرخطر دارد. میتوان از این یافتهها جهت شناسایی افراد در معرض خطر استفاده کرد و از طریق تقویت هوش هیجانی و مهارتهای ارتباطی و اجتماعی، همچنین، با تقویت حمایت اجتماعی در افراد مبتلا به ناگویی هیجانی، گرایش به رفتارهاي پرخطر را کاهش داد.
